Ile jest w Polsce, czy zgoła Europie miast, dla których zawarta w tytule książki trawestacja słów bohatera "Wesela" Wyspiańskiego: "Polska to jest wielka rzecz", zawierałyby taką wielość znaczeń i walor autentyzmu, jak właśnie Kraków? Obdarzany w czasach świetności zaszczytnymi tytułami, w okresie rozbiorów stał się miastem - muzeum Matecznikiem Polski, miejscem pielgrzymstwa narodowego, a z czasem Polskim Piemontem. Przeniósł Kraków do odrodzonej Rzeczypospolitej te wielkie tradycje narodowe, które kiedyś ja konstytuowały, a dzisiaj, wciąż żywe, wykraczają poza sferę dziedzictwa. Przywoływanie, tropienie i odkrywanie tajemnic Krakowa służy dobrze budowaniu śmiałych hipotez, a nierzadko potwierdzeniu zasadności legendarnych przekazów. Przykłady można by mnożyć. Właśnie z Krakowem, genezą bądź obecnością związane są wszystkie trzy, najsłynniejsze i otoczone odwiecznym kultem przez Polaków wizerunki Maryjne. Tu, na polecenie Władysława Jagiełły odnowiony został, a w rzeczywistości nieomal w całości namalowany wizerunek Matki Boskiej Częstochowskiej, uprzednio sprofanowany i zniszczony przez husytów, a wedle odwiecznej legendy, z czasem trochę zapomnianej, wizerunek Matki Bożej Miłosiernej z kościoła Bożego Ciała na Kazimierzu posłużył jako wzór dla anonimowego malarza - autora obrazu Matki Boskiej Ostrobramskiej. Powiadają niektórzy, że to być może nawet replika kazimierskiego obrazu. A wizerunek Matki Bożej Łaskawej, z lwowskiej katedry, wsławiony ślubami królewskimi? Sławny obraz przechowywany jest wraz z XVIII wiecznymi papieskimi koronami i sukienkami, wśród najcenniejszych narodowych pamiątek, w skarbcu katedry wawelskiej.

"Kronika Krakowa" zawiera wszystko to, co w sercu każdego krakowianina jest bliskie - z czym stykał się od dzieciństwa, co stanowi o urodzie i charakterze tego miasta, co tworzy jego wizerunek, tak bardzo polski i prawdziwie europejski zarazem.

"Tyle ta bazylika ma związków z dziejami narodu polskiego, tyle z epokami pomyslności i rożnych przypadków tej monarchii, iź gdyby żadnej nie było pisanej historii krajów polskich, ściany i marmury jej w wiekszej części poznać by ją dały" [Józef Olechowski]

Ta książka stanowi podwaliny pod nową, do tej pory nikogo nie nazwaną dziedzinę wiedzy. Jest nią KRAKAUEROLOGIA. To właśnie ta dyscyplina dowodzi, że z paradą superlatywów nagromadzonych wokół wieży Mariackiej i Wawelu nie może się równać żadne inne miejsce na świecie.

Autor przedstawia siebie jako reportera- dokumentalistę, który bierze udział w ważnych (archeologicznie i historycznie) wydarzeniach. Szkatuła z odkryciami zawiera 17 historii-wspomnień związanych ze zdarzeniami luźno powiązanymi z Krakowem. Tylko dwie historie dotyczą bezpośrednio tego miasta. Jak "Starożytny rodowód Krakowa" czy "Profesorskie przygody ze smokiem wawelskim" aż się proszą o kilkakrotną lekturę, tak dywagacje nad rządem w Jugosławii, z którym w jakiś sposób był powiązany któryś z Czartoryskich idealnie usypiają. Ani nie jest to pisane ze swadą opowieści Pana Samochodzika, ani tematyka nie jest porywająca. Problem czy znano w średniowiecznej Polsce wielką twórczość muzycznej szkoły paryskiej Notre Dame z XII i XIII w. jest zaiste doniosły.

Kalendarium krakowskich wydarzeń od pradziejów aż po współczesność. Autorzy publikacji postanowili opracować ponad tysiąc ciekawych, drugoplanowych historii, które nigdy nie doczekały się upublicznienia. Publikacja ukazała się nakładem wydawcy.