Dlaczego Romowie nie wychodzą z biedy w Europie Wschodniej? Czy są biedni, ponieważ są dyskryminowani, czy też są dyskryminowani, ponieważ są biedni? Nie lubią pracować, dopuszczają się przestępstw, a może są głupsi od innych? Takie pytania, choć najczęściej zadawane półgłosem, padają często. Odpowiedź oczywiście jest znana: „Typowi Romowie”. Długoletni korespondent na Bałkanach, Norbert Mappes-Niediek, bada fakty i dochodzi do zaskakujących wniosków. Jednocześnie poddaje zasadniczej krytyce politykę europejską wobec Romów i wspierany przez nią Gypsy industry oraz wskazuje drogi alternatywne. To, co pozytywnie kojarzy się nam ze słowem „Cygan”: żywiołowa muzyka i taniec, barwne stroje, romantyczne wędrówki taborami po świecie, bez niewolniczego przywiązania do miejsc i rzeczy – zostaje zaraz przyćmione skojarzeniami negatywnymi, które tłumią zainteresowanie Cyganami. Uprzedzenia te skutecznie utrudniają obiektywną analizę przyczyn, dla których ta grupa znajduje się w tak trudnej sytuacji ekonomicznej. Książka traktuje o Cyganach: w poszczególnych rozdziałach mówi się o ich języku, pochodzeniu, tradycjach, historii, obyczajach, ale wszystko to jest podporządkowane jednemu celowi – próbie odpowiedzi na pytanie, jak można pomóc tym ludziom wyjść z zaklętego kręgu biedy, w którym znaleźli się nie tylko, i jak pokazuje autor, nie przede wszystkim, z własnej winy.

Robert Mamok to zmagający się z własną tożsamością pięćdziesięcioletni rozwodnik. Mężczyzna uwikłany jest w wizerunkowy skandal, z którego, jak się zdaje, nie ma dobrego wyjścia. Całości dopełnia rodzinna tajemnica i skomplikowane relacje z bliskimi wynikające z surowego śląskiego wychowania. Mamok wkracza na scenę i rozpoczyna intensywny monolog, słowo za słowem rozlicza się ze swoją przeszłością, z sobą i całym światem. Z siłą dzikiego zwierzęcia rzuca oskarżenia, zadaje pytania, chce odkryć, co się z nim dzieje. I kim jest. [nota wydawcy].

"Byk" to pierwszy utwór napisany przez Szczepana Twardocha z myślą o scenie teatralnej. W formie książkowej ukazuje się z ilustracjami Bartka Arobala Kociemby.

„Hasłem naszym mizeria, okryciem nędza, napojem łzy”.

Myśląc o historii niewolnictwa, niejednokrotnie nie pamiętamy o historii polskich chłopów i chłopek. Ale jak inaczej nazwać ich darmową pracę pod ciągłą groźbą kary cielesnej?

Jedynie dzięki dokładnemu przyjrzeniu się tej przemilczanej historii możemy zrozumieć istotę strategii przetrwania w systemie pańszczyzny.

Dopiero wtedy możemy również dostrzec nić łączącą niewolniczą pracę na polskim dworze ze służebną formą naszych współczesnych form zatrudnienia. Bo to nie rewolucja przemysłowa, tylko folwarczny przemysł okrucieństwa stanowił prolog do współczesności.

Antropolog Kacper Pobłocki w błyskotliwym i erudycyjnym "Chamstwie" rzuca nowe światło na zmitologizowaną opowieść o czasach Rzeczpospolitej szlacheckiej.

Nie boi się stawiać trudnych pytań dotyczących chłopskiego niewolnictwa, obrazowo ukazuje krwawą przemoc panów i odważnie kreśli historię polskiego patriarchatu, dowodząc, że w tym splocie klasowych podziałów, okrucieństwa i wyzysku zaklęta jest nasza „ojczyzna pańszczyzna”.

Historia Polski to naprawdę zagmatwana opowieść. W szczególności jeśli tyczy się dziejów najbliższych współczesności. ( ...) Studiując II wojnę światową rodzi się pytanie: skoro tak bohatersko umieraliśmy, to dlaczego oddali nas Sowietom ? ( ... ) Tezy Ziemkiewicza są kontrowersyjne, ale i sol idne. Wynika to chyba z tego, że autor stara się realizować testament prof. Pawła Wieczorkiewicza (na którego często się w swojej książce powołuje), który powiedział, że historyk powinien być otwarty na nowe koncepcje. Powinien do badanych problemów podch odzić na nowo, odrzucając wszystko, co napisano w PRL. Powinien stawiać najbardziej szalone tezy i pytania, bo w szaleństwie jest zalążek geniuszu. Praca historyka polega na zadawaniu pytań, a nie powtarzaniu w kółko tych samych odpowiedzi. Mój postulat je st następujący: wymażmy całkowicie całą pisaną historię Polski po 1939 roku i napiszmy ją od nowa! Wnioski Ziemkiewicza są logiczne do bólu, mają solidną podstawę i dlatego ciężko im coś zarzucić

"Od połowy ubiegłego wieku w powszechnej świadomości świata jedyną ofiarą wojny stali się Żydzi. Przeciętny Amerykanin, czy Francuz, czy Niemiec mniema, że II wojna to był Holocaust i tyle. Byli jeszcze jacyś ludzie, którzy Żydów ratowali, reszta jednak, cała wielka wielomilionowa rzesza przyglądała się biernie, albo wręcz w mordzie uczestniczyła. Otoczeni przez mrowie chrześcijańskiej tłuszczy, która czyhała na ich życie i majątek Żydzi ginęli samotnie. Hitler to nie zbrodniarz i morderca ludów, ale wyłącznie zabójca Żydów; podbite narody, Polacy, Serbowie, Rosjanie, czy Białorusini to nie osobne ofiary, ale nieistotny nawóz historii, przypis do wielkiej tragedii Holocaustu. A chrześcijaństwo? Staje się ono wehikułem, za pomocą którego wiele środowisk żydowskich bez oporów i żenady może przypisywać innym winę i opowiadać, że wszyscy mają krew na rękach. Dla polskiej osobnej pamięci, dla polskich ofiar, które ginęły niezależnie od Żydów w ogóle w takim ujęciu nie ma miejsca. W tej książce próbuję powiedzieć jak do tego doszło. Próbuję pokazać w jaki sposób zbrodnie na jednym narodzie, na Żydach, nagle stały się jedynym symbolem uniwersalnego mordu. Dlaczego współczesny Kościół pogodził się z rolą, jaką narzuciła mu religia Holocaustu: praktycznie uznał swoją winę za doprowadzenie do zbrodni, i ogłosił, że będzie zwalczał antysemityzm. Cóż, czasy, kiedy Polacy mogli żyć w naiwnym przekonaniu, że są postrzegani jako współofiary wojny dawno się skończyły. Sakralizacja Holocaustu sprawiła, że dokonał się nowy podział ról." - Paweł Lisicki

Wzajemna percepcja i postrzeganie grup etnicznych i narodowych to problematyka szeroko podejmowana od wielu lat1. „Stereotypy narodowe mogą mieć mocniejszą lub słabszą wymowę. Im ściślejsze i bardziej obciążone są kontakty historyczne, tym wyrazistsze powstają stereotypy.”2 Istnienie wzajemnych stereotypów, uprzedzeń czy wizerunków Polaków i Niemców wydaje się więc czymś nieuchronnym. Dzieje Polski i Niemiec są ze sobą związane ze względu na bezpośrednie sąsiedztwo owocujące w historii tych dwóch dużych narodów ważnymi wydarzeniami politycznymi, kulturalnymi i gospodarczymi. Bliskość narodów wpływa na powstawanie wyobrażeń i stereotypów zabarwionych niechęcią i negatywnymi uprzedzeniami. W ciągu wieków obraz Polaka w oczach Niemca i obraz Niemca w oczach Polaka ulegał zmianom wraz ze zmianami historycznych warunków i pokoleń; zanikały stare i powstawały nowe obrazy i stereotypy. Problematykę tą porusza profesor Tomasz Szarota w swej pracy zatytułowanej „Niemcy i Polacy. Wzajemne postrzeganie i stereotypy”, historyk, niekwestionowany autorytet w dziedzinie badań dziejów II wojny światowej i okupacji hitlerowskiej,3 człowiek który poświęcił 10 lat wnikliwych studiów na przygotowanie niniejszej pozycji.4 Przedmiotem zainteresowania autora jest „funkcjonowanie stereotypów we wzajemnym postrzeganiu się Niemców i Polaków w XIX i XX stuleciu.”5 ze szczególnym uwzględnieniem dwóch zagadnień -„genezy stereotypów oraz ich wykorzystania w procesach socjalizacji i propagandowej indoktrynacji”6 i przybliżenie czytelnikowi tych zagadnień stawia sobie za cel Szarota. Praca nie ma charakteru komparatystycznego przeglądu wzajemnych relacji polsko-niemieckich, lecz jest ciekawą konstrukcją (układ mieszany), w której autor poprzez przedstawienie dość wąskich obszarów tematyki pracy (tzw. przyczynków) naświetla odbiorcy szerszy horyzont stosunków między dwoma na ogół zwaśnionymi narodami.7 W pierwszych rozdziałach korzystając z trzech zupełnie odmiennych typów źródeł (materiały pamiętnikarskie oraz wspominkowe, materiały leksykalne, tudzież karykaturę jako źródło historyczne) stosując różnorodne oświetlenie, zarówno czasowe jak i geograficzne i opisując tylko jeden punkt widzenia (polski bądź niemiecki) ukazuje czytelnikowi przejrzysty obraz kształtowania się wzajemnych wizerunków na przestrzeni ponad stulecia. W dwóch ostatnich rozdziałach zawęża okres badań do zaledwie sześciu lat (1939 – 45), jednak traktując temat znacznie obszerniej przedstawia proces kształtowania wizerunku sąsiada podczas II wojny światowej z obu przeciwnych punktów widzenia.

To nie jest książka o modzie, to zaproszenie do podróży śladami naszych ubrań, a także do wnętrza siebie.

Na końcu tej wyprawy zrozumiesz, jak ubierać się bardziej świadomie i być fair względem siebie, innych i planety.

To uwalniający przewodnik po slow fashion, który zmieni twoje myślenie o modzie i własnej szafie.

Przemysł modowy jest jedną z najbardziej zanieczyszczających środowisko gałęzi gospodarki.

Co sekundę na wysypisko trafia śmieciarka wypełniona ubraniami.

Nikogo już nie dziwią chińskie rzeki w najmodniejszych kolorach sezonu, wysuszone jeziora, góry odzieżowych śmieci i słońce widoczne jedynie na telebimie.

Szkodzi to zarówno przyrodzie, jak i milionom prawdziwych fashion victims – rolnikom, szwaczkom, dzieciom.

Fast fashion dewastuje nie tylko naturę, ale i całe społeczeństwa.

Cierpią nasze poczucie wartości i budżet, wypacza się relacja z ciałem i ubraniami.

Możemy to jednak zmienić i nie trzeba tego robić w pokutnym worze ze zgrzebnego lnu.

Modą można się cieszyć i bawić, łącząc to z misją ekologiczną i społeczną!

Katarzyna Zajączkowska bacznie przygląda się przemysłowi modowemu i rozprawia z mitami na temat stylu, kanonów urody i presji social mediów.

Dzięki jej prostym radom dowiesz się:

– jak wykonać pierwszy krok w kierunku slow fashion i wreszcie odgruzować szafę,

– jak korzystać z mody i robić zakupy odpowiedzialnie, nie dając się nabrać na greenwashing,

– jak zbudować stylową i autentyczną garderobę bez pogoni za sezonowymi trendami.

Nie musimy zaprzeczać, że ubrania są dla nas ważne, że chcemy wyglądać i czuć się dobrze, ale odważmy się na fashion revolution w naszych głowach i szafach!

Katarzyna Zajączkowska – projektantka, wykładowczyni w Szkole Artystycznego Projektowania Ubioru, przez kilkanaście lat tworzyła kolekcje dla wiodących marek odzieżowych w Polsce.

Ten świat poznała od podszewki.

Zajmuje się edukacją i wspieraniem branży mody w obszarze zrównoważonego rozwoju, skupiając się na innowacyjnych rozwiązaniach wokół mody cyrkularnej.

Prowadzi warsztaty świadomego budowania wizerunku dla firm, organizacji i młodzieży.

Autorka bloga i podcastu „Odpowiedzialna Moda”. Średnia ocen 7,8 7,8 / 10 Oceń książkę Dodaj do biblioteczki

Powstała na kanwie rozmów papieża z ks. Józefem Tischnerem i Krzysztofem Michalskim na temat XX wieku. P Porusza takie tematy jak doświadczenie zła związane z dwudziestowiecznymi totalitaryzmami, kwestię wspólnej Europy i roli demokracji, właściwego używania wolności oraz roli Kościoła we współczesnym świecie. W książce znajduje się też osobista rozmowa dotycząca zamachu na Jana Pawła II z 13 maja 1981 roku.

Zapraszamy do niezwykłej szkoły! Poznajcie jej uczniów i przekonajcie się, że nie ma dwóch takich samych dzieci - każdy jest wyjątkowy!

Inaczej wyglądamy, mamy różne upodobania, zdolności i charaktery. Jedni są mniej sprawni, inni wolniej się uczą, jeszcze inni pochodzą z odległych stron, ubierają się inaczej lub mówią z akcentem.

„Pięknie się różnimy” to kolejna pozycji twórców bestselerowej książki „Tu jest nasz dom”. W poprzedniej autorzy pokazywali, jak żyją ludzie z różnych stron świata, oswajając czytelników z różnymi kulturami i modelami życia.

Tym razem celebrują różnice w ramach jednej społeczności, na przykładzie jednej szkoły. Prezentują różne płcie, modele rodzin, kultury i wierzenia. Uświadamiają, że świat jest wspaniale urozmaicony właśnie dzięki temu, że pięknie się różnimy, choć mamy ze sobą wiele wspólnego - odczuwamy podobne emocje i często lubimy te same rzeczy.

Książka „Pięknie się różnimy” uczy, na czym polega niepełnosprawność fizyczna i intelektualna, pomaga też zwalczać szkodliwe stereotypy, m.in. dotyczące ról społecznych czy podziałów na „chłopięce” i „dziewczęce”.

Uświadamia, że rodziną można być na wiele sposobów – ważne, by czuć się kochanym i otoczonym opieką.

Niesie ze sobą też ważne przesłanie: nie zawsze się ze sobą dogadujemy, a odmienne zdania są nieuniknione, gdy przebywa się blisko innych osób. Ważne, by się szanować, traktować innych miło, a różnice wykorzystać do tego, by nauczyć się czegoś od siebie nawzajem.

Miesięcznik "Wpis" gromadzi wielu wybitnych autorów, publicystów i patriotów. Ich artykuły, eseje i rozmowy składają się na tę niezwykle patriotyczną publikację. "Polskość jest przywilejem" to niespotykana na naszym rynku księgarskim antologia współczesnej publicystyki konserwatywnej i chrześcijańskiej. Na kartach jednego dzieła zebrał się kwiat polskiego pisarstwa, aby wspólnie zastanowić się nad pytaniami ważnymi dla naszej Ojczyzny, dla każdego z nas. Są tu publikacje nowe, są i sprzed kilku lat. Wszystkie starają się odpowiedzieć na pytania: jakie oblicze ma obecna Polska i kim w niej jesteśmy, jakie zagrożenia – wewnętrzne i zewnętrzne – stoją przed naszą Ojczyzną i przed Europą, co czynić, by zachować swoją kulturę i swój język? Polska jest matką szczególną. (…) Jest matką, która wiele przecierpiała i wciąż na nowo cierpi. Dlatego też ma prawo do miłości szczególnej, powiedział św. Jan Paweł II, największy z rodu Polaków. Kierując się tym przesłaniem autorzy książki przekonują w sposób mistrzowski i sugestywny, że polskość naprawdę jest cennym przywilejem, wypracowanym i wywalczonym przez całe generacje, o który dzisiaj i my mamy obowiązek dbać. Siłę przekazu wzmacnia 106 kapitalnych, różnorodnych ilustracji.

Przenikliwa wizja Starego Kontynentu w kryzysie. "Przedziwna śmierć Europy" to bardzo osobisty opis kontynentu, który właśnie popełnia samobójstwo. Spadająca stopa urodzin, masowa imigracja oraz pielęgnowanie braku zaufania do siebie i nienawiści do własnych wartości składają się na to, że Europejczycy nie potrafią wystąpić we własnej obronie ani oprzeć się kompleksowym przemianom swojego społeczeństwa, które w końcu doprowadzą do jego unicestwienia. Książka Murraya jest nie tylko analizą realiów demograficznych i politycznych, ale również relacją naocznego świadka o kontynencie, który włączył tryb autodestrukcji. "Przedziwna śmierć Europy" zawiera reportaże z podróży po całym kontynencie, o miejscach, do których migranci przybywają i do których ostatecznie trafiają, a także tych, które ich nie akceptują. Na każdym etapie Murray cofa się o krok, aby objąć spojrzeniem szersze kwestie, które mogą doprowadzić do upadku kontynentu europejskiego, od atmosfery masowych ataków terrorystycznych po stopniową erozję naszych wolności. Autor podejmuje takie tematy jak rozczarowująca porażka multikulturalizmu, wolta Angeli Merkel w kwestii migracji, brak repatriacji i zachodnia fiksacja na punkcie poczucia winy. Murray jeździ do Berlina, Paryża, Skandynawii, na Lampedusę i do Grecji, wszędzie odkrywając chorobę, która toczy europejską kulturę od środka, a także słuchając historii ludzi, którzy przybyli z dalekich krajów do Europy.

Wydanie noweli Rozdziobią nas kruki, wrony... kompletne bez skrótów i cięć w treści. W tym wydaniu znajdziesz odpowiedzi na pytania z podręcznika – „pewniak na teście”, czyli wskazanie zagadnień, które zwykle pojawiają się w pytaniach z danej lektury we wszelkich testach sprawdzających wiedzę, a także w podręcznikach i na klasówkach. Zawiera bardzo szczegółowe streszczenie oraz drugie skrócone, ułatwiające szybkie przygotowanie się przed lekcją. Opracowanie zawiera plan wydarzeń, wnikliwie wyjaśnioną problematykę oraz szerokie charakterystyki bohaterów. Przygnębiający jesienny krajobraz staje się tłem dla przerażających wydarzeń. Jeden z ostatnich powstańców styczniowych wiozący broń zostaje zamordowany przez oddział rosyjskich żołnierzy. Jego ciało rozszarpują ptaki, a dobytek grabi chłop z pobliskiej wioski. Scena nie tylko przyprawia o dreszcze, ale jest oskarżeniem tych, którzy odpowiadają za ciemnotę i nędzę ludu.

Na straganie w pudełku leży samotny banan. Jest jeden i nie wygląda już doskonale. Nikt nie chce go kupić. Czy trafi na śmietnik?

Składam słowa, pierwszy poziom serii „Czytam sobie”, to wspaniały początek nauki czytania. Proste i zabawne historie są dziełem wybitnych polskich autorów. Opowiadania napisane są krótkimi zdaniami. Bardzo duża czcionka ułatwia czytanie, a zamieszczone po bokach stron wyrazy w ramkach służą do ćwiczenia głoskowania. Ilustracje najlepszych polskich twórców są harmonijnym uzupełnieniem czytanego tekstu.

Forma książek zgodna jest z zaleceniami metodyków.

To się w głowie mieści! Gdy Alicja śpi, budzą się neurony. Prawdę mówiąc, one nigdy nie śpią, co najwyżej potrzebują nieco odpocząć. Tym razem mózg Alicji postanowił wyprodukować nietypowy sen, podczas którego opowie, w jaki sposób dowodzi całym organizmem. "Sen Alicji" podarował czytelnikom profesor Jerzy Vetulani. Był nie tylko wybitnym naukowcem, ale również gawędziarzem prosto i zabawnie wyjaśniającym sekrety nauki. Rewelacyjnie zilustrowana opowieść Profesora to porcja bezcennej wiedzy i mnóstwo śmiechu. Porada dla rodzica: Przeczytaj tę książkę, zanim zrobi to Twoje dziecko. W przeciwnym razie wyprzedzi Cię w neuronauce o kilka długości! Jedyna książka profesora Jerzego Vetulaniego dla dzieci!

Czy ktokolwiek z nas zastanawia się dziś, co tak naprawdę oznaczała rosyjska szkoła w Królestwie Polskim lat osiemdziesiątych XIX wieku? Jak i do czego dojrzewało się pod władzą nauczycieli, którzy w majestacie praw i regulaminów mogli stosować kary cielesne, rewidować bagaże przyjezdnych uczniów, kontrolować ich prywatne lektury ze spisem dzieł zakazanych w ręku, podsłuchiwać każdą rozmowę, nie mówiąc już o upokarzających karach za rozmowy po polsku? Do czego dorastali chłopcy przymierający głodem na ohydnych stancjach, pozbawieni pomocy i wsparcia rodziców pokolenia zmiażdzonego klęską powstania styczniowego? Kto do podłości? Kto do niepodległości?

Publicystyka Łysiaka, przedruki prasowe, ciąg dalszy wywiadu - rzeki z autorem.

"Zaniemówienie" to książka, która przenosi czytelnika do czasów II wojny światowej. Do świata, w którym losy opisywanych bohaterów, choć każdy inny i na swój sposób wyjątkowy, łączą się ze sobą i przeplatają, tworząc wyjątkową, wypełnioną po brzegi lojalnością, walką o przetrwanie, miłością i trudnymi wyborami, opowieść.[okł.].