Święta Bożego Narodzenia to najpiękniejszy czas w całym roku. Dzięki książce dzieci dowiedzą się, na czym polega magia tych wyjątkowych, zwłaszcza w Polsce, świąt. Znajdą w niej kolędy, opisy bożonarodzeniowych zwyczajów i polskiej tradycji, ciekawostki i świąteczne opowieści o pierwszym Bożym Narodzeniu, Trzech Królach.

Cz. 1 - Wyliczanki, monologi, dialogi, przyśpiewki cz. 2 - Zabawy ogólnopolskie cz. 3 Zabawy charakterystyczne dla poszczególnych regionów , zabawy doroczne / pory roku/ oraz nutki.

[...]Przedstawione tu ramowo losy pn. i środ. Spisza pozwolą Czytelnikowi uważniej spojrzeć na mozaikę szkiców Balary, odsłaniających fragmenty polskich dziejów Spisza. Są to po części wydarzenia marginalne, opisy wypadków drobnych, ale bliskie ludziom tej ziemi. Balara poproadzi nas poprzez dzieje, zabytki i zapamietane w ludowych podaniach zdarzenia w Podolińcu, Frydmanie, Trybszu, Nowej Białej. Ostatnie trzy teksty są próbką gwarowej literatury spiskiej. Poprzez nią żywiej odczytuje się spór mieszkańców Białej i Zdziaru (Żaru) czy legendę i prawdę o Janosiku. Kończący zbiór tekst "Mura Fura i diabeł" ukazuje wydarzenie na orawie, ale zapisane przez autora w czystej gwarze spiskiej. Ilustruje tak wiernie obyczajowość, wyobraźnię i specyfikę kultu religijnego polskich kresów Podtatrza, że uznaliśmy potrzebę jego umieszczenia właśnie tutaj [...] - fragment wstępu

Zbiór podań i baśni lubelskich.

Ta niewielka książeczka zawiera mnóstwo informacji na temat polskich zwyczajów i obrzędów wielkanocnych, które nadal są praktykowane w wielu rejonach naszego kraju. Adresowana jest do dzieci, które dowiedzą się z niej na przykład, co symbolizują wielkanocne palmy, jakie zwyczaje towarzyszą zakończeniu wielkiego postu, co i dlaczego powinno znaleźć się w koszyczku na święconkę, jaki jest sens wielkanocnego palenia ognia i polewania się wodą, a także jak w sposób naturalny farbować jajka, jaką techniką wykonać pisankę i co powinno się znaleźć na wielkanocnym stole. Książka ta będzie niezwykle pomocna dla rodziców, nauczycieli i wychowawców.

To książka opisująca dużą wyprawę w poprzek Wenezueli. Zaczyna się w Kolumbii - Autor prowadzi nas przez niebezpieczne pogranicze, opanowane przez gangi przemytników. Potem spędzamy trochę czasu na wenezuelskiej sawannie, czyli ziemi tamtejszych kowbojów, gdzie żyje się trochę jak w westernie… Wreszcie docieramy do miasta w dżungli, gdzie Autor organizuje wyprawę w górę rzeki Orinoko; na tereny strzeżone i zamknięte. Do tej roboty wynajmuje sobie przemytników szmaragdów, gdyż ci mają swoje tajne przejścia i sposoby oraz odpowiedni sprzęt. Płyniemy wielką rzeką, spotykamy kolejnych Indian, żyjących tak jak ich przodkowie lub trochę ucywilizowanych, aż wreszcie skręcamy w mniejszą rzekę i znajdujemy się na terytorium Indian Yanomami - plemienia dzikiego i niebezpiecznego. Ich sportem narodowym jest okładanie się maczugami po głowach. Sic! W tamtych czasach w Wenezueli wydobywano złoto i szmaragdy - na dużą skalę i nielegalnie. Dlatego przez całą tę książkę przewija się wątek przemytniczy. Nasz Autor opuszcza ten kraj przez zieloną granicę z woreczkiem surowych szmaragdów ukrytych w rozporku. W ten sposób zostaje przestępcą. Na ponad dwadzieścia lat, czyli do przedawnienia. „Piechotą do źródeł Orinoko” to najbardziej bogata w przygody książka Wojciecha Cejrowskiego. Tak jak pozostałe, pełna humoru - Czytelnik będzie często parskać śmiechem, a nawet rechotać na całe gardło. Żaden antropolog tak nie pisze - duża wiedza o dzikich plemionach, a jednocześnie podana tak, że wciąga jak kryminał. Bardzo plastyczne opisy - Czytelnik widzi, czuje, a do tego jeszcze słyszy w głowie głos Cejrowskiego; tak to zostało napisane. Antropolog znajdzie tu moc wiedzy fachowej - choćby praktyczne instrukcje, jak organizować wyprawę i jak sobie radzić z Indianami, gdyby wystawili dzidy. Nie-antropolog też chętnie to przeczyta - jak doskonałą powieść przygodową. Kilkaset stron bardzo wciągającej lektury. Książka przygodowa, sensacyjna, napisana językiem WYBITNYM. Podróżnicza i egzotyczna. Wciąga od pierwszej strony i ciągnie mocno do ostatniej. W „Piechotą do źródeł Orinoko” jest kilka takich miejsc, scen, które powodują u czytelników zainteresowanie pozostałymi tytułami tego autora. „Orinoko” zaczyna się w miejscu, gdzie kończy się akcja książki „Podróżnik WC”, a kończy w miejscu, gdzie zaczyna się akcja książki „Rio Anaconda”. Każdą z tych pozycji można czytać osobno i w dowolnej kolejności. [www.azymut.pl, 2019]

Monografia literacka o Pieninach i Ziemi Sądeckiej.

Wiadomości o leczniczych właściwościach roślin człowiek przekazywał z pokolenia na pokolenie, wzgobacając swą wiedzę z upływem czasu. Wspaniały rozwój badań nad lekami, notowany w ostatnich latach, nie wyeliminował surowca roślinego z farmakologii. NIe zastąpiły go również liczne leki syntetyczne powstałe w laboratoriach chemicznych. W skład wielu produkowanych lekarstw w dalszym ciągu wchodzą rośliny wytwarzające silnie działające ciała czynne. Ziołolecznictwo ludowe pozostało skarbnicą wielowiekowych przekazów o leczniczym działaniu roślin. Współczesna medycyna przejęła z niego wiele ziół. Figurują one w oficjalnym lekospisie. W wielu przypadkach badania potwierdzają skuteczność ziół w leczeniu różnorakich schorzeń. Z surowców roślinnych wyizolowano wiele związków czynnych, a ponad 300 z nich znalazło stałe zastosowanie w lecznictwie. Przykładem takiego związku czynnego może być kwas askrobinowy czy salicylowy i jego pochodne. Sa to najpowszechniej stosowane leki obecnie wytwarzane syntetycznie. Dzięki prowadzonym badaniom nad przydatnością nowych grup związków czynnych pochodzenia roślinnego zmienia się oblicze współczesnego ziołolecznictwa. Coraz częściej podstawą tworzenia leków są nowo odkryte w roślinach związki czynne, jak np. występujące powszechnie w przyrodzie bioflawonoidy, charakteryzujące się wielokierunkowym dizałaniem i w związku z tym możliwością szerokiego zastosowania leczniczego. Nie wszystkie jednak właściwości lecznicze roślin zostały przez nas poznane. Przed nauką stoją dalsze zadania. Jednym z nich jest gromadzenie wiadomości o stosowaniu roślin do celów terapeutycznych.