Miniencyklopedia dla starszych dzieci. W ciekawy i prosty sposób prezentuje sylwetki ludzi, którzy zmienili bieg historii. Bogato ilustrowany album przedstawia życiorysy stu największych przywódców starożytnego i nowożytnego świata. Książkę uzupełnia słowniczek z objaśnieniami trudniejszych pojęć.

Od stand-upera i komedianta do pełnego godności i charyzmy męża stanu. Wołodymyr Zełenski, oświadczając wobec rozpoczętej przez Rosję wojny: „Nie poddamy się” i zostając w Kijowie, błyskawicznie zyskał status człowieka ikony.

Jego profile społecznościowe w ciągu tygodnia pobiły rekordy oglądalności i zebrały więcej fanów niż angielska królowa czy francuski prezydent. We własnym kraju przekonali się do niego nawet zaciekli przeciwnicy.

Bez wątpienia jest dzisiaj centralną postacią Ukrainy, ale jednocześnie uosobieniem jej bohaterów mniej znanych, choć równie odważnych, walecznych, zdeterminowanych i upartych.

Zaprezentowany tu tekst autorstwa Wacława Sieroszewskiego pochodzi z wydania II. Broszura wyszła drukiem we Lwowie w roku 1938, a wydana została przez Państwowych Wydawców Książek Szkolnych. Publikacja ? co zrozumiałe w odniesieniu do daty wydania ? obejmowała już całe życie Piłsudskiego. Zamykała ją wzmianka o pogrzebie na Wawelu i na cmentarzu na wileńskiej Rossie. Warto zwrócić uwagę na fakt, że Sieroszewski główny nacisk położył na działalność niepodległościową Piłsudskiego. Konspiracja oraz czas legionowy stanowią zdecydowanie największą objętościowo część broszury. Działalność polityczna po roku 1920 to zaledwie kilka stron tekstu. Kładąc nacisk na określone dokonania swojego bohatera, Sieroszewski wykreował przede wszystkim wzorzec wojownika, przywódcy narodu, wskrzesiciela niepodległego państwa. Było to nawiązanie do romantycznego podejścia do wizji naszych dziejów, do poszukiwania wzorców. Takie ukazywanie biografii Piłsudskiego było powszechne wśród jego orędowników. Przykładem Antoni Anusz, który pisał, że ?życiorys Józefa Piłsudskiego będzie z czasem naszą biblią narodową?. Niniejsze opracowanie opatrzone zostało komentarzami uzupełniającymi publikację Sieroszewskiego. Dotyczą one omawianych wydarzeń i prezentowanych osób. W przypisach znalazły się odwołania do literatury z epoki oraz do opracowań współczesnych. Przygotowana publikacja ma na celu przypomnienie broszury Wacława Sieroszewskiego, która była przykładem budowania legendy Józefa Piłsudskiego w II RP. Uzupełniona komentarzami pozwala krytycznie spojrzeć na to zagadnienie z perspektywy współczesnej.

Kim naprawdę był Muammar Kaddafi? "Królem afrykańskich królów", enfant terrible arabskiego nacjonalizmu, oficjalnym sponsorem terroryzmu czy po prostu psychopatą? Co tak naprawdę wiemy o człowieku obecnym na scenie politycznej przez ponad czterdzieści lat? W jaki sposób doszedł do władzy? Dlaczego przez wiele lat światowi politycy i organizacje międzynarodowe wchodziły w dyskurs z tyranem? Na te pytania w nietuzinkowy sposób odpowiada Alexandre Najjar. Pokazuje życie Kaddafiego od narodzin w libijskim namiocie po krwawe represje na własnym narodzie i operację Świt Odysei. Historia Libii, wielka polityka, światowy terroryzm i religia stanowią tło tej niezwykłej biografii. Publicystyka na najwyższym poziomie, podparta prawdziwym literackim talentem.

Porywane, gwałcone, upokarzane. Taki był los kobiet podporządkowanych przyjemności Kaddafiego. W swojej wstrząsającej książce Annick Cojean oddaje im głos. W listopadzie 2011 roku Annick Cojean opublikowała w Le Monde artykuł, w którym opisała historię młodej kobiety uprowadzonej przez libijskiego przywódcę i wcielonej do jego haremu. Soraya opowiedziała dziennikarce swoją poruszającą, pełną upokorzeń i cierpienia historię. Zauważona przez wodza jako piętnastolatka podczas szkolnej uroczystości, została porwana i wcielona do jego żeńskiej gwardii przybocznej, była przetrzymywana i przez wiele lat wykorzystywana. Ucieczka w przededniu rewolucji nie zwróciła jej jednak wolności, doświadczenie życia w twierdzy Bab al-Azizia u boku Kaddafiego złamało jej życie. Soraya nie była jedyna. Podobny los spotkał setki libijskich kobiet. Annick Cojean, chcąc dociec prawdy o ich losie, udała się do Trypolisu, by przeprowadzić dziennikarskie śledztwo, które ujawniło wstrząsające informacje dotyczące słynnych Amazonek oraz obnażyło ukrywane fakty z życia osobistego Kaddafiego. Autorka dotarła do najważniejszych osób z jego otoczenia i przełamując tabu pokazała prawdziwą twarz hołubionego przez Europę drapieżnego władcy oraz ponury los jego ofiar.

Sławomir Koper, autor bestsellerowej serii książek o elitach II Rzeczpospolitej rozpoczyna kolejną serię. Tym razem o elitach PRL. Pierwsza książka to fascynująca opowieść o kobietach władzy. O wpływowych komunistycznych działaczkach i o żonach pierwszych sekretarzy. Jak zwykle u Kopra książka jest błyskotliwie napisana i odsłania wcześniej nieznane fakty.

Najtrudniej jest pisać biografie politycznych realistów, którzy zdają sobie sprawę z tego, że droga ku Polsce wolnej i silnej wcale nie jest prosta, że wiedzie przez liczne kompromisy, gry taktyczne i piętrowe operacje polityczne. Przyświeca im ten sam cel co nieskorym do ustępstw, niezłomnym i nieprzejednanym, ale wyróżniającym się odwagą i umiejętnością rozgrywania politycznych szachów. I to tylko oni są gotowi wziąć na swoje barki odpowiedzialność za zbiorowe losy, kiedy wydaje się, że sprawa jest przegrana. Postawy takie są niezwykle rzadkie w polskiej polityce przełomu XX i XXI wieku, gdyż rzecznikami realizmu najczęściej stawali się u nas ludzie „złamanych kręgosłupów”, mający za sobą stalinowską działalność w komunistycznej partii i „postępowych organizacjach katolików”, kalkulujący co najwyżej w kategoriach wewnątrzsystemowej opozycji. Zupełnym wyjątkiem wśród naszych realistów był właśnie Lech Kaczyński, który arkanów polityki nie poznawał ani w rodzinie o korzeniach sięgających Komunistycznej Partii Polski, ani w szeregach PZPR, ani też w mieszkaniach i lokalach konspiracyjnych SB. Był żoliborskim inteligentem, w gruncie rzeczy politycznym samoukiem, którego system wartości ukształtowali rodzice (oboje byli żołnierzami Armii Krajowej), a zwłaszcza matka — Jadwiga z Jasiewiczów Kaczyńska. Ze wstępu dr. hab. Sławomira Cenckiewicza

W ślad za narodzinami idei, która pochłonęła miliony ofiar…

Lenin Antoniego Ferdynanda Ossendowskiego – jedna z pierwszych polskich powieści biograficznych – ma wiele odsłon. To historia życia człowieka, który sam siebie przygotował do roli przywódcy tłumu i realizacji okrutnego celu. Opowieść o wodzu potrafiącym manipulować zarówno swoimi bezkrytycznymi zwolennikami, jak i najbardziej zagorzałymi przeciwnikami. To także relacja z działań tyrana przedkładającego rewolucję nad jakiekolwiek kompromisy polityczne. Narastająca fala „czerwonego terroru” dotykała zwykłych ludzi, którzy próbowali radzić sobie w obliczu spowodowanego rządami bolszewików upadku kraju, gdy bieda, ludzka niesprawiedliwość i bezprawie były jeszcze gorsze niż w najbardziej ponurych okresach caratu.

Przetłumaczony na wiele języków europejskich, przedrukowywany w najpoważniejszych czasopismach i odkłamujący powtarzane przez lata mity bestseller, który „odegrał znaczącą rolę w uświadomieniu całemu światu, kto i jak robił rewolucję październikową”.

Kim jest Andrzej Duda?

Czy jest owym człowiekiem plastikowym, teflonowym, pozbawionym własnych poglądów - jak tytułowali go przeciwnicy polityczni?

To była zaiste mistrzowska gra – zacząć wojnę w bloku państw, które ją ostatecznie przegrają, a zakończyć wśród zwycięzców! Sam wielki przeciwnik Józefa Piłsudskiego, Roman Dmowski, przyznawał Naczelnikowi, że to był genialny manewr. Drugim tyleż genialnym, co niespodziewanym rozdaniem w grze o Polskę było spacyfikowanie zaraz po zakończeniu wojny prorewolucyjnych, a nawet probolszewickich nastrojów przez przekazanie kierownictwa kraju w ręce… lewicy (rząd Moraczewskiego). Zamiast krwi i trupów na ulicach, jak to było np. w Niemczech, mieliśmy pracę nad instytucjami państwa i parlamentaryzmu. Trzecim elementem wielkiej gry Naczelnika, była batalia o granice II Rzeczypospolitej; przyznano nam je w traktacie wersalskim w sposób bardzo enigmatyczny. Wiązało się to z natychmiastowym tworzeniem armii – licznej i silnej. Udało się. W 1919 r. „Wojsko Polskie liczyło już około miliona żołnierzy zdolnych stawić czoła inwazji bolszewickiej w obronie Polski i Europy” – podkreśla autor tej książki, prof. Wojciech Roszkowski, wybitny znawca tematu, a także świetny pisarz. Pierwszych parę miesięcy odzyskania niepodległości było kluczowych dla kształtu, ustroju i dalszych losów Rzeczypospolitej. Józef Piłsudski, określany przez wrogów silnej Polski mianem dyktatora, parł w gruncie rzeczy ze wszystkich sił do stworzenia jak najszybciej instytucji demokratycznych, w tym parlamentu i konstytucji. Harował nad tym nie szczędząc ani czasu, ani zdrowia. Przekazano mu, jako Naczelnikowi Państwa, olbrzymią władzę. Wykorzystał ją w pełni, by błyskawicznie budować fundamenty kraju silnego i gwarantującego Polakom bezpieczeństwo. W ogóle Polska miała wówczas szczęście do wybitnych polityków: Dmowski, Paderewski, Witos, Korfanty, Daszyński… Wszystkich ich spotykamy na kartach tej książki. Mieli różne koncepcje kształtu państwa i sposobu nim kierowania, ale zawsze w ramach pełnej niepodległości, w poczuciu głębokiego patriotyzmu. „Mistrzowska gra” pozwala prześledzić narodziny wolnego kraju i jego bardzo szybkie krzepnięcie. Sam początek książki uświadamia współczesnemu czytelnikowi, że naprawdę było o co się bić, bośmy naprawdę ogromnie wiele stracili pod koniec XVIII w. Okazało się jednak, że choć zrabowano nam olbrzymie tereny, które przez cały wiek XIX karmiły trzy agresywne imperia, to nic nie zdołało zabrać polskiemu narodowi jego niezłomnego ducha. Rzeczpospolita przetrwała i trwa.

Gdy wkroczył na główną scenę polskiej polityki, większość komentatorów dała wyraz swemu zaskoczeniu. Kojarzony z zapleczem merytorycznym Platformy Obywatelskiej i wpływowym w tej formacji Janem Krzysztofem Bieleckim bankowiec stał się z dnia na dzień jedną z twarzy przejmującego władzę obozu Prawa i Sprawiedliwości. Szybko okazało się, że Mateusz Morawiecki nie jest jedynie dodatkiem do tej ekipy. Obdarzony szczególnym zaufaniem Jarosława Kaczyńskiego umiejętnie poszerzał zakres swych uprawnień wicepremiera. Z czasem zastąpił Beatę Szydło na stanowisku prezesa rady ministrów. Rządowa propaganda lansuje wersję, według której Morawiecki miałby być fachowcem, doświadczonym graczem gospodarczym z chlubną kartą w życiorysie z lat 80., kiedy to stał u boku ojca jako bojownik antykomunistycznego podziemia. Tomasz Piątek zadaje sobie i nam pytanie - czy to cała prawda o obecnym premierze? Wielomiesięczna praca w archiwach (także IPN), jak również rozmowy z ludźmi, którzy znali Mateusza Morawieckiego na różnych etapach jego życia, a także skrupulatna analiza jego działalności oraz powiązań towarzyskich, politycznych i biznesowych - wszystko to daje inny obraz, niż ten, który znamy z rządowych czy prorządowych mediów. Mateusz Morawiecki ma swoje tajemnice, Tomasz Piątek odkrywa wiele z nich.

To nie jest pierwsza biografia Putina, ale ta jest najbardziej aktualna. Wyważona i wyczerpująca, ujawnia tajemnice najbardziej tajemniczego ze światowych przywódców. To, co uderza najbardziej, zwłaszcza w obliczu rzekomej żelaznej konsekwencji Putina, to fakt jak bardzo się zmienił z biegiem lat. Wielką zaletą książki Myersa jest sposób zaprezentowania tego, w jaki sposób przypadkowe wydarzenia i demoralizacja samego Putina doprowadziły do kryzysu ukraińskiego. Putin nie jawi się ani jako aparatczyk KGB, ani jako ucieleśnienie rosyjskich tradycji, ani jako niewinna ofiara pychy NATO i prowokacji zachodniego świata, ale człowiek nie wolny od słabostek, człowiek, którego wybory miały wpływ na współczesną historię.

Osobista Ochrona Hitlera to znakomicie udokumentowana książka o niezwykłych środkach bezpieczeństwa stworzonych, aby ochronić Hitlera oraz o licznych spiskach na jego życie. "JESTEM NIEŚMIERTELNY!" ľ triumfował Hitler po nieudanej próbie zamachu z 20 lipca 1944 roku jednego z 30-tu zamachów na jego życie. Wykorzystując bogaty materiał archiwalny oraz nowe, jeszcze nigdy dotąd nie opracowane zestawienie wojennych podróży Hitlera, autor szczegółowo przedstawia zamachy i kreśli obraz niezwykle złożonych środków bezpieczeństwa, których celem było chronienie Hitlera. Dokonuje szczegółowej analizy struktury i działań oddziału SS Eskorty Führera oraz innych służb bezpieczeństwa odpowiedzialnych za jego ochronę - których było tak wiele, że często przeszkadzały sobie nawzajem - a także omawia jego środki transportu, sposoby zabezpieczania publicznych wystąpień, rezydencji i kwater głównych w czasie wojny. Ta książka to bezcenny wkład do historii III Rzeszy.

Oddane żony, manipulatorki, skandalistki. Maria wywołała skandal bez precedensu. Prezydent Polski poślubił młodszą o 28 lat kobietę. I to kogo! Żonę własnego adiutanta i sekretarkę swojej pierwszej małżonki, która zmarła zaledwie kilka miesięcy wcześniej! Michalina w młodości własnoręcznie konstruowała bomby i dobrze wiedziała, czego oczekuje od życia. Gdy jej mąż odrzucił propozycję objęcia urzędu prezydenta, wystarczył jej jeden telefon. Natychmiast zmienił zdanie i potulnie zgodził się na wszystko. Mąż rewolucjonista porzucał Marię na długie miesiące. Ona nie zamierzała przejmować się rolą pierwszej damy. Zawsze i każdemu mówiła prawdę prosto w oczy. Czy to jej scysja z adiutantem marszałka Piłsudskiego doprowadziła do zamachu stanu i rozlewu krwi? Pierwsze damy II Rzeczpospolitej. To one uosabiały magię, czar i elegancję dwudziestolecia międzywojennego - Polski utraconej dla nas na zawsze.

Za każdym mężczyzną u władzy stoi kobieta, która pomogła mu zdobyć wpływy. „Gdyby nie Danuta, nie byłoby takiego Lecha” - mówią znajomi Danuty i Lecha Wałęsów. Aleksander Kwaśniewski zapytany, co jego prezydentura zawdzięcza żonie, odpowiada: „Mnóstwo”, a potem bardzo długo wylicza listę zasług Jolanty Kwaśniewskiej. „Swoje sukcesy niewątpliwie zawdzięczam żonie” - wystawiał piękne świadectwo Marii Lech Kaczyński. Bronisław Komorowski przyznaje, że nie mógłby przez lata oddawać się polityce, gdyby nie żona, którą podziwia za silny charakter. Andrzej Duda deklaruje: „Mam wspaniałą, mądrą, bardzo dobrą żonę”. Sześć bardzo różnych kobiet na szczytach władzy i prawie 30 lat Polski, od 31.12.1989 do dziś. Wszystkie prezydentowe były powszechnie oceniane, bacznie obserwowane, często krytykowane, wszystkie wzbudzały gorące emocje. Jak sobie z tym radziły pierwsze damy III Rzeczypospolitej? Co w pełnieniu tej zaszczytnej roli okazało się najtrudniejsze? Czy tajniki protokołu dyplomatycznego trzeba mieć we krwi, czy też należy się ich uczyć? Jak sobie radziły z mediami? Kim były? Jak je wychowywano? Na przykładzie ich dróg i ścieżek życiowych widać, jak przez ponad ćwierćwiecze ewoluowała instytucja małżonki prezydenta, jak kolejne kobiety w tej roli budowały ją od podstaw na zaoranej po komunie ziemi. Z braku wcześniejszych wzorców działały często intuicyjnie, nadając sprawowanej funkcji własny, bardzo osobisty rys. Instytucja miała wiele z nich samych. Właściwie dopiero teraz, za kadencji Andrzeja Dudy, instytucja pierwszej damy i konkretna osoba to nie do końca tożsame pojęcia. Bohaterki niniejszej książki to wspaniałe kobiety, które łączy siła ducha i poczucie niezależności. Wyznaczają wzory stylu i zachowania. Działają charytatywnie, angażując się w trudne kwestie społeczne. Wspierają swoich mężów, ocieplają ich wizerunek, a podczas nieformalnych spotkań w międzynarodowym gronie są najlepszymi „ministrami spraw zagranicznych”.

Nowe spojrzenie polskiego historyka na postać wodza i tyrana, który odcisnął swe piętno na historii Rosji i świata w XX wieku. Doprowadził Związek Radziecki do rangi mocarstwa światowego, ale dokonał tego za cenę cierpień milionów jego obywateli. Państwo, które stworzył, przetrwało jeszcze kilka dziesiątek lat po śmierci Stalina. Do dzisiaj jego postać budzi namiętne spory i kontrowersje wśród historyków z samej Rosji i innych krajów. Profesor Duraczyński jest jednym z najwybitniejszych historyków polskich zajmujących się dziejami najnowszymi ze szczególnym uwzględnieniem okresu II wojny światowej i PRL. Niniejsza monografia stanowi ukoronowanie jego dorobku badawczego.

Myśleliście, że władcą, królem, prezydentem czy tam cesarzem może zostać najlepszy ziomek? Uczciwy, troskliwy miś, który zadba o dobro wszystkich, sprawiedliwie rozsądzi spory i równo podzieli kasę? Nic bardziej mylnego! Najwięksi władcy w historii to były prawdziwe świry. Dobro i szczęście innych to ostatnia rzecz, która przyszłaby im do głowy. A co im się w takim razie kołatało po tych pokręconych łepetynach? Przeczytajcie, bo doprawdy ciężko w to uwierzyć!

Najbadziej sensacyjna biografia roku. Historia życia Władimira Putina, którą czyta się jak kryminał. Znakomita autorka, znawczyni problematyki rosyjskiej ujawnia nieznane na ogół fakty z życia prezydenta Rosji. Skąd wziął się w KGB, czy rzeczywiście wygrywał wybory, jak naprawdę rozpoczął wojnę w Czeczenii i na Ukrainie, jakie ma związki z Al-Kaidą i tzw. Państwem Islamskim, jak wiele osób wysłał na cmentarz; jakim był mężem, jakim jest ojcem i czy czuje się samotny?

Wołodymyr Zełenski. Jego nazwisko od kilku tygodni jest na ustach całego świata. Ile wiemy o charyzmatycznym przywódcy kraju, którego niezłomna walka o wolność budzi powszechny szacunek?

Tej postaci nie trzeba przedstawiać. Popularny aktor komediowy, który zagrał rolę prezydenta, a następnie naprawdę nim został. Prezydent, który stał się mężem stanu oraz symbolem walki o wartości demokratyczne, naśladowany przez największych politycznych graczy. Już teraz historia jego życia to fascynujący zapis dojrzewania do roli, o którą jeszcze jakiś czas temu nikt by go nie podejrzewał: przywódcy państwa, które odważnie przeciwstawiło się rosyjskiej agresji.

Jak wyglądało dzieciństwo prezydenta Ukrainy, jego dom rodzinny oraz relacje z rówieśnikami? W jaki sposób żydowskie pochodzenie wpłynęło na jego dalsze wybory? Co mówią o nim ci, którzy go znali, zanim zyskał sławę? Jak wyglądała jego droga do kariery aktorskiej, a nawet – celebryckiej? Kiedy i dlaczego Zełenski zdecydował się wkroczyć do świata polityki i w jaki sposób zdobył tak ogromne poparcie społeczne? Jakim przywódcą był przed wybuchem wojny?

Ale także: jaki jest w życiu prywatnym i czy oliwkowy to naprawdę jego ulubiony kolor? Opowieść o niezwykłej drodze przebytej od studenta prawa, rozśmieszającego cały kraj aktora i kabareciarza, po przywódcę politycznego, z którym liczą się najważniejsi zachodni politycy, śledzonego przez miliony osób na Instagramie.