Władcy szpiegów z Kremla i ze stolic Zachodu rywalizują o dominację od niemal stulecia, od czasu schwytania przez bolszewików pracującego na dla brytyjskiego wywiadu Sidney’a Reilly’ego, nazywanego Asem szpiegów (1925 rok) po deportowanie ze Stanów Zjednoczonych za szpiegostwo na rzecz Rosji Anny Chapman - Rudej spod łóżka (2010 rok). W "Podstępie" (oryg. Deception) Edward Lucas ujawnia prawdziwe dzieje Chapman i jej kolegów. Opisuje on ich tajne misje w Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych, ale też odsłania kulisy polowania na szpiegów, które doprowadziło do ich upadku. Rzuca światło na nieznane triumfy i klęski zachodnich wywiadów w latach Zimnej Wojny, które dały fundament szpiegostwu przemysłowemu i politycznemu w dzisiejszych czasach. O dziejach szpiegowskich wojen po rozpadzie ZSRR opowiada na podstawie rozmów, które jako jedyny autor przeprowadził z najważniejszą "wtyczką" Rosji w NATO, Hermanem Simmem. Ujawnia też straszliwe losy moskiewskiego prawnika, Siergieja Magnickiego, który odważył się rzucić wyzwanie rządzącej w stolicy Rosji mafii. Niegdyś płynącym z Moskwy zagrożeniem był komunizm. Dziś, zdaniem autora, są nim siłowiki - byli pracownicy radzieckiej bezpieki i bezlitośni ludzie siły. "Podstęp" to lektura dla każdego, kto jest gotów odkryć, jakie wyzwanie stanowią oni dla świata. I dla własnego narodu.

W prezentowanej książce pragnę zapoznać Czytelnika z działaniami bojowymi polskich dywizjonów lotniczych operujących w składzie 2 Armii Lotnictwa Taktycznego Royal Air Force w okresie od utworzenia drugiego frontu w Europie Zachodniej od września 1944 r. do maja 1945 r. jest to dalszy ciąg wojennej historii zmagań polskich lotników na Zachodzie, które opisałem w poprzedniej książce pt. äPolskie skrzydła w inwazji na Francję". Ostatnie miesiące drugiej wojny światowej znamionował olbrzymi wojenny wysiłek alianckich armii na rontach wschodnim i zachodnim, który przyniósł kompletne rozgromienie hitlerowskiej Rzeszy. W tym końcowym akcie tragicznej drugiej wojny światowej nie zabrakło w powietrzu nad rozległymi frontami, zarówno na froncie wschodnim, jak i zachodnim, samolotów z biało-czerwonymi szachownicami. Treść tej książki, podobnie jak poprzedniej, oparłem przede wszystkim na źródłowych materiałach historycznych polskich dywizjonów lotniczych, kronikach bojowych i pamiętnikach, przechowywanych w Instytucie i Muzeum im. Generała Władysława Sikorskiego w Londynie. Ale nie tylko. Sięgnąłem też do osobistych notatek z tamtego okresu, zachowanych w moim archiwum innych materiałów wycinków z prasy, relacji lotników z periodyków i książek wspomnieniowych. Prezentuję także garść zdjęć okrytych już patyną minionych lat, by przypomnieć tamte trudne, ale także pełne nadziei dni i miesiące. Są ważnym dokumentem przemijania tamtego czasu. Choć początkowo (wrzesień 1944 Ś luty 1945) nie brałem bezpośredniego udziału w walkach nad Francją, Belgią i Holandią (byłem äuziemiony" sześciomiesięcznym przymusowym odpoczynkiem od bojowego latania), to jednak odwiedzałem dywizjony 131 Polskiego Skrzydła Myśliwskiego. Potem czas zrobił swoje,oni polecieli wytyczonymi im szlakami bojowymi nad rdzenne Niemcy na początku 1945 r., ja zostałem w marcu 1945 r. dowódcą 3 Polskiego Skrzydła Myśliwskiego i latałem na inne zadania, ale także mające wspólny główny cel Ś zwycięstwo! W tej ostatniej fazie działań wojennych na Zachodzie brały udział wszystkie polskie dywizjony lotnicze, dlatego też próbuję podsumować ich wysiłek bojowy. Kreśląc te karty, pragnę ocalić od zapomnienia czyny bohaterskich lotników, których dokonali na swych äwspaniałych maszynach".

Prymas August Hlond (1881-1948) jest dla wielu znany tylko ze słyszenia

Ale jego ciekawa biografia domaga się bliższego przedstawienia, tym bardziej, że trwa jego proces beatyfikacyjny i od 2018 roku przysługuje mu tytuł Czcigodnego Sługi Bożego.

Urodził się na Śląsku, który wtedy należał do zaboru pruskiego, w katolickiej, wielodzietnej rodzinie o tradycjach patriotycznych.

I to z pewnością wpłynęło na całe jego późniejsze życie i dokonane wybory.

Uczył się najpierw na Śląsku, a potem we Włoszech, dokąd jako dwunastolatek wraz z bratem wyjechał do szkoły salezjańskiej.

Tam też postanowił wstąpić do zgromadzenia salezjanów. Dzięki swojej systematyczności i pracy osiągnął niewiarygodnie wiele.

Uzyskał doktorat z teologii, był przełożonym w wielu zakładach salezjańskich, został pierwszym biskupem diecezji katowickiej, a później biskupem gnieźnieńskim, prymasem Polski, a niedługo potem kardynałem.

Ale błyskotliwa „kariera” to nie wszystko – wyróżniał się bowiem jako wielki czciciel Najświętszej Maryi Panny, której ofiarował swoje życie i powierzał swoją posługę.

Był człowiekiem wiernym Bogu, żyjącym skromnie (pensję prymasowską oddawał ubogim).

Jednocześnie cechowała go wielka odwaga (więziony, odmówił współpracy z gestapo, a po wojnie nie chcąc legitymizować nowej komunistycznej władzy, unikał spotkań z decydentami) i śmiałość w podejmowanych wyzwaniach (jak choćby organizacja administratur apostolskich na Ziemiach Odzyskanych).

Prymas Hlond jest autorem słów: „Zwycięstwo, gdy będzie, będzie zwycięstwem błogosławionej Maryi Dziewicy”, które odnosił do trudnych powojennych czasów. Słowa te również dziś mogą być zachętą do powierzania swoich trosk i trudów Tej, która zwyciężyła.