Czy można być fanatycznym nazistą i troskliwym ojcem? Jak to jest byc dzieckiem zbrodniarza, który przyczynił się do śmierci miloinów ludzi? Jak żyć z nazwiskiem, które jest synonimem największego zła? Czy można kochac kata? Dzieci czołowych nazistów po raz pierwszy opowiadają o swoich ojcach. Jedne potępiają ich zbrodniczą działalność i fanatyczne oddanie Hitlerowi, inni próbują ich usprawiedliwiać. Kochają i nienawidzą jednocześnie. Czułość miesza się w nich z odrazą. Wiedza o zbrodniach, których dopuścili się ojcowie, przesłania dzieciom sielankowe wspomnienia najwcześniejszych lat. Czy to mozliwe, że dostrzegają człowieczeństwo w tych, w których my widzimy okrutnych sadystów?

Miliony fanów, noce w luksusowych hotelach, podróże pierwszą klasą. Życie Jacoba Churchera, uwielbianego autora, przypomina piękną powieść. Lecz mężczyzna jest samotny i tęskni za prawdziwą miłością. I tylko w snach nawiedza go tajemnicza kobieta. Gdy Jacob dowiaduje się o śmierci matki, musi wrócić tam, skąd pochodzi. Zagracony rodzinny dom oprócz rupieci kryje bolesne wspomnienia i prawdę o przeszłości pisarza. To przed nimi Jacob całe życie uciekał. Teraz będzie musiał zmierzyć się z tym, co boli najbardziej. Czy w podróży do własnej przeszłości Jacob odnajdzie ukojenie? Czy uda mu się odnaleźć kobietę, która nawiedza go w snach? Czy uwierzy w istnienie prawdziwej miłości?

Rok 1922. Niebezpieczny czas przełomu. Na Kresach Wschodnich Rzeczpospolitej bandy bolszewików sieją terror, zostawiając za sobą trupy mężczyzn i zhańbione kobiety. Na linii Lwów - Warszawa - Wolne Miasto Gdańsk trwa bezwzględny wyścig wywiadów. Lwowski śledczy Edward Popielski, zwany Łyssym, dostaje propozycję nie do odrzucenia. By ocalić swoją karierę, musi wytropić okrutnego bandytę i rozwiązać zagadkę podejrzanego samobójstwa. Wkracza w sam środek szpiegowskiej rozgrywki.

“Dziewczyny sprawiedliwe” to poruszająca opowieść o kobietach, które ryzykując życiem swoim i swoich bliskich, postanowiły ratować Żydów przed niechybną zagładą. Kolejny znakomity reportaż Anny Herbich. Jednym z podstawowych założeń ideologii głoszonej przez Adolfa Hitlera była wyższość Aryjczyków, zwłaszcza zaś Niemców, nad innymi rasami czy narodami. Słowian naziści uważali za podludzi, natomiast osobistą nienawiścią do Żydów Hitler zaraził miliony swoich zwolenników. W 1942 roku, dokładnie 20 stycznia w willi przy Großer Wannsee 56/58 w Berlinie odbyło się spotkanie wysokiej rangi urzędników niemieckiej administracji państwowej pod przewodnictwem Reinharda Heydricha. Tematem tego spotkania było ostateczne rozwiązanie kwestii żydowskiej, tym eufemistycznym mianem określono masowe ludobójstwo Żydów, które faktycznie miało już miejsce. Na podbitych przez Niemców terenach Żydów zamykano w gettach, które były następnie systematycznie likwidowane. Miliony ludzi wywieziono do obozów koncentracyjnych, będących faktycznie obozami zagłady. O masowych mordach cyklonem B i śmierci w krematoryjnych piecach napisano już wiele historycznych rozpraw. Natomiast na kartach tej książki autorka oddaje głos tym, którzy starali się ratować Żydów przed zagładą. Poznajcie historię Łucji, która wydostała z murów getta swoją najlepszą przyjaciółkę, Belę. A oto Irena. Jej rodzina pod samym nosem Gestapo ukrywała na strychu trzyosobową, żydowską rodzinę. Ich pomoc nie była powodowana żadną chęcią korzyści. Uważały po prostu, że kto ratuje jedno życie, ratuje cały świat. I nie mogły spokojnie patrzeć na to, jaki los zgotowali Żydom naziści. Wieści o obozach zagłady docierały jeszcze wówczas rzadko - były skąpe i tak przerażająco wręcz niewiarygodne, że umysł wzdragał się przed ich przyjęciem. Ale na ulicach Warszawy, Krakowa i innych miast również rozgrywały się dantejskie sceny. Żydzi ginęli tu codziennie - wśród polskich kobiet były takie, które nie mogły bezczynnie się temu przyglądać. Oto one! “Dziewczyny sprawiedliwe” to poruszająca opowieść o kobietach, które odważyły się ratować ludzi przed niechybną śmiercią. A przecież mogły żyć w miarę spokojnie jako Aryjki, przynajmniej na tyle, na ile pozwalały okupacyjne warunki. Musimy bowiem pamiętać, że na terenach okupowanej Polski Niemcy wprowadzili brutalny terror. Śmierć mogła spotkać tu każdego i w każdej chwili. Łapanki i wywózki stanowiły chleb powszedni, a rozstrzelanym można było zostać jedynie za to, że było się Polakiem. Los Żydów był jeszcze bardziej przerażający. W ich przypadku cały naród poddany został przez nazistów masowej, systematycznej eksterminacji. Jedynie nielicznym udało się przetrwać wojnę. Ci, którzy przeżyli, nierzadko zawdzięczali życie bezinteresownej pomocy innych, często zupełnie obcych ludzi. Wśród nich były też bohaterki tej oto książki. Bohaterki, o których pamięć nigdy nie powinna przeminąć!

Dzieci przetrwały rzeź. Teraz opowiadają historię zamordowanych rodziców i dziadków. Rozalia miała osiem lat, gdy schowana w piwnicy słyszała ostatnie słowa umierającej matki i siostry. Zofia pamięta złowieszczą przestrogę – „Jutro ma was tu nie być. Będą mordowali". Tak ostrzega ich wiejska położna, Ukrainka. Nikt w to nie wierzy. Pogrom przetrwa jedynie garstka. Teodora uczestniczyła we mszy, kiedy Ukraińcy zaatakowali kościół w Kisielinie. Uratowała się z płonącej dzwonnicy. To jest jej pierwsze spotkanie z banderowcami. Niestety nie ostatnie. W 1939 roku sielskie życie na Wołyniu się kończy. Polska upada, zmieniający się okupanci sieją postrach. Jednak największe zagrożenie przychodzi ze strony, z której nikt się tego nie spodziewał. Sąsiadów. Kumów. Ukraińców. Wiedzeni banderowską wizja Ukrainy zaczynają mordować Polaków. Wołyńskie dziewczęta były jeszcze dziećmi, gdy rozpoczął się pogrom. Widziały śmierć rodziców, braci, sióstr i rzeź całych wsi. Słyszały błagania bezbronnych ofiar opętanych szałem mordu Ukraińców. Z dnia na dzień straciły nie tylko najbliższych, ale również swoją ojcowiznę.

Jedno miejsce, dziewięcioro nieznajomych i dziesięć dni, które zmienią wszystko To miał być zwyczajny pobyt w SPA. Dziewięcioro nieznajomych przyjeżdża do tajemniczego ośrodka, by „całkowicie przemienić umysł i ciało”. Przemycają wino, papierosy i książki – ale są gorsze rzeczy, które mają do ukrycia. Odludne miejsce będzie musiało przechować dziewięć sekretów, które absolutnie nie mogą wyjść na światło dzienne. Ale charyzmatyczna szefowa ośrodka zna sposoby na wyciąganie tego, co wstydliwe i skrzętnie ukrywane. Zwłaszcza że sztukę sekretów sama opanowała do perfekcji. Wszyscy kłamią – to jedyna prawda. Lecz co się dzieje, kiedy nie można już dłużej ukrywać tego, kim się jest? Co zrobisz, kiedy twoje życie będzie zależało od nieznajomego? Czy powiesz mu o sobie wszystko?

Jedna z najważniejszych książek non-fiction ostatnich lat. Wstrząsająca opowieść o cienkiej granicy między medycznym eksperymentem a zbrodnią. „Człowiek nie jest z pewnością gorszy jako zwierzę doświadczalne, tylko dlatego że umie mówić”. Paul Bucy, amerykański neurochirurg Historia tego, jak nauka korzystała z nieetycznych narzędzi, jest długa. Zbrodnia często służyła rozwojowi medycyny, a medycyna czasem pomagała w zbrodni. Przejmująca książka Luke’a Dittricha podejmuje aktualny temat granic, których nauka nie powinna przekraczać, ale nieustannie robi to w imię postępu. Henry każdego dnia zaczynał życie od nowa. Miał tylko dwadzieścia siedem lat, kiedy odebrano mu pamięć. Poddano go eksperymentalnej terapii, mającej wyleczyć epilepsję. Lekarze wycięli mu część mózgu, w wyniku czego utracił możliwość zapamiętywania i tym samym tożsamość. Przez następne kilkadziesiąt lat był tylko bezwolnym przedmiotem badań. Nawet po śmierci nie zaznał spokoju: sekcja jego mózgu była w 2006 roku transmitowana w sieci, gdzie obejrzało ją ponad 3 miliony widzów. Henry przeszedł do historii jedynie jako „Pacjent H.M.”, nie jako człowiek, a to jemu zawdzięczamy podstawy współczesnej wiedzy o mózgu. Książka Luke’a Dittricha opowiada jego historię i przywraca mu człowieczeństwo. Bestseller „New York Timesa” uznany za jedną z najlepszych książek roku przez m.in.: „The Washington Post”, „New York Post”, „Wired”, NPR, „The Economist”, „New York” i „Kirkus Reviews”. Książka została wyróżniona PEN/E.O. Wilson Literary Science Writing Award I Los Angeles Times Book Prize.

"Etyka solidarności" to w polskiej literaturze filozoficznej tekst absolutnie wyjątkowy. Towarzyszyła wydarzeniom politycznym lat 1980-1981 - przede wszystkim formowaniu "Solidarności" - i próbowała dać etyczną interpretację tego, co się działo. To na jej stronach ksiądz Tischner sformułował słynną definicję solidarności jako "braterstwa dla porażonych" opartego na zasadzie: "jeden drugiego ciężary noście". W 1992 roku ksiądz Tischner przygotował dla Wydawnictwa Znak rozszerzone wydanie tej książki zatytułowane "Etyka solidarności oraz Homo sovieticus". W obecnej edycji do książki dodano część trzecią - "Etyka solidarności po latach" - w której znalazły się eseje bezpośrednio odwołujące się do "Etyki...", a niepublikowane dotąd w formie książkowej.

Fantastyczny Pan Lis musi uciekać! Trzej najgroźniejsi farmerzy w dziejach świata wpadli na jego trop. Gnojek, Blagier i Szparag nienawidzą rudzielca i zrobią wszystko, by się go pozbyć. Nie mają jednak do czynienia z lisem zwykłym, ale fantastycznym, który ma chytry plan, żeby wykraść ich smaczne kąski.

Czasem by odnaleźć sens życia, trzeba wrócić do źródeł swojego istnienia. Jego imię znaczy "szczęśliwy" – Felix wie to od mamy, Fatou, która mieszka w Paryżu i prowadzi kawiarnię, ale pochodzi z Afryki i ma moc nadawania znaczeń, bo widzi i rozumie więcej. Felix o swoim szczęściu nie myśli do czasu, gdy pewnego dnia wszystko w jego życiu się zmienia. Mama przestaje się uśmiechać, a w jej oczach gaśnie życie. Sprawia wrażenie martwej w środku. Chłopiec postanawia ratować ją za wszelką cenę – zabiera Fatou do magicznej, migoczącej kolorami Afryki, gdzie na kobietę czekają duchy przodków. Pustynna ziemia skrywa potężne tajemnice, o których zachodni medycy nie mają pojęcia. Wśród nocy, w jasnym świetle księżyca do głosu dochodzą pradawne siły – tylko one mogą wskrzesić w Fatou wolę istnienia i na powrót zjednoczyć ją z ziemią, która dała jej życie. Czy mały Félix zdąży doprowadzić matkę do niewidzialnego źródła, zanim będzie za późno? Czy znów będzie szczęśliwy? Najnowsza powieść Erica-Emmanuela Schmitta to nowa odsłona bestsellerowego Cyklu o Niewidzialnym. Podobnie jak niegdyś bohater "Oskara i pani Róży" Félix musi odkryć sens życia, a ma na to niewiele czasu.

W śnieżną wigilijną noc na tatrzańskiej przełęczy dochodzi do tragedii. Sześć lat później w mazurskiej chacie nad jeziorem staje się cud. Niektórzy ludzie, choćby mieli wszystko, nie będą szczęśliwi. Inni nie mają nic, a potrafią cieszyć się życiem. Nataniel należał do tych drugich. W przeszłości uległ poważnemu wypadkowi, potem zmarła jego ukochana mama, a teraz stracił jeszcze dach nad głową. Nie miał nic, ale zyskał wolność i mógł ruszać w nieznane. Senna - zagubiona wśród lasów wioska na Mazurach - miała być tylko krótkim przystankiem w jego podróży. Zatrzymał się w małej, opuszczonej chacie nad brzegiem jeziora. Miejscowa legenda głosiła, że ktokolwiek w niej zamieszka, straci to, co kocha. Ale co może grozić komuś, kto stracił już wszystko? Czy los nie mógłby w końcu nagrodzić dobrego serca i szlachetnej duszy? „Gwiazdka z nieba” to pierwsza część nowej serii Katarzyny Michalak.

Porywająca opowieść o córce kolejarza, która została polską Gretą Garbo. I o tym, że szczęście nie uśmiecha się tylko raz. Wyszła na scenę wystraszona, blada. Muzyka gruchnęła, ale ona nie mogła wydobyć z siebie głosu. Wybiegła za kulisy z płaczem, wśród drwin i gwizdów. Koleżanki patrzyły z nieskrywaną satysfakcją. Co jej pozostało? Wrócić do obskurnej kamienicy na Woli i zostać krawcową jak matka? A może udowodnić światu, że klęska poprzedza wielki sukces? Gdy dziesięć lat później jechała przez Warszawę własnym luksusowym chevroletem, ścigały ją zachwycone spojrzenia i szepty: „To Ordonka!”. Mężczyźni za nią szaleli, a kobiety czesały się i ubierały tak jak ona. To dla niej hrabia Michał Tyszkiewicz popełnił mezalians, którego rodzina nigdy mu nie wybaczyła. A Hanka kochała mocno, odważnie, całym sercem – ale tylko na chwilę. Katarzyna Droga zabiera czytelnika we wspaniałą podróż w szalone lata dwudzieste, w świat szarmanckich mężczyzn i kobiet równie pięknych, co bezwzględnych.

„Na pocątku wsędy byli górole, a dopiero pote porobiyli się Turcy i Zydzi. Górole byli tyz piyrsymi »filozofami«. »Filozof« to jest pedziane po grecku. Znacy telo co: »mędrol«. A to jest pedziane po grecku dlo niepoznaki. Niby, po co mo fto wiedzieć, jak było na pocątku? Ale Grecy to nie byli Grecy, ino górole, co udawali greka. Bo na pocątku nie było Greków, ino wsędy byli górole”. Tak ksiądz Józef Tischner w swoim największym bestsellerze wyjaśniał powstanie filozofii. Najnowsze wydanie zostało wzbogacone o jego nieznane dotąd teksty. Można się z nich na przykład dowiedzieć, że Arystoteles, chorując na żółtaczkę, napisał XII księgę Metafizyki. Księga zaginęła, ale odnalazła się na strychu w Rogoźniku. Nowym elementem są też bardzo zabawne przygody Sobka Chowańca z Jonkówek, spisane przez księdza Tischnera w latach 80. Książkę uzupełniono też posłowiem Wojciecha Bonowicza oraz esejem Dobrosława Kota, będącym filozoficzną analizą opowieści o góralskich filozofach. Historia filozofii po góralsku to znakomita lektura zarówno dla tych, którzy poszukują rozrywki, jak i dla tych, którzy chcą się czegoś dowiedzieć o filozofii, i to w zupełnie nieszablonowy sposób.

Nawet w najbardziej szarym życiu może zdarzyć się historia jak z najpiękniejszej powieści. Kimberly prawie się poddała. Śmierć matki, dwukrotnie zerwane zaręczyny i nieudane małżeństwo sprawiają, że nie wierzy już w szczęście. Pozwala sobie tylko na jedno marzenie – pragnie napisać powieść o miłości. W urokliwym hotelu "Pod Jemiołą" organizowany jest kurs dla początkujących pisarzy. Kim poznaje tam tajemniczego Zeke’a, z którym nawiązuje wyjątkową więź. Taką, jaka zdarza się tylko ludziom, którzy podobnie patrzą na świat. Czy przypadkowe spotkanie będzie dla Kimberly początkiem wielkich zmian? Czy do najważniejszej powieści – jej własnego życia – los dopisze szczęśliwe zakończenie? "Hotel pod Jemiołą" to wyjątkowy prezent od Richarda Paula Evansa. Tym razem bestsellerowy autor przypomina, że jeśli nie tracimy wiary, najlepsze lata naszego życia są zawsze przed nami.

Jedna rodzina. Trzy siostry. Wspólne marzenie Lato 1914. Siostry Biernackie wracają z Lanckorony do Krakowa. W powietrzu wiszą zmiany, mówi się o wojnie. Tymczasem Lala nie może przestać fantazjować o przystojnym lotniku Ludwigu, Marynia nieustannie myśli o Szymonie, a Alina udziela lekcji polskiego tajemniczemu Austriakowi. Jeszcze nie wie, że przez tego człowieka ustalony w ich rodzinie porządek runie jak domek z kart. Nadchodzi czas, by siostry wzięły sprawy we własne ręce i zmierzyły się z nękającymi rodzinę demonami przeszłości. W cyklu "Drogi do wolności" historia odzyskiwania przez Polskę niepodległości przenika się z opowieścią o wzlotach i upadkach, sukcesach i rozczarowaniach, radościach i dramatach kilku pokoleń kobiet. Losy bohaterów śledzić będzie można również w serialu TVP Drogi wolności.

Ciąg dalszy losów bohaterek "Iskry". Pierwsze miesiące 1918 roku. Siostry Biernackie w cieniu wielkiej polityki i polskich starań o odzyskanie niepodległości toczą własne bitwy o niezależność. Z każdym kolejnym listem z Wiednia sekretny romans Lali nabiera rumieńców. Marynia, czekając na weselne dzwony, sprawdza się w prowadzeniu czasopisma, natomiast Alina pod okiem doświadczonego reportera Katznera odkryje w sobie nie tylko doskonałą dziennikarkę, ale też kobietę godną pożądania. Dziewczęta, nieświadome przeciwności i zbierających się nad ich głowami czarnych chmur, planują przyszłość, którą może zmienić kilka listopadowych dni...[lubimyczytac.pl]

Znasz ten moment, kiedy zaraz po przebudzeniu mówisz błagalnym tonem "jeszcze 5 minutek"? Niby to tylko chwila, a przecież w 5 minut może się wydarzyć wiele. Można rzeczywiście jeszcze trochę pospać. Można leniwie sięgnąć po telefon i sprawdzić wiadomości. Można przejrzeć Fejsa lub Twittera, ale można też dostać słowo, które wyrwie nas do życia, pobudzi bardziej niż mocna kawa. Każdego dnia, na każdej stronie będę ci przypomniał, że jest z tobą Jezus. Jeżeli się obudzisz z przekonaniem "żyć mi się nie chce", będę powtarzał, że On naprawdę jest z tobą. Jest dokładnie tam, gdzie ci się nie chce. Jeżeli będziesz w euforii, pełen entuzjazmu, i będzie ci się bardzo chciało, też powiem, że jest z tobą.

Autor udowadnia, że zarówno wzrost gospodarczy, jak i skuteczność polityki zależą w dużej mierze od stanu relacji międzyludzkich, zwłaszcza moralnych, takich jak: zaufanie, lojalność, wzajemność, solidarność, szacunek i sprawiedliwość. Tak rozumiany kapitał moralny to ciągle najsłabsze ogniwo naszego rozwoju. Odbudowa kapitału moralnego przez rozumne organizowanie i doskonalenie przestrzeni międzyludzkiej to pilne zadanie na najbliższą przyszłość.

"Kapitał społeczny" to lektura obowiązkowa dla polityków, publicystów i odpowiedzialnych obywateli, którzy nie chcą być tylko pasażerami na gapę, ale aktywnymi twórcami naszej państwowej wspólnoty.

W 1901 roku dziewiętnastoletnia Ola Szczerbińska przyjeżdża z Suwałk do Warszawy. Marzy o zdobyciu wykształcenia i o wolnej Polsce. W czasach, kiedy uważano, że jedynym zadaniem kobiet jest dobrze wyjść za mąż i wychować dzieci, ona przemyca dynamit w gorsecie i rewolwery w fałdach spódnicy, organizuje siatkę wywiadowczyń i walczy z bronią w ręku. Podczas prezentacji składu broni, wśród mauzerów i browningów poznaje Piłsudskiego, legendę podziemnej Polski, bohatera… oraz męża innej kobiety. Mimo przeszkód stanie u jego boku, odważnie stawi czoła konwenansom epoki i wyzwaniom historii, a ta zawiedzie ją do Belwederu i uczyni pierwszą damą II RP. Co takiego miała w sobie Ola, że Piłsudski obdarzył ją wielkim uczuciem i uczynił partnerką nie tylko w życiu, ale też w walce o wolność? Dzieje tej niebanalnej pary to jedna z najpiękniejszych i najbardziej intrygujących historii miłości, determinacji i wielkiej odwagi. Historia, która pokazuje, że wielkość nie liczy się z konwenansami.

Argumenty nie mogą przegrywać z emocjami. Jako publicysta wiernie towarzyszył przemianom, które zachodziły w Polsce. Wiele jego artykułów z lat 90. nigdy nie ukazało się w książkach. Kot pilnujący myszy to zbiór takich właśnie tekstów – atrakcyjnych, ale trudno dostępnych. Tematy w nich poruszane wciąż są obecne w publicznej debacie: od pytań o to, jaką pozycję powinien zajmować Kościół w demokracji, przez refleksję nad tym, jakie są tej demokracji słabości, po niezwykle aktualne spostrzeżenia dotyczące miejsca Polski w Europie. Znajdziemy tu też artykuły polemizujące z linią ideową Radia Maryja, dyskusję z Jackiem Kuroniem o aborcji czy teksty wyjaśniające, dlaczego Tischner upominał się o żołnierzy z oddziału Józefa Kurasia „Ognia”. Józef Tischner był nie tylko cenionym filozofem i duszpasterzem, ale też bardzo chętnie czytanym publicystą. Miał świetny styl, który przyciągał czytelników. Brał udział w wielu sporach, wiele też sam inicjował. O sprawach trudnych potrafił pisać w sposób klarowny i przystępny, a w polemikach zdecydowanie, choć nie bez humoru, potrafił bronić swoich racji. Tischner gorący, budzący kontrowersje, ale też pilnujący, by argumenty nie przegrywały z emocjami – oto ktoś, kogo spotkać możemy w tej książce.