Jerzy Bahr - dyskretny i skuteczny dyplomata, poliglota i kolekcjoner sztuki - przez lata był mało znany w kraju, poza kręgiem polityków i służby zagranicznej. Polska zobaczyła go 10 kwietnia 2010 roku na lotnisku w Smoleńsku. Jako polski ambasador w Moskwie miał powitać prezydenta RP i delegację, która leciała na obchody 70. rocznicy zbrodni katyńskiej. Jako jeden z pierwszych poinformował polskie władze o katastrofie. A potem z premierem Rosji Władimirem Putinem w imieniu Rzeczypospolitej żegnał trumnę ze zwłokami prezydenta Lecha Kaczyńskiego przed jej odlotem do kraju. Teraz, gdy jest już na emeryturze, opowiada niezwyczajną historię swego życia. Łączą się w nim fascynacje Europą Środkowo-Wschodnią, patriotyzm oraz szczera życzliwość dla Innego z doświadczeniami pracownika Ministerstwa Spraw Zagranicznych czasów PRL, uciekiniera politycznego, analityka w szwajcarskim instytucie sowietologicznym. A wreszcie wytrawnego dyplomaty w wolnej Polsce - konsula w Królewcu, ambasadora w Kijowie, Aszchabadzie, Wilnie i Moskwie, szefa Biura Bezpieczeństwa Narodowego.

Kiedy wybucha wojna, córka barona Kronenberga ma 17 lat. Jej rodzinny pałac zostaje spalony, a żydowskie pochodzenie jest jak wyrok śmierci. Ale Wanda nie myśli o ucieczce i wierzy, że przechytrzy wszystkich. Przepiękna baronówna donosi NKWD, pisze meldunki dla AK, jest prawą ręką asa Gestapo. Prowadzi własną wojnę. Fascynuje, rozkochuje i sprawia, że ludzie znikają. O jej względy walczą najwyżej postawieni mężczyźni, ale to ona rozdaje karty. I nie boi się niczego i nikogo. Po wojnie Wanda nie przestaje uwodzić. Teczka z jej nazwiskiem trafia na biurko oficera UB. Kilkadziesiąt lat później śladem tajemniczej agentki rusza dziennikarz i historyk. Odkryje fakty, których nikt wcześniej nie połączył. Jaką rolę miała do odegrania najgroźniejsza polska agentka? Kim byli jej kochankowie? Dlaczego jej imię wymazano z kart historii?

O Armii Krajowej pisano wiele. Ukazywały się studia, wspomnienia dowódców i żołnierzy, monografie poświęcone poszczególnym służbom Armii Krajowej czy określonym akcjom. Wszystkie te prace w jakimś stopniu wypełniają dotkliwą lukę w naszej najnowszej historii. Niniejsza książka stawia sobie za cel zapisanie jeszcze jednej białej karty w tych dziejach; jest próbą popularnego ujęcia historii wywiadu Armii Krajowej. W zmaganiach wojennych wywiad pełni jedną z najbardziej doniosłych funkcji decydujących o zwycięstwie. II wojna światowa wykazała, że współczesny teatr działań wojennych nie może się obejść bez sprawnej służby wywiadowczej.

W trudnych czasach zawsze można liczyć na rodzinę!

Losy Gustawa, Wiktorii i Fryderyka nie należą do najłatwiejszych. Gustaw musi zmierzyć się z chorobą żony, a mąż Wiktorii kolejny raz musi uciekać. Zrozpaczona żona wyrusza wraz z nim, nie bacząc na grożące im niebezpieczeństwo. Natomiast nad Fryderykiem zbierają się czarne chmury, jednak kiedy zdaje sobie sprawę, że w Berlinie nie jest już tak jak dawniej, na ratunek jest już za późno. Tymczasem sytuacja w Polsce staje się coraz bardziej napięta, a widmo wybuchu wojny jak najbardziej realne.

Jednak te wszystkie tragedie, które spotykają rodzeństwo, jeszcze bardziej ich do siebie zbliżają. Są gotowi poświęcić własne szczęście i wartości, by ratować swoich bliskich. To właśnie ich wzajemna miłość pozwala mieć nadzieję na szczęśliwe zakończenie kłopotów rodzeństwa Niemojskich.

„Byłam ...odważna. I pewnie do dziś trochę taka jestem. Albo, wie pan co? Może po prostu nie miałam wyobraźni, żeby się bać. Stąd ta odwaga. Jak się człowiek bije o godność, o prawo do życia w godności, to może góry przenosić”.

W 2018 roku wsparła protest rodziców dzieci z niepełnosprawnościami, aktywnie włączyła się w Strajk Kobiet, protestowała przeciwko wydarzeniom na polsko-białoruskiej granicy. Mówi, że „nie wolno zostawić w potrzebie ludzi, którzy są zagrożeni”. Wanda Traczyk-Stawska – wojowniczka, aktywistka, kobieta instytucja, moralny autorytet. Walczyła w powstaniu warszawskim jako strzelec i łączniczka Oddziałów Osłonowych Wojskowych Zakładów Wydawniczych (WZW) – Biura Informacji i Propagandy – Komendy Głównej AK. Po wojnie studiowała psychologię i przez całe zawodowe życie pracowała z dziećmi z niepełnosprawnościami. Dlaczego mówi o sobie żołnierz, a nie żołnierka? Czym było dla niej powstanie i jak wpłynęło na jej postrzeganie świata? I dlaczego nadal walczy?

Na te i wiele innych pytań, Michał Wójcik szuka w rozmowie z nią odpowiedzi, kreśląc wielobarwny, pełnokrwisty obraz tej niezwykłej kobiety.

Osoba Canarisa, szefa Abwehry, czyli wywiadu wojskowego hitlerowskiej Rzeszy, budzi wciąż zainteresowanie, a zarazem liczne kontrowersje. Jak się wydaje, jednym z głównych powodów jest tajemniczość otaczająca jego osobę i trudność w rozszyfrowaniu wielu jego pociągnięć. ... Jest to postać tak nieprzenikniona, że nikt nie jest zgodny w twierdzeniach, jakim był człowiekiem, w co wierzył, jeżeli rzeczywiście wierzył w cokolwiek... Jest to zrozumiałe w przypadku każdego szefa służb wywiadowczych, z natury swej działającego tajnie, w głębokim ukryciu. Canaris przy tym był mistrzem kamuflażu, utalentowany w swej służbie, potrafił mylić przeciwnika, zacierać ślady, w zamaskowaniu prowadzić swą grę. Dodatkową trudność w uzyskaniu pełnego obrazu jego postaci stwarza niedostępność akt w archiwach wywiadów obcych, z którymi współpracował lub z którymi walczył Canaris, jak również brak materiałów dotyczących bezpośrednio jego osoby i przez niego samego pozostawionych. Co prawda, prowadził od 1938 r. do lipca 1944 r. swój dziennik, dyktowany maszynistce i pisany w jednym egzemplarzu, ale całość jego została przed końcem wojny czy - jak niektórzy twierdzą - tuż po niej zniszczona.

Chwila prawdy – to niesłychanie wciągająca opowieść o życiu Krystyny Górskiej, kobiety odważnej i pełnej życia. Urodzona na początku lat 20. ubiegłego wieku w Częstochowie; młodość – czas wspaniałych lat 30. – przeżywa w Gdyni, gdzie tatko, pracownik poczty, zostaje przeniesiony.

Bywa w Gdańsku, Berlinie, w Warszawie.

Poznaje Marszałka i przedwojenną elitę, która bawi w pensjonacie jej mamy.

Czas wojny zastaje ją w oddaleniu od bliskich, przedziera się przez granicę do Paryża, a następnie Londynu.

Ale nie chce tej wojny jedynie przeczekać, chce walczyć.

W 1942 roku przekrada się zaśnieżonymi Tatrami do Polski, gdzie jako czynna przez całą wojnę agentka rządu londyńskiego wykonuje różne zadania, w tym komórki likwidacyjnej.

Po wojnie ucieka przed Sowietami do Londynu, gdzie zostawiła malutką córeczkę.

Pracuje dla brytyjskiego wywiadu, jako przedstawiciel dyplomatyczny przyjeżdża na przełomie lat 40. i 50. do Ambasady Brytyjskiej w Warszawie i przyczynia się do przerzutu radzieckiego oficera na zachód.

W latach 50. podejmuje pracę w rozgłośni Wolna Europa w Monachium.

Jej życie osobiste pełne jest wzlotów i upadków.

Okazuje się, że ukochana ciotka nie jest ciotką, sobowtór spotkany w Rzymie jest siostrą, a matka – nie jest matką.

Ona jednak twardo stąpa po ziemi i z optymizmem idzie naprzód.

Aż do 2017 roku…

Znajomy negocjator policyjny powiedział mi kiedyś: „Obserwuj ludzi, gdy wszystko wokół się wali. W chwilach kryzysu dużo można zobaczyć”. Gdy więc wybuchła pandemia, obserwowałem uważnie. I robiłem notatki.

Sytuacja globalnego zagrożenia odsłoniła wiele chorób współistniejących, które trapią naszą cywilizację: ignorancję, komunikacyjny chaos, destrukcyjną siłę fake newsów, nieprzygotowanie rządów i nas samych na kryzys, irracjonalne reakcje stadne, władzę w rękach nieodpowiedzialnych ludzi... Jak to wszystko się dla nas skończy?

Ta książka to zapis rozmów ze specjalistami, którzy ze swoich obserwacji wyciągają wnioski na przyszłość. Psycholog konfliktu szkolący siły specjalne, politolożka, klimatolog, analityk spraw międzynarodowych, profesor ekonomii, socjolożka, preppers i inni eksperci w swoich dziedzinach pokazują, w jak fatalnej sytuacji się znaleźliśmy.

Spacer po linie. Rok 1935. Do polskiego konsulatu we Wrocławiu zgłasza się młoda rozwódka z ofertą sprzedaży tajnych dokumentów, które mogą wstrząsnąć nie tylko polską, ale nawet europejską polityką. Cena, jakiej za nie żąda, jest jednak zdecydowanie wygórowana. Kapitan Jan Henryk Żychoń, do którego trafia sprawa, szybko dowiaduje się, że Aurelia Teichert de domo Oskiada Inglisjan vel Inglisowicz, oprócz niezwykłych talentów: językowego i pianistycznego, ma ogromną słabość do postawnych mężczyzn o charakterystycznej fryzurze. Postanawia ściągnąć ze Lwowa jednego ze swoich najlepszych ludzi – Edwarda Popielskiego, zwanego Łyssym. Na widok zdjęcia nieprzeciętnej piękności o oczach pełnych orientalnej melancholii Popielski odrzuca wszelkie skrupuły i postanawia przyjąć zadanie – sprawić, by ponętna rozwódka na jakiś czas zapomniała o bożym świecie i dobrowolnie zdradziła mu treść dokumentów. Za nic mając ostrzeżenia Żychonia: „Niech się pan sam w niej nie zakocha!” – rusza do Wrocławia. Spotkanie z piękną Aurelią i z brutalnymi funkcjonariuszami tajnych służb hitlerowskich okaże się najniebezpieczniejszą z jego misji. Misterna gra wywiadów nie jest tutaj pojedynkiem dżentelmenów, lecz wyniszczającą walką prowadzoną przez renegatów, podwójnych agentów i manipulatorów depczących ludzie uczucia. "Czas zdrajców" to trzymająca w napięciu do ostatniej strony powieść szpiegowska, w której Marek Krajewski wykorzystuje zapomniane karty z historii służb specjalnych Drugiej Rzeczypospolitej.

Szokująca powieść sensacyjna bogata w szczegóły, które może znać jedynie były agent CIA. Tło książki stanowi współczesna, rządzona przez niebieskookiego, pozbawionego jakichkolwiek wątpliwości Władimira Putina. Agentka wywiadu, Dominika Jegorowa, którą wbrew jej woli wyszkolono na "wróbla", czyli zawodową uwodzicielkę, ma podjąć walkę z Nathanielem Nashem, agentem CIA, oficerem prowadzącym niezwykle ważnego dla Amerykanów rosyjskiego "kreta" - podwójnego szpiega. Jason Matthews, były agent CIA, opowiada fascynująca i mrożącą krew w żyłach historię, malując niezapomniane portrety kolejnych bohaterów: od sadystycznego "mechanika" ze Specnazu, który wykonuje wyroki Kremla, poprzez zmęczonego życiem szefa CIA, który opiera się karierowiczom z Waszyngtona, aż po Marmura, bezcennego rosyjskiego "kreta" - podwójnego agenta. Autor tej bogatej w szczegóły, żywej, doskonale napisanej książki czerpie pełnymi garściami ze swoich życiowych doświadczeń, włącznie z tymi dotyczącymi szpiegostwa, kontrwywiadu, nadzoru, rekrutowania szpiegów, cyberwojny, a także kryptokomunikacji i rosyjskiego "szpiegowskiego proszku".

"Czerwony Parasol" to oparta na faktach historia, wyciągnięta z tajnych akt służb specjalnych. Od początku do końca trzyma czytelnika w niesłabnącym napięciu, zaskakując nagłymi zwrotami akcji. Wyraźne wątki polityczno-historyczne stanowią mocne tło szpiegowskiej, kryminalnej akcji, która toczy się w różnych krajach i na różnych kontynentach. Książka odsłania tajne metody działania służb specjalnych, zachowując jednocześnie lekkość przekazu i barwny, często dowcipny styl. Powierzając młodej dziewczynie rolę głównej postaci, autor w odważny sposób przełamuje stereotyp bohatera powieści sensacyjnej, dbając przy tym o zachowanie konwencji gatunku. [nota wydawcy]

Rozmowa o fenomenalnym optymizmie. W każdych warunkach, także w obozie koncentracyjnym. O tym, że człowiek umie przetrwać bardzo wiele i że do końca może pozostać młody. Alicja Gawlikowska-Świerczyńska - lekarka, była więźniarka obozu w Ravensbrück - w wieku dziewięćdziesięciu dwóch lat opowiada o swoim życiu. To niezwykły dokument, a zarazem porywająca opowieść o życiu kobiety silnej, odważnej i niezależnej.

Codziennie toczy się walka o każdego z nas niezależnie od tego, czy zdajemy sobie z tego sprawę, czy nie. Dopiero gdy po tamtej stronie zobaczymy swoje życie, to dowiemy się, jak wiele zawdzięczamy tej niebiańskiej pomocy. Jedno jest jednak pewne: nie wolno nam się wpatrywać w ciemność i nią fascynować. Ks. Piotr Glas

Dekalog, słowo po słowie z Księdzem Janem Kaczkowskim. Słuchaliśmy Go, bo na co dzień żył tym, co głosił. Docenialiśmy Go, bo poważnie traktował ludzkie problemy. Podziwialiśmy Go, bo do ostatnich chwil cierpliwie odpowiadał na nasze pytania i wątpliwości. Wśród wywiadów udzielonych przez ks. Jana Kaczkowskiego znalazł się również ten, który właśnie oddajemy do rąk czytelników. To rozmowa o sprawach fundamentalnych - Dekalogu i codziennych trudnościach życia zgodnie z przykazaniami. Ksiądz Jan Kaczkowski nie pouczał, raczej dzielił się swoim doświadczeniem. Był wiarygodnym świadkiem i dlatego jego słowa są tak cenne. Do wywiadu dołączamy płytę z kilkoma wyjątkowymi nagraniami, wśród których znajduje się także Ostatnia droga krzyżowa ks. Jana Kaczkowskiego nagrana dwa miesiące przed jego śmiercią. (Rec. Wydawn.)

Niezwykła książka, dzięki której poznajemy poglądy jednego z najważniejszych polityków III RP na świat, ojczyznę, na przemiany ustrojowe Europy i Polski, na demoniczne i agresywne modernistyczne trendy, na wiarę, rolę polityki w życiu zarówno posła Szczerskiego, jak i całego narodu, w tym Kościoła. Książkę przedmową opatrzył prof. Andrzej Nowak. Pod koniec 2012 r. wydawca Leszek Sosnowski zaproponował profesorowi Krzysztofowi Szczerskiemu dialog, wymianę myśli i poglądów. Comiesięczne rozmowy szybko przekształciły się w coraz bardziej pogłębiony dyskurs o Rzeczypospolitej, Europie, o polskiej racji stanu. Spora część tych rozmów w nieco innej postaci była drukowana na łamach miesięcznika kulturalnego „Wpis” (skrót od „Wiara, Patriotyzm i Sztuka”) i gorąco dyskutowana. Nigdy natomiast nie były publikowane prywatne zwierzenia ministra i przyjaciela prezydenta RP Andrzeja Dudy, pomieszczone w obszernym, liczącym w tej książce 60 stron, prologu. Inne teksty zostały zaktualizowane. Krzysztof Szczerski wyraża stanowczy sprzeciw wobec demolowania ludzkich sumień, lansowania życia bez Boga, kłamstw medialnych, pozbawiania obywateli przynależnych im swobód, permanentnego lekceważenia woli narodu, manipulowania historią, dominacji marketingu politycznego. Obaj rozmówcy czasem się spierają, owszem, ale zawsze w trosce o dobro ojczyzny. Obaj prezentują postawy wysoce patriotyczne, nierzadko w toku dyskursu znajdują oryginalne rozwiązania dla problemów nurtujących nasz kraj i nasz kontynent. To zarówno frapująca książka dla wszystkich interesujących się polityką, a dla samych polityków lektura obowiązkowa, jak również oręż dla każdego myślącego patrioty w walce z antypolską i antychrześcijańską kampanią.

Wszyscy Polacy to jedna wielka alkoholowa rodzina - mówi jeden z bohaterów książki Agnieszki Jucewicz, dziennikarki "Gazety Wyborczej", autorki bestsellerowych książek (m.in. Czując, Żyj wystarczająco dobrze) oraz Magdaleny Kicińskiej, autorki głośnej "Pani Stefy" oraz redaktorki naczelnej miesięcznika "Pismo".

"Dom w butelce" to zbiór mocnych, głębokich rozmów z dorosłymi dziećmi alkoholików. Jak wyglądało ich dzieciństwo? W jaki sposób uzależnieni rodzice wpłynęli na ich dorosłość? Kiedy rozmówcy uświadomili sobie obecność alkoholowego spadku w swoim życiu? Czy i jak udało im się od niego uwolnić? Kim są dzisiaj?

Autorki wiedzą co mówią - jak same przyznają, książka jest również rozprawą z ich własnym, rodzinnym doświadczeniem.[nota wydawcy].