Jerzy Bahr - dyskretny i skuteczny dyplomata, poliglota i kolekcjoner sztuki - przez lata był mało znany w kraju, poza kręgiem polityków i służby zagranicznej. Polska zobaczyła go 10 kwietnia 2010 roku na lotnisku w Smoleńsku. Jako polski ambasador w Moskwie miał powitać prezydenta RP i delegację, która leciała na obchody 70. rocznicy zbrodni katyńskiej. Jako jeden z pierwszych poinformował polskie władze o katastrofie. A potem z premierem Rosji Władimirem Putinem w imieniu Rzeczypospolitej żegnał trumnę ze zwłokami prezydenta Lecha Kaczyńskiego przed jej odlotem do kraju. Teraz, gdy jest już na emeryturze, opowiada niezwyczajną historię swego życia. Łączą się w nim fascynacje Europą Środkowo-Wschodnią, patriotyzm oraz szczera życzliwość dla Innego z doświadczeniami pracownika Ministerstwa Spraw Zagranicznych czasów PRL, uciekiniera politycznego, analityka w szwajcarskim instytucie sowietologicznym. A wreszcie wytrawnego dyplomaty w wolnej Polsce - konsula w Królewcu, ambasadora w Kijowie, Aszchabadzie, Wilnie i Moskwie, szefa Biura Bezpieczeństwa Narodowego.

Bohaterowie, ofiary, winowajcy. Najpełniejszy opis katastrofy jądrowej w Czarnobylu. 26 kwietnia 1986 roku, o godzina 1:23 w elektrowni jądrowej w Czarnobylu dochodzi do przegrzania reaktora bloku numer 4. W efekcie dochodzi do katastrofy, w której zginą dziesiątki ludzi, tysiące zachorują w wyniku napromieniowania, a połowa Europy zostanie skażona. Serhii Plokhy, wybitny historyk, znawca dziejów Europy Wschodniej, sięga po nieznane dokumenty z archiwów KGB. Odtwarza dramatyczne losy strażaków, naukowców i żołnierzy, którzy prowadzili heroiczną walkę w samym sercu nuklearnego piekła. Obnaża wady radzieckiego przemysłu nuklearnego. Ujawnia, jaką rolę w samej katastrofie, a następnie w próbach jej tuszowania odegrała rządząca krajem autorytarna partia komunistyczna. Historia największej tragedii nuklearnej w dziejach została opisana z epickim rozmachem.

Unikalny dokument świadka i uczestnika piekła, które rozpętało się po wybuchu reaktora elektrowni jądrowej w Czarnobylu. Igor Kostin, przez "Washington Post" nazwany "człowiekiem legendą", 26 kwietnia 1986 roku, zaledwie kilka godzin po wybuchu reaktora, przeleciał helikopterem nad płonącym czwartym blokiem elektrowni atomowej w Czarnobylu. W trakcie lotu wykonał kilkanaście zdjęć, ale promieniowanie zniszczyło film. Jedyna ocalała fotografia z kliszy obiegła cały świat. Wstrząśnięty rozmiarami katastrofy i milczeniem władz, pozostał na miejscu, by udokumentować ewakuację ludności, ich rozpacz i cierpienia, skrajne lekceważenie bezpieczeństwa, ludzką lekkomyślność, ale też nieprawdopodobne poświęcenie likwidatorów i innych osób biorących udział w akcji ratunkowej. Dwadzieścia lat po tych zdarzeniach, zmagając się z chorobą popromienną, wydał niezwykłą książkę, w której opisał udokumentowane zdjęciami dni tuż po wybuchu oraz tragiczne, rozciągające się na lata skutki katastrofy.

Piękne pamiątkowe wydanie: najwyższy poziom artystyczny, aż 160 stron! Ponad 170 poruszających fotografii m.in: Lech i Maria Kaczyńscy podczas pełnienia obowiązków, a także ich mniej formalne fotografie rodzinne, dramat katastrofy, modlitewne skupienie podczas uroczystości żałobnych: Katyń, Wawel, archikatedra św. Jana Chrzciciela, plac Piłsudskiego. Ostatnia droga pary prezydenckiej: Okęcie, Pałac Prezydencki, archikatedra św. Jana, Bazylika Mariacka. Szczegółowo ukazane pożegnanie na Wawelu, unikatowe ujęcia ze złożenia trumien w sarkofagu. Spontaniczne zgromadzenia w hołdzie zmarłym przed Pałacem Prezydenckim, pod Krzyżem Katyńskim w Krakowie, w Częstochowie, Marsz Pamięci w Krakowie. Ponadto: „Polacy wiedzieli bardzo mało” - esej Ryszarda Legutko charakteryzujący Lecha Kaczyńskiego jako męża stanu, patriotę i orędownika marginalizowanych grup społecznych. „Wolność i prawda” – niewygłoszone przemówienie Lecha Kaczyńskiego przygotowane na uroczystości 70. rocznicy zbrodni katyńskiej, homilie i przemówienia wygłoszone podczas Mszy św. żałobnych kard. Stanisława Dziwisza, kard. Stanisława Nagyego, abp. Kazimierza Nycza, abp. Józefa Michalika, kard. Angelo Sodano, abp. Henryka Muszyńskiego, Janusza Śniadka. Modlitwa, pozdrowienie i błogosławieństwo Papieża Benedykta XVI, „Pamięć Katynia: łańcuch niewidzialny” – esej prof. Andrzeja Nowaka o dążeniu do sowietyzacji Polski i kłamstwie katyńskim.

Wspaniały, błyskotliwy pastisz celebryckiej rzeczywistości, który wywoła u czytelników prawdziwe salwy śmiechu! Laureatki młodzieżowej odsłony konkursu Miss – przedstawicielki wszystkich stanów Ameryki – lecą samolotem, by wziąć udział w finale. Niestety ich samolot rozbija się na małej wyspie, a dziewczyny mają do dyspozycji jedynie niewielki zapas żywności i ani jednej kredki do oczu! Ale egzotyczna wyspa tylko pozornie okazuje się bezludna...

Śledztwo, propaganda, tajemnica i mity, które przyćmiły nieznaną historię największej katastrofy nuklearnej XX wieku. Nikołaj Fomin nie miał pojęcia o energii jądrowej i fizyce nuklearnej – tej ostatniej uczył się na kursie korespondencyjnym. Anatolij Diatłow trzymał się swoich tez nawet wtedy, gdy zostały bezceremonialnie obalone. Wiktor Briuchanow, pierwszy dyrektor, chciał zrezygnować ze swojej funkcji, ale podanie zostało podarte na jego oczach. Nikt nie wiedział, że do budowy elektrowni kazano użyć materiałów, które nawet nie były produkowane w ZSRR, a wcześniejsze nuklearne wypadki i incydenty kwalifikowano jako ściśle tajne. Prawda nigdy nie ujrzała światła dziennego – aż do teraz. Takiej książki jeszcze nie było. Adam Higginbotham dzięki licznym wywiadom, a także dostępowi do odtajnionych akt i nieopublikowanych dotąd wspomnień, przedstawia nieznaną historię Czarnobyla. Wątek społeczny przeplata się z naukowym, opowieści o zwykłych ludziach rozgrywają się na tle wyścigu technologicznego. Wstrząsające wydarzenia ożywają na nowo widziane przez naocznych świadków, mężczyzn i kobiety, ofiary i niemych bohaterów. Przejmujący reportaż, który czyta się jak thriller. Ostateczne świadectwo wydarzenia, które na zawsze zmieniło świat. Opowieść o heroizmie, desperacji i rozpaczy. Historia, która jest bardziej złożona, bardziej ludzka i bardziej przerażająca niż wszystkie sowieckie mity. O północy w Czarnobylu to zwieńczenie ponaddziesięcioletniej reporterskiej pracy nad nieznaną historią czarnobylskiej katastrofy – nieopowiedzianą i ukrywaną przez ponad trzy dekady.

Materiały do tej książki zbieraliśmy przez kilka miesięcy. Z każdym dniem naszej pracy dochodziliśmy do coraz bardziej zaskakujących wniosków. Eksperci, z którymi rozmawialiśmy, przecierali oczy ze zdumienia, widząc wyniki naszych analiz. I nawet jeśli od razu się z nimi nie godzili, po namyśle przyznawali nam rację. Na podstawie analiz zebranych informacji udało się nam odtworzyć nie tylko ostatnie chwile lotu prezydenckiego Tu-154 M - śledztwo dziennikarskie doprowadziło nas do zaskakujących odkryć. Jesteśmy w stanie z dużym prawdopodobieństwem nie tylko podać przebieg katastrofy, ale i jej przyczyny.

Rankiem 10 kwietnia 2010 r. Siergiej Amielin, wykładowca smoleńskiej filii Moskiewskiego Instytutu Energetycznego, dowiedział się ľ podobnie jak tysiące innych mieszkańców Smoleńska ľ o katastrofie lotniczej, do której doszło na obrzeżach miasta. Rozmiary tragedii, początkowy chaos informacyjny, pytania o przyczyny i okoliczności wypadku ľ wszystko to sprawiło, że w ciągu kilku godzin po katastrofie zawrzały nie tylko lokalne fora internetowe, ale i specjalistyczne lotnicze serwisy na całym świecie. W ciągu następnych kilku dni zawiązała się ogromna międzynarodowa społeczność internautów, która zaczęła dociekać, co się wydarzyło i dlaczego. Próbowano odtworzyć przebieg katastrofy oraz znaleźć jej przyczyny. Oprócz amatorów w dyskusje i dociekania włączyli się liczni rosyjscy (i nie tylko) specjaliści, w tym byli i aktualni piloci, którzy latali na tupolewach i znali smoleńskie lotnisko wojskowe. Nieoficjalne śledztwo internautów stało się samorzutną akcją niepodporządkowaną żadnym z góry określonym zasadom, z wyjątkiem dążenia do weryfikacji wszelkich możliwych hipotez. Jego uczestnicy nie mieli dostępu do tajnych akt ani dokumentów, ale za to dysponowali zbiorową wiedzą z najróżniejszych dziedzin ľ od psychologii po fizykę ľ oraz informacjami, jakich mogli dostarczyć mieszkańcy Smoleńska, w tym nieliczni bezpośredni świadkowie katastrofy. Książka Siergieja Amielina stanowi zapis dotychczasowych ustaleń wielomiesięcznego obywatelskiego śledztwa. Nie wiemy, czy będą one zgodne z tym, co wykaże końcowy raport MAK. Nie ma jednak wątpliwości, że to pierwszy w historii katastrof lotniczych przypadek równoległego, nieoficjalnego śledztwa prowadzonego przez międzynarodową grupę zapaleńców, śledztwa amatorskiego w zapominanym już dziś znaczeniu tego słowa. Amator bowiem (od łacińskiego amare ľ kochać) oznacza miłośnika, entuzjastę, pasjonata...

Gen. Andrzej Błasik. Natalia Januszko. Janusz Kurtyka. Gen. Bronisław Kwiatkowski. Anna Walentynowicz. Ewa Bąkowska. Szóstka z dziewięćdziesięciu sześciu, którzy polegli pod Smoleńskiem 10 kwietnia 2010 r. Ich krewni, którzy w tej książce ze łzami w oczach o nich opowiadają, bliżej poznali się ze sobą w okolicznościach najtragiczniejszych z możliwych. Polskie państwo nie szczędziło im katuszy, a mainstreamowe media zalały nieprawdopodobną wprost falą nienawiści i pogardy. Rodziny mówią wprost i bez ogródek o cierpieniach, jakie zafundowano im w Moskwie, o bezduszności prokuratury, o tym, jak potraktowano ciała ich najbliższych, o kłamstwach rzucanych im prosto w twarz przez najważniejszych ludzi w państwie. Ze zwierzeń tych wyłania się dramatyczna opowieść o Polsce z perspektywy pięciu lat, które minęły od 10 kwietnia 2010 r. Ewa Błasik, Izabela i Grzegorz Januszko, Zuzanna Kurtyka, Krystyna Kwiatkowska, Janusz Walentynowicz, Stanisław Zagrodzki mówią o próbach wypełnienia pustki po bliskich, pogodzenia się z walącym się na głowę światem. Ich wyznania są chwilami po prostu wstrząsające. Niektóre dokumenty i fakty, a także blisko 70 fotografii z rodzinnych archiwów są tu publikowane po raz pierwszy. Rodziny smoleńskich ofiar opowiadają o utraconej miłości, o bezmiernej tęsknocie i żalu, o niewypowiedzianym bólu, o bezsilnej złości, o gorzkim zawodzie. Dzielą się swymi przeżyciami z codziennej walki o prawdę, uczciwość oraz godną pamięć o ich bliskich, których pochłonęła złowroga smoleńska ziemia. Czytając ich zwierzenia, odczuwamy wobec nich podziw, wzruszenie, współczucie i współcierpienie, ale też z drugiej strony – irytację, oburzenie, a nawet gniew wobec bezmiaru bezkarności i indolencji rządzących. Z zamieszczonych tu rozmów, które przeprowadził wybitny dziennikarz śledczy młodego pokolenia i wnikliwy znawca tematyki smoleńskiej Marek Pyza, wyłaniają się dwa rodzaje obrazów: pięknych, nieprzeciętnych ludzi, wielkich patriotów, którzy zginęli w smoleńskiej katastrofie, oraz tych, którzy dają o nich świadectwo i z pełnym desperacji poświęceniem walczą, by prawda o smoleńskiej katastrofie ujrzała światło dzienne.

Gdy mała awionetka rozbija się w jednym z najdzikszych zakątków USA, dwoje obcych sobie ludzi musi zrobić wszystko, co w ich mocy, aby przeżyć... Dwoje nieznajomych, odciętych przez zamieć śnieżną na lotnisku w Salt Lake City, postanawia wynająć wspólnie niewielki samolot, aby dotrzeć do domu. Ben Payne to świetny chirurg, który wraca z konferencji, Ashley Knox, felietonistka w jednym z czasopism, jest właśnie w drodze na swój ślub. W wyniku tragicznego zrządzenia losu trafiają jednakże w jedno z najdzikszych pustkowi stanu Utah, pośrodku srogiej zimy, ciężko ranni, wiele mil od jakichkolwiek oznak cywilizacji. Bez jedzenia i możliwości znalezienia schronienia, dysponując jedynie sprzętem wspinaczkowym Bena, ich szanse na przeżycie wydają się nikłe, lecz to, że mogą polegać tylko na sobie, budzi w nich poczucie więzi, która wkrótce przeradza się w coś więcej. W miarę jak dni przechodzą w tygodnie, ich walka o przeżycie staje się coraz bardziej dramatyczna. Czy uda im się wydostać z tego pustkowia, a jeżeli tak, czy to doświadczenie zmieni ich już na zawsze? Wzruszająca i wciągająca powieść Pomiędzy nami góry umocni czytelnika w przekonaniu, że możemy stać się silniejsi dzięki potędze miłości. [lubimyczytac.pl]

Przedstawia wydarzenia związane z awarią Czarnobylskiej Elektrowni Jądrowej.