Spis treści Od Autorki I. Czytelnictwo dzieci a nieprzystosowanie społeczne w świetle literatury II. Przedmiot, zakres, metody i technika badań własnych III. Nieprzystosowanie społeczne dzieci w świetle badań własnych IV. Motywacja do czytania u badanych V. Czytelnictwo i postawy czytelnicze badanych dzieci VI. Bohater literacki a przyjaciel VII. Czytelnik dobry czy zły? Charakterystyka wybranych przypadków . VIII. Uwagi dla nauczycieli i rodziców Podsumowanie Załączniki Bibliografia

Co zrobić, gdy dziecko na odmowę kupna zabawki reaguje wybuchem złości? Jak wydawać polecenia, by przyniosły pożądany skutek? W jaki sposób chwalić i nagradzać pozytywne zachowania? Jak ma postąpić nauczyciel, gdy uczniowie spóźniają się na lekcje, a na zajęciach zachowują się nieodpowiednio? Odpowiedzi na te oraz wiele innych pytań znajdziesz w niniejszej książce. Autorzy, mający bogate doświadczenie w pracy z dziećmi sprawiającymi problemy wychowawcze, przedstawiają proste, lecz skuteczne metody radzenia sobie z trudnymi i niepożądanymi zachowaniami. Omawiają najczęstsze błędy popełniane przez rodziców i nauczycieli oraz podpowiadają, jak się z nimi uporać. Dzieci z trudnymi zachowaniami wymagają zdecydowanie więcej uwagi i czasu niż te, które nie sprawiają żadnych kłopotów. Jeśli Wasze dziecko ma trudny temperament, musicie mu poświęcić maksimum uwagi, by dać mu szansę na dobry rozwój. Jeśli jednak Wasze dziecko zaczyna płakać, gdy próbujecie wejść do sklepu drzwiami z napisem "wyjście", potrzebujecie zupełnie innego poradnika - jak sprawić, by dziecko nauczyło się łamać zasady.

Ta książka pomoże ci zrozumieć twoje dziecko. Jeśli dziecko ciągle narzeka, jest grymaśne, reaguje złością na zakazy, ignoruje polecenia - musisz koniecznie przeczytać tę książkę! Autorki pokazują biologiczne i środowiskowe uwarunkowania przyczyniające się do uciążliwego zachowania dzieci i doradzają, jak można pomóc im i sobie, sprostać wymaganiom, jakie stawia codzienne życie. Dzięki tej książce zapoznasz się z wynikami najnowszych badań medycznych dotyczących trudnych dzieci, dowiesz się jakie błędy wychowawcze najczęściej popełniasz i na które sposoby karania twoje dziecko nie zareagujesz.

Oddana do rąk Czytelników książka jest zbiorem artykułów o charakterze refleksji teoretycznej i doniesień z badań. Ich tematyka koncentruje się wokół zaburzeń w zachowaniu dzieci i młodzieży w kontekście ich uwarunkowań oraz działań zmierzających do ich zapobiegania i ograniczenia. [...]Wiedza ta może wydatnie pomóc w podejmowaniu trafnych decyzji w sprawie działań pomocowych ukierunkowanych na poprawę sytuacji opiekuńczo-wychowawczej i społecznej uczniów nieradzących sobie z wyzwaniami stawianymi przez współczesną szkołę [...] - fragment recenzji. Całość podzielona jest na dwie części. Część pierwsza, zatytułowana Czynniki biologiczne, osobowościowe i społeczne jako predyktory zaburzeń w zachowaniu dzieci i młodzieży, obejmuje osiem tekstów. Jednym z tekstów jest opracowanie Danuty Boreckiej-Biernat poświęcone roli czynników osobowościowych w kształtowaniu strategii zadaniowej i obrony w postaci agresywnego reagowania na trudności oraz unikania konfrontacji z trudnościami przez dorastających. Na część drugą, zatytułowaną Formy pomocy dzieciom i młodzieży w zapobieganiu i redukowaniu zaburzeń w zachowaniu, składają się cztery artykuły. Grażyna Poraj podejmuje refleksję nad planowaniem i realizowaniem działań profilaktycznych oraz interwencyjnych zmierzających do redukowania agresji, poprzedzoną diagnozą czynników odpowiedzialnych za wystąpienie agresji u młodego człowieka. W kolejnym artykule Agata Woźniak-Krakowian i Katarzyna Pieńkowska referują wyniki badań dotyczących przyczyn niskiej frekwencji młodzieży w szkołach ponadpodstawowych i pokazują możliwość ich wykorzystania do odpowiednich działań profilaktycznych, interwencyjnych i terapeutycznych w celu zaradzenia problemowi wagarów i zachęcenia ucznia do uczęszczania na zajęcia szkolne. Małgorzata Zabłocka formułuje podstawowe założenia autorskiego programu przezwyciężania nieśmiałości u dzieci, charakteryzuje specyfikę zajęć inspirowanych tym programem oraz prezentuje jego skuteczność. Część ostatnią kończy tekst Agnieszki i Dariusza Rosińskich, którzy poruszyli kwestię warunków dokonywania diagnozy zaburzeń socjalizacji w środowisku szkolnym z uwzględnieniem płci nauczyciela i ucznia.