Dlaczego doszło do największego finansowego krachu ostatnich dziesięcioleci? Czy ostatni kryzys to zwiastun początku końca amerykańskiego imperium? Czy ratowanie za wszelką cenę instytucji finansowych to dobra droga? Co dalej ze strefą euro? Między innymi na te pytania znajdziemy odpowiedź w "Ekonomii kryzysu". Autorzy, obalając liczne mity, analizują ostatnie wydarzenia w kontekście kryzysów, które wydarzyły się na przestrzeni wieków w różnych częściach świata. Zdarzenia z kilku ostatnich lat wpisują się w znany od wieków wzorzec. Kryzysy przebiegają w określony, logiczny sposób i wywołują dające się przewidzieć skutki. Autorzy nie tylko pokazują nam, jak należy rozpoznawać niestabilność globalnego systemu finansowego i jak nad nią panować, lecz także wyjaśniają, co należy zrobić, aby światowa gospodarka wyszła z zapaści i aby ożywienie gospodarcze nie okazało się tymczasowe.

Kryzys 2008 będzie zapewne uważany za ważną cenzurę w procesie przechodzenia od dominacji Zachodu w świecie do świata bardziej zrównoważonego, a w przyszłości być może zdominowanego przez mocarstwa i cywilizacje niezachodnie. Z tego punktu widzenia krach na nowojorskiej giełdzie w "czarny czwartek" 1929 roku oraz następująca po nim długa depresja zastały Zachód w nieporównywalnie bardziej komfortowej sytuacji. Wprawdzie kryzys był głębszy, lecz wtedy Zachód niepodzielnie dominował nad resztą świata. Kryzys 2008 roku wzmocnił pozycję reszty świata w stosunku do Zachodu. Trzeba przy tym pamiętać, że owa "reszta" jest nadal dość amorficzna. W wyrazistej opozycji do Zachodu mogą stanąć jedynie Chiny i część krajów Azji Wschodniej. Można mieć przy tym wątpliwości, czy "reszta" lub jakaś jej część stanie się nowym strategicznym aktorem na podobieństwo Zachodu w sensie jego spójności i jednorodności. Jednak przyspieszona wydarzeniami 2008 roku zmiana musi wpłynąć na kształt porządku międzynarodowego. ze Wstępu Romana Kuźniara W tomie publikują: Marcin Florian Gawrycki, Edward Haliżak, Aleksandra Jarczewska, Karina Jędrzejowska, Wojciech Kostecki, Roman Kuźniar, Marek Madej, Grażyna Michałowska, Witold M. Orłowski, Maciej Raś, Jan Rowiński, Eugeniusz Smolar, Mirosław Sułek, Jakub Zajączkowski, Ryszard Zięba.

Doświadczenia ostatniego kryzysu ujawniły niską skuteczność stosowanych dotychczas rozwiązań w sferze: diagnostyki, przeciwdziałania i minimalizowania zagrożenia ryzykiem niewypłacalności. Pilna potrzeba stabilizowania finansów przedsiębiorstw i finansów publicznych w rzeczywistości post kryzysowej determinowała szereg działań o zróżnicowanej skuteczności, które miały zapewnić przywrócenie równowagi finansowej. W opracowaniu autorzy podjęli próbę zebrania danych dotyczących stabilizowania finansów podmiotów sektora publicznego i prywatnego w turbulentnym otoczeniu. Jest to dotychczas jeden z nierozpoznanych tak szeroko obszarów badawczych, a ważny szczególnie ze względu na doświadczenia ostatniego kryzysu gospodarczego, którego skutki spotęgowały konsekwencje dokonujących się we współczesnych uwarunkowaniach przemian o charakterze demograficznym, społecznym i ekonomicznym. W opracowaniu zaprezentowano sposoby i zakres prowadzenia: działań dostosowawczych, naprawczych i sanacyjnych zaprojektowanych zarówno dla podmiotów sektora publicznego, jak i prywatnego. Książka jest jedną z pierwszych monografii na rynku wydawniczym, która w tak kompleksowy sposób wypełnia lukę badawczą i podejmuje problematykę zogniskowaną wokół: zaburzeń finansowych, niewypłacalności i jej diagnostyki, nierównowagi finansowej, stabilizowania finansów publicznych i finansów przedsiębiorstw, procesów dostosowawczych i naprawczych oraz narzędzi wspomagających zarządzanie finansami w warunkach kryzysu. Opracowanie dedykowane jest specjalistom z dziedziny finansów, studentom, doktorantom, pracownikom administracji rządowej i samorządowej, przedsiębiorcom oraz wszystkim osobom, których zainteresowania ogniskują się wokół problematyki finansów.

Czy książka uniwersyteckiego profesora poświęcona problemom politycznym, społecznym i gospodarczym może wciągać czytelnika bez reszty? Okazuje się, że tak - jeśli tyko pisze się o nich w sposób jasny i zrozumiały, wychodząc poza opłotki jednej dyscypliny. Jeśli używa się komunikatywnego języka. Jeśli erudycja i wiedza autora bierze się nie tylko z wielowątkowych studiów i skutecznego uprawiania polityki, lecz również z niekończącego się pasma podróży do najciekawszych zakątków Ziemi i z udziału w najważniejszych debatach toczonych we współczesnym świecie. A tak właśnie jest w przypadku tej książki. Ledwie dwa i pół roku temu ukazał się "Wędrujący świat", który stał się wielkim bestsellerem - a profesor G.W. Kołodko zaskakuje nas znowu. Tym razem opowieścią niemniej barwną, napisaną z polemiczną pasję i wielką siłą przekonywania, z dbałością o logikę wywodu i trafność argumentów, a przede wszystkim z literacką werwą. Tamta książka, o której wciąż głośno w kraju i za granicą, na mnóstwo pytań odpowiedziała, ale do niejednego też sprowokowała. Zaszły ponadto nowe procesy, wydarzenia, zjawiska ľ kryzys finansowy, migracje ludności, problemy z euro, ocieplanie klimatu, potęga Chin, nowy globalny ład, zahamowanie wzrostu gospodarczego, patologie społeczne, odmienne wizje przyszłości ľ do których trzeba się odnieść. I stąd właśnie Świat na wyciągnięcie myśli. Gdy profesor Kołodko zabiera głos, inni słuchają. Oglądają go miliony polskich telewidzów, ale zarazem komentują amerykańscy Nobliści. Wykłady profesora ściągają rzesze studentów, a na publicznych spotkaniach nigdy nie jest pusto. Przede wszystkim jednak jego prace czytają tysiące ludzi na całym świecie. Tak będzie i tym razem.