Czym są nawyki i jaka jest ich siła?

Czy wyzbywając się złych i wzmacniając te dobre, jesteśmy w stanie być szczęśliwsi?

Zobacz, jak do kwestii przyzwyczajeń podszedł James Clear w książce pod tytułem "Atomowe nawyki. Drobne zmiany, niezwykłe efekty".

Jak pracuje ludzki umysł? Zastanów się, jak w tej chwili działa Twój mózg?

Czy wiesz, że pracuje on nieustannie, nawet wtedy, gdy odpoczywasz czy śpisz.

Musi on przetworzyć niebotyczną ilość docierających do niego poprzez układ nerwowy bodźców.

To mózg odpowiada za koordynację konkretnych zachowań.

Nie wszystko, co robisz, jest całkowicie świadomym i zamierzonym działaniem.

Skupianie się na każdym odruchu byłoby zbyt dużym obciążeniem dla umysłu, dlatego wykształca on pewne nawyki i przyzwyczajenia.

Czynności zaliczane do nich są dokonywane w trybie zautomatyzowanym.

Jeśli są powtarzalne, z czasem przekształcają się w nawyki, jak np. mycie rąk, sprawdzanie każdego wieczoru, czy drzwi i okna są zamknięte, ale i palenie papierosów czy obgryzanie z nerwów paznokci.

Ty też masz takie nawyki?

Dowiedz się, jakie mechanizmy powodują ich powstawanie.

Przystępnym źródłem wiedzy na ten temat jest książka James Clear - "Atomowe nawyki".

Metoda kształtowania korzystnych nawyków.

To bardzo ważne, abyś zwalczył negatywne przyzwyczajenia, które źle wpływają na Twoje ciało, umysł i całe życie.

Natomiast wzmacniaj na co dzień pozytywne nawyki.

Autor książki powołuje się na sprawdzoną metodę kształtowania dobrych przyzwyczajeń oraz pozbywania się tych złych.

Jest ona poparta naukowymi argumentami. James Clear stworzył jeden z pierwszych modeli zachowania człowieka, w którym nawyki wynikają z bodźców zewnętrznych w połączeniu z emocjami wewnątrz Twojego "Ja".

Po przeczytaniu lektury "Atomowe nawyki" poznasz 4 kroki do zmiany swojego zachowania.

Czego dotyczą i jak wprowadzić ideę Jamesa Cleara w swoje własne życie?

Sprawdź to!

Fenek i Maks spędzają czas na placu zabaw. Jest naprawdę wspaniale! Fenek zapomina jednak o zasadach dobrego wychowania, co kończy się bardzo źle... Czy uda mu się naprawić swój błąd?

Od 18 lat Kutscher diagnozuje często współwystępujące schorzenia neuropsychiatryczne takie jak ADHD, zaburzenia ze spektrum autystycznego, trudności w nauce czy depresję dwubiegunową. Jego przystępnie i zrozumiale napisany poradnik opisuje ogólne zasady diagnozowania i terapii tych zaburzeń u dzieci; kolejne rozdziały książki dotyczą różnych schorzeń i przybliżają czytelnikom przyczyny i objawy zaburzeń, ich wzajemny wpływ na siebie oraz sposoby leczenia. Po zapoznaniu nas z najnowszą wiedzą na temat przyczyn poszczególnych zaburzeń, Kutscher odsłania przed nami konkretne strategie działania i wskazówki... To stabilny i efektowny fundament, na którym można budować dalszą wiedzę na temat zaburzeń rozwojowych. Jednak zarazem jest to książka na tyle bogata w treść, że może stanowić także samodzielne źródło informacji.

Co tym razem dzieje się na leśnej polanie? Otóż mieszkańcy lasu przygotowują się do ptasiego koncertu. Myszka Polcia z puchaczem Jerzym pieką ciastka, miś Antoni szykuje niespodziankę, a Edzio robi w domu porządki. Wiewiórek odkrywa w podłodze sekretne przejście.

Przyjaciele schodzą w dół...do tajemniczego pokoju pod drzewem. To korzenie kasztana, z zewnątrz ich nie widać, ale to właśnie dzięki nim drzewo jest takie silne. Edzio, Jerzy i Polcia wkrótce znajdą się w niebezpieczeństwie. Kto uratuje ich w sytuacji bez wyjścia?

Franklin zawsze był dumny z tego, jak wiele już potrafi. Zapiąć ubranie na zamek błyskawiczny i na guziki, zawiązać sznurówki, liczyć, a ostatnio zjeżdżać po stromym brzegu rzeki wprost do wody. Ale jego przyjaciele ostatnio prześcigali się w wymyślaniu różnorodnych wyczynów. Franklin też musiał coś wymyśleć.

Tak pięknie i wzruszająco o polskich zwierzętach jeszcze nikt nie pisał!

Wychowany w rodzinie myśliwych nie wyobrażał sobie życia bez polowań, dopóki nie zrozumiał, że euforia po strzale jest radością z zabójstwa. Strzelbę zamienił na aparat fotograficzny, a jego miejscem na ziemi stał się drewniany dom w środku lasu, do którego zaprosił potrzebujące pomocy zwierzęta. Zyskał sympatię milionów Polaków, gdy udało mu się wyrwać z rąk myśliwych rannego w wypadku wilka i uratować mu życie.

Do jakiej zabawy małym wilczkom był potrzebny kabel USB? Czym posmarować kamerę, aby zrobić idealne ujęcie uroczej lisiej rodzinie? Jak rozrabiał dziczy Gang Krzywego Ryjka? Ile czasu potrzeba, żeby pozyskać zaufanie jeleni?

Gawędy o wilkach i innych zwierzętach Marcina Kostrzyńskiego to nie tylko zabawne i pełne nadziei historie, które z zapartym tchem przeczytają zarówno dorośli, jak i starsze dzieci. To także przykład wielkiej miłości do polskiej przyrody i przejmujący apel o zachowanie naszego wspólnego dziedzictwa.

Stary niedźwiedź mocno śpi. Gdzie? O tym właśnie mówi ta książka. Dowiecie się z niej, gdzie śpią różne zwierzęta. Tylko cicho! Zwierzęta też nie lubią, jak się je nagle budzi.

Kolejny zbiór opowiadań napisanych przez popularne autorki i autorów książek dla dzieci i młodzieży. Pierwszy, bestsellerowy zbiór cieszył się ogromną popularnością, a jego egzemplarze można znaleźć w niemal każdej bibliotece w Polsce. Obie książki zostały wydane we współpracy z Fundacją ABCXXI Cała Polska czyta dzieciom. Każde opowiadanie podejmuje inny temat: emocji, które czasem trudno opanować, konsekwencji naszych zachowań, więzi, które tworzą się w rodzinie i w grupie rówieśniczej. Znajdziemy tu historie o miłości, rywalizacji, brawurze, braku akceptacji dla odmienności i o odpowiedzialności. Każda z nich to epizod z życia przypadkowych osób. Bohaterowie opowiadań są tak realistyczni, że mamy wrażenie, jakby żyli obok nas. A może nawet żyją, bo przecież najciekawsze historie pisze samo życie… I każda z tych historii może być wyimkiem z czyjejś codzienności.

Kto zabrał mój ser to prosta, a zarazem mądra, alegoryczna przypowieść, odkrywająca najgłębsze prawdy o zmianach dokonujących się w naszym życiu. Co sprawiło, że książka ta gości od wielu tygodni na pierwszych miejscach list bestsellerów tak poczytnych pism jak: The New York Times, Wall Street Journal, USA Today. Odpowiedź zawiera się w jednym zdaniu: jasne, pełne mocy przesłanie zawarte w tej książce - To nie prawda, że zmiany są najważniejsze. Po prostu nic innego ważnym nie jest. Otwórz się na zmiany, nie walcz z nimi. Bohaterowie tej przypowieści, cztery istoty - myszy Nos i Pędziwiatr, i miniaturowi ludzie - Zastałek i Bojek, są personifikacją prostych, ale i skomplikowanych części naszej osobowości, które kryją się w nas niezależnie od wieku, płci, rasy czy narodowości. Myszy i ludzie - żyjący wewnątrz labiryntu i poszukujący sera, który jest ich pokarmem i źródłem szczęścia. "Ser" to metafora wszystkiego, czego pożądamy w życiu - dobrej pracy, zdrowych związków z innymi ludźmi, majątku, zdrowia czy spokoju duchowego. "Labirynt" to miejsce, w którym szukamy tego, czego pragniemy - może jest to firma dla której chcielibyśmy pracować, rodzina czy społeczność, w której żyjemy. Niekiedy zachowujemy się jak Nos, który szybko wyczuwa zmiany, lub jak Pędziwiatr, który szybko rozpoczyna działanie, albo jak Zastałek, który zaprzecza i opiera się zmianom, bo obawia się, że przyniosą coś złego, albo jak Bojek, który uczy przystosowania się do zmian, gdy widzi, że mogą przynieść coś lepszego. Którąkolwiek z części naszej osobowości wykorzystujemy, mamy wszyscy wspólną cechę: potrzeby odnalezienia własnej drogi w labiryncie życia i odnalezienia sukcesu w erze ciągłych zmian. Jakże wszystko byłoby proste, gdybyśmy mieli własną mapę labiryntu. Gdyby reguły, do których przywykliśmy niezmiennie obowiązywały. Gdyby nie zabierano nam od czasu do czasu naszego Sera. Świat jednak zmienia się nieustannie - rzecz w tym, aby potrafić się do tych zmian dostosować. Kto zabrał mój ser? S. Johnsona stała się książką niemalże kultową.

Przyjaciele ze Stuwiekowego Lasu lubią sobie pomagać, dlatego gdy pewnego dnia Kubuś wymyśla grę w życzliwość, wszyscy ochoczo dołączają do zabawy. Ciekawe, kto wygra! Przedstawiamy nowe opowiadania o przygodach ukochanego przez dzieci i rodziców Misia, który nie raz i nie dwa zaskakuje swoją mądrością.

Babcia Matylda mówi, że jeśli ktoś używa „magicznych słów”, może wiele zdziałać. Lena spróbowała od razu i wykrzykiwała: „abrakadabra” i „hokus-pokus”. Ale nic się nie wydarzyło. Chyba nie o takie słowa chodziło babci.

Książeczkę pt. „Dlaczego warto być uprzejmym?” polecamy zarówno dzieciom, które dopiero uczą się, jak być uprzejmym, oraz rodzicom, którzy chcą pokazać dzieciom, że dobro zawsze wraca.

Fenek jest z rodzicami w hipermarkecie. Bardzo chce, by kupili mu konika i zagrodę. Rodzice niestety nie chcą się zgodzić, co bardzo nie podoba się chłopcu. Czy uda mu się ich przekonać?

Na Opowiastki przyrodnicze składają się portrety zwierząt kreślone ze szczególnym spojrzeniem, czułym sercem i subtelnym poczuciem humoru.

Jules Renard – operując językiem o nieprzemijalnej świeżości – tworzy obrazy żywe, wysmakowane, czasem nieco zagadkowe, ale w każdym przypadku do głębi poruszające.

Obserwuje świat z życzliwością, niekiedy z ironią, zawsze zaś z dobrocią.

W taki sam sposób opowiada o złożonych związkach, jakie łączą człowieka ze światem zwierzęcym, ale też o tym, ile „ludzkiej” mądrości i wrażliwości jest w zwierzęciu, a ile zwierzęcej werwy w człowieku.

Równie wyostrzony zmysł obserwacji przebija z rysunków Jeana-François Martina, który dzieli się własnym światem wyobraźni – wzruszającym i śmiesznym, nostalgicznymi poetyckim.

Dzięki ilustracjom książka jest przystępna nawet dla najmłodszych, bo czasem są one dopowiedzeniem, czasem dodatkową wskazówką, czasem uzupełnieniem tekstu.

Opowiastki przyrodnicze inspirują – dzięki nim dorośli inaczej spojrzą na świat wokół siebie, a dzieci odkryją, że teksty klasyków mogą być bardzo na czasie!

Fenek dostaje od rodziców wspaniały prezent - wrotki. Jego przyjaciel Maks także chciałby się na nich przejechać. Czy Fenek nauczy się, jak ważne jest dzielenie się z innymi?

Nowa historyjka z serii Czytamy sylabami.

Seria do nauki czytania, kształtująca przy okazji pozytywne wzorce zachowań. Dzięki tym książkom dzieci łatwiej poradzą sobie z problemami, nauczą się pokonywać przeszkody i współpracować z rówieśnikami. Dowiedzą się również, jak żyć z innymi w harmonii.

Najpopularniejsza interpretacja teorii ewolucji Karola Darwina głosi, że przetrwają tylko najsilniejsi.

Dlatego prześcigamy się w wymyślaniu nowych rodzajów broni, nowych sztuk walki i sposobów obrony.

Czy słusznie?

Brian Hare i Vanessa Woods rozprawiają się z błędnym rozumieniem myśli Darwina.

Wyjaśniają, że z ewolucyjnego punktu widzenia najkorzystniejszą strategią jest przyjaźń.

Opisują dotychczasowe odkrycia naukowe i eksperymenty psychologiczne, wyciągają wnioski z własnych badań nad zdolnością współpracy u różnych gatunków zwierząt oraz nad relacjami ludzi z psami.

Przyglądają się także mrocznej stronie ludzkiej natury.

Analizując przyczyny wojen i ludobójstw, zastanawiają się, jak to możliwe, że jesteśmy najbardziej tolerancyjnym, a jednocześnie najokrutniejszym gatunkiem na Ziemi.

Szukając odpowiedzi na to pytanie, należy cały czas pamiętać o tym, co tak naprawdę miał na myśli Darwin: sekret naszego przetrwania leży nie w tym, ilu wrogów pokonaliśmy, lecz w tym, ilu przyjaciół udało nam się zdobyć.

Teoria samoudomowienia stanowi prawdopodobnie największy przełom ostatnich lat w zrozumieniu ewolucji człowieka, będąc kluczem do wyjaśnienia, jak wyłonił się ludzki umysł oraz język.

Koncepcja ta rzuca wyzwanie naszym potocznym przekonaniom, gdyż za najważniejsze dla ewolucji człowieka uznaje rozwój nie inteligencji czy myślenia abstrakcyjnego, lecz predyspozycji społecznych, takich jak życzliwość, tolerancja, czy zdolność do współpracy.

Autorzy z gracją prowadzą czytelnika przez najnowszy dorobek psychologii porównawczej (opisującej umysły ludzi i innych zwierząt) - dorobek doskonale im znany, ponieważ w znaczącym stopniu oparty właśnie na ustaleniach Briana Hare’a i jego współpracowników.

Sławomir Wacewicz Centrum Badań nad Ewolucją Języka (CLES) UMK w Toruniu

Zapraszamy do kliniki dla zwierząt doktora Borsuka! Doktor Borsuk uleczy nawet najtrudniejsze przypadki i sprawi, że w waszych sercach zagości radość. Recepta na szczęście to pełna humoru opowieść o tym, że szczęście może być bardzo blisko. Wystarczy odrobina chęci i dobre nastawienie. Doktor Borsuk stosuje niekonwencjonalne metody leczenia. Swoimi receptami zaskakuje nawet najbardziej pewnych siebie pacjentów. Czy na pewno odnalezienie muszelki pośrodku lasu albo zimna kąpiel wyleczą zatroskane zwierzęta? To opowieść, dzięki której każdy młody czytelnik odkryje, że szczęście nie jest uzależnione od innych, lecz od nas samych. I że dzieląc się radością, tak naprawdę ją mnożymy.