"Trudności wychowawcze u dzieci w wieku przedszkolnym stają się coraz powszechniejszym zjawiskiem. Wzrasta liczba dzieci niepokojących rodziców i nauczycieli różnymi nieprawidłowymi formami zachowań. Jest to objaw nieunikniony i wynikający z obecnego rozwoju cywilizacyjnego."

Książka o wychowaniu dzieci, problemach rodzinnych i sposobach radzenia sobie z nimi.

"Przedstawione w książce zasady ogólnemają służyć pomocą w uzyskiwaniu oczekiwanych efektów zdrowotnych poprzez zwiększoną aktywność ruchową przez osoby w wieku średnim i starszym" (fragment wstępu).

Pozycja Szpiedzy Kajzera i Hitlera posiada strukturę chronologiczno-problemową. Podzielona została na dwanaście rozdziałów, lecz nie posiada wstępu ani zakończenia. Autor rozpoczyna opowieść od przytoczenia podania według którego, niejaki Wilhelm Stieber ocalił życie króla Prus. Miało to miejsce w 1848 roku podczas antykrólewskiej demonstracji. W zamian za uratowanie przed wzburzonym tłumem Stieber miał otrzymać od władcy posadę komisarza policji. W swojej działalności zajmował się głównie prowokacją i szpiegostwem, które stale rozwijał budując siatkę szpiegów działającą w całej Europie. W dalszej części autor przedstawia czytelnikom kolejnych szpiegów, którzy swoją działalnością zasłużyli na wyróżnienie ich od reszty pracowników Nachrichtendienstu3 jak na przykład Matę Hari czy Elżbietę Schragmüller, którą zwano też äFräulein Doktorö. Opisuje ciągłą wojnę między wymienionym już Nachrichtendienstem, a francuskim Deuxieme Bureau4. Szczególnie ciekawe są sylwetki i działania podwójnych agentów, jak na przykład wyżej wymienionej Maty Hari. Autor, jeśli było to możliwe, opisał sposób w jaki agenci zostali wykryci i unieszkodliwieni. Na kolejnych stronach książki opisał próbę odbudowy wywiadu niemieckiego po I wojnie światowej. Przedstawił proces werbowania dawnych, sprawdzonych agentów wywiadu cesarskiego. Autor poświęcił kilka stron na zmagania wywiadu niemieckiego z polskim. Przytacza w tym miejscu nazwiska kilku polskich szpiegów działających z dużym powodzeniem na terenie Berlina jak Jerzy Nałęcz-Sosnowski. W końcowej części pracy, autor skupił się na pracy Abwehry, zauważając jej sukcesy na polu walki z wywiadem francuskim i polskim. Nie omieszkał wspomnieć o wysokiej skuteczności brytyjskiego Intelligence Service5, który do końca 1939 roku aresztował większość niemieckich szpiegów działających na terenie wysp brytyjskich. Opowieść kończy się na roku 1943, a więc w momencie kiedy większość niemieckich dowódców zdała sobie sprawę, że klęska III Rzeszy jest nieunikniona. Na łamach książki niejednokrotnie można zapoznać się z biografiami czołowych działaczy niemieckich służb specjalnych, jak na przykład Wilhelma Stiebera, Wilhelma Canarisa czy innych.

Napisany, w duchu teozoficznym, traktat opisujący mityczny ląd, jego geografię, historię i kulturę.

"Przyszłość dziecka zależy przede wszystkim od rodziny. To właśnie rodzina posiada ogromny potencjał oraz wielkie możliwości wychowawcze. Jest ona podstawowym i niezastąpionym środowiskiem życia dziecka. W niej dziecko wzrasta, zdobywa wszechstronną wiedzę o sobie i świecie, doświadcza, poznaje wartości i normy moralno - społeczne, nawiązuje relacje z ludźmi. To właśnie w rodzinie dziecko czuje się bezpiecznie. Tu doznaje miłości, opieki, troski i zaufania; tu zaznaje wolności, godności i szacunku. To rodzina sprawia, że od najmłodszych lat czuje się ono pełnowartościową osobą."

Dzieci bardzo cenią rozmowy z rodzicami, uwagę wyłącznie im poświęcaną, wspólne zajęcia i rozrywki. Są przy tym bystrymi obserwatorami i potrafią ocenić, czy brak czasu wynika z obiektywnych trudności, uzasadnionych przyczyn, czy też spowodowany jest złą, nieprzemyślaną organizacją życia domowego, nieudolnością, brakiem autentycznego zainteresowania własnymi dziećmi. Celem książki jest zwrócenie uwagi rodziców na znaczenie zabawy w wychowaniu oraz na to, że czas dziecka powinien być tak zorganizowany, aby nie musiało ono oznajmić "Ja się nudzę".

"Dzieci, których Rodzice troszczą się od najwcześniejszych lat ich życia o zapewnienie im jak najlepszych warunków, o zaspakajanie ich potrzeb, o wszechstronny, prawidłowy rozwój psychofizyczny, których Rodzice interesują się postępami w nauce od pierwszych dni ich pobytu w szkole, współpracują z nauczycielami, stwarzają w domu atmosferę i warunki sprzyjające osiągnięciom w nauce - dzieci te najczęściej uczą się dobrze i nie mają większych trudności. Drobne niepowodzenia, jakie muszą spotkać, co pewien czas niemal każdego ucznia na przestrzeni długiego okresu kształcenia, są w porę dostrzegane i usuwane."