Dom gejsz to kontynuacja bestsellerowej książki Harem. Zaczyna się od wątku współczesnego - nasza autorka jest już szczęśliwą posiadaczką małej fortuny ze sprzedaży Haremu. Wiedzie wygodny żywot w związku ze swoim chłopakiem, w pracy układa się jej doskonale, ale czegoś jej brakuje. Podrażniona żyłka poszukiwacza skarbów przeszłości nie daje jej spokoju. I wtedy dowiaduje się o istnieniu zaginionej części pamiętnika Sobiepana. Rusza więc ku nowej przygodzie, przez Chiny, Japonię i Afrykę. Ciekawy wątek w książce poświęcony jest Marysieńce i jej pierwszym spotkaniu z Janem III Sobieskim. [nota wydawcy]

Książka w znacznej części napisana jest w postaci pamiętnika młodej dziewczyny sprzedanej przez matkę do tytułowego haremu. Cała historia jest niezwykła i w dużej mierze oparta na faktach. Nauce polskiej znany jest fakt istnienia w polskiej historii instytucji haremu. Wiemy o co najmniej trzech tego typu prywatnych przybytkach, z których jeden stworzył Jan "Sobiepan" Zamoyski - wnuk wielkiego Jana Zamoyskiego przedstawiony tak zabawnie przez Sienkiewicza w "Potopie". I to w jego haremie toczy się akcja powieści. Opowieść zaczyna się w latach czterdziestych siedemnastego wieku. Opowieść czternastoletniej Józi – jak sama mówi głupiutkiej wtedy wiejskiej dziewuchy z Brzezin - córki ubogiego chłopa pańszczyźnianego. Gdy ojciec niespodziewanie zaniemógł i nie dał rady pracować, rodzina (szóstka dzieci, bieda aż piszczy) znalazła się w trudnej sytuacji, matka sprzedała dziewczynę. Ta trafiła do haremu mości Zamoyskiego.

„Gdyby przed wojną zapytało się gdańszczan, kto, ich zdaniem, należy do najbardziej znanych pisarzy rodem z Gdańska, wówczas wielu z nich wymieniłoby w czołówce Johannesa Trojana. W ich żywej pamięci pozostawał przede wszystkim jako dziennikarz i autor żartobliwych wierszy, które cieszyły się ogromną popularnością. Ale to, że pisywał też o swoim rodzinnym mieście, nie było faktem powszechnie znanym. Dziś już mało kto o tym wie. A szkoda, bo te fragmenty jego twórczości stanowią perełki piśmiennictwa o dziewiętnastowiecznym Gdańsku” (Peter Oliver Loew).Losy najpotężniejszej kobiety Imperium Osmańskiego. Zadziwiająca droga pięknej dziewczyny z małej greckiej wyspy do sułtańskiego seraju… Spełnia się przepowiednia szalonej wróżki… Kiedy czternastoletnia Afro wsiadała nocą na łódkę, by wraz ze swym ukochanym, janczarem Alim, uciec z Wyspy Młynów, nawet przez myśl jej nie przeszło, że los uczyni ją jedną z najsławniejszych, najznamienitszych kobiet Imperium Osmańskiego, żoną padyszacha, matką dwóch sułtanów i absolutną władczynią seraju. Jako sułtanka Kösem, ukochana żona Ahmeda I, matka Murada IV i Ibrahima I oraz babka Mehmeda IV, przez lata rządziła w świecie mężczyzn, knując intrygi, manipulując i przekupując bądź usuwając swych przeciwników. By osiągnąć swój cel - utrzymać władzę - nie wahała się nawet popełnić najcięższej zbrodni. A jednocześnie z własnego majątku wspomagała biednych, finansowała budowę okrętów wojennych, wyposażała ubogie dziewczęta, by mogły wyjść za mąż. W swej fascynującej książce Reşad Ekrem Koçu przedstawia barwne, zaskakujące dzieje prostej, ubogiej Greczynki, która osiągnęła w życiu wszystko - zdobyła wielką miłość, niewyobrażalne bogactwo, szacunek poddanych - i umarła jako znienawidzona morderczyni.

Harem był w każdym muzułmańskim domu, lecz jeden z nich - harem padyszacha w pałacu Topkapy - wywoływał najwięcej emocji. Pełna przepychu, wręcz baśniowego bogactwa, a zarazem okrutnie wyrafinowana rzeczywistość przez wieki podniecała wyobraźnię nie tylko Europejczyków. Najpiękniejsze dziewczęta, ich okaleczeni strażnicy eunuchowie i jeden zdrowy mężczyzna - pan ich życia i śmierci, a zarazem władca potężnego imperium, żyli, podporządkowani okrutnym nieraz regułom namiętności i zbrodni. Zapraszamy do fascynującej podróży po świecie haremów, a przede wszystkim po owianym legendami słynnym haremie władców Imperium Osmańskiego, w którym nie brakowało również branek z ziem Rzeczypospolitej. Przewodnikami w tej podróży będą zarówno dawni dziejopisarze i podróżnicy, jak i współcześni historycy.