Najnowsza książka nagrodzonej Pulitzerem autorki „Gułagu” i „Za żelazną kurtyną” udowadnia, że wielki głód na Ukrainie był drugim, po Holocauście, największym aktem ludobójstwa XX wieku. W 1929 roku Stalin zainicjował politykę masowej kolektywizacji, która odebrała ziemię milionom chłopów. Efektem był śmiertelny głód w latach 1931-32, który pociągnął za sobą 5 milionów ofiar. Zamiast rozwiązać głodowy problem, Stalin postanowił wykorzystać go do swoich politycznych celów…

Doktorzy z piekła rodem to wstrząsająca opowieść o jednej z najmroczniejszych kart w historii - nazistowskich eksperymentach medycznych przeprowadzanych na więźniach obozów koncentracyjnych. Autorka była najmłodszym z dziennikarzy relacjonujących przebieg Procesów Norymberskich, podczas których świat poznał szokującą prawdę o zbrodniach oprawców w białych fartuchach. Na podstawie przygotowywanych relacji, wzbogaconych własnymi obserwacjami powstała poruszająca książka, szczegółowo traktująca o potwornych zbrodniach popełnionych rzekomo w imię nauki i patriotyzmu. Całości dopełniają unikatowe zdjęcia oraz fragmenty autentycznych protokołów z przesłuchań oskarżonych.

Niemcy, rok 1943. Hans Heigel, oficer rezerwy SS z miasteczka Osnabrück, nie rozumie ani nie wspiera polityki Trzeciej Rzeszy. Jednak z obawy przed represjami wobec rodziny zachowuje swoje poglądy wyłącznie dla siebie. Najważniejsza dla niego jest opieka nad żoną i córeczką Hanne. Odsuwa na bok wartości za cenę spokoju, lecz jak długo uda mu się uciekać przed prawdą o okropnościach wojny? Hans musi stawić czoło rzeczywistości w chwili, gdy spotyka go największa tragedia, jaka może spotkać ojca. Jednocześnie dowiaduje się, że zostanie wysłany do okupowanej Polski, do obozu zagłady Sobibór. Po dotarciu na miejsce nie może już przymykać oczu na potworności, do których dochodzi w obozie. Pewnego dnia wśród więźniów wyselekcjonowanych do komór gazowych spotyka Leę, dziewczynkę łudząco podobną do ukochanej córeczki. Nazista postanawia ocalić żydowską dziewczynkę przed śmiercią. Co dzień wymyśla nowe strategie, szuka sprzymierzeńców wśród więźniów, okłamuje przełożonych, podejmuje straszliwe decyzje, ryzykuje. Wszystko po to, aby nie pozwolić dziewczynce umrzeć. Inspirowana dramatycznymi losami więźniów nazistowskich obozów zagłady powieść o rozdziale historii, którego nie wolno zapomnieć. Czy ludzie są w stanie przezwyciężyć zło i dać się poprowadzić człowieczeństwu? [nota wydawcy]

„Trudno sobie wyobrazić, aby kiedykolwiek powstało lepsze dzieło niż znakomita książka Nikolausa Wachsmanna. Oparta na ogromnym zasobie materiałów archiwalnych, stanowi fascynujace, wszechstronne i wiarygodne opracowanie tego ponurego, lecz niezwykle ważnego tematu” - sir Ian Kershaw, autor książek Hitler (3 tomy), Hitler, Niemcy i ostateczne rozwiązanie. „Ta książka to niezwykłe osiągnięcie. Nikolaus Wachsmann napisał pierwszą wyczerpującą historię hitlerowskich obozów koncentracyjnych, omawiając w jednej pracy polityczne podłoże ich powstania, kontekst, w którym rozwijał się potworny system KL, a także jego etapy i aspekty zapisane i zapamiętane przez ofiary. Książka jest niezbędna do głębszego zrozumienia Trzeciej Rzeszy” - Saul Friedländer, autor książki Czas eksterminacji: nazistowskie Niemcy i Żydzi 1939-1945 (zdobywca Nagrody Pulitzera). „Nikolaus Wachsmann napisał znakomite opracowanie historyczne na temat hitlerowskich obozów koncentracyjnych, umiejętnie łącząc dorobek naukowy ostatnich kilkudziesięciu lat z własnymi badaniami. Ukazał zarówno trajektorię, jak i dynamikę zmian, którym podlegał system obozów, a także doświadczenia i działania - jakkolwiek ograniczone - społeczności więziennej. Jest to imponująca i ważna książka” - Christopher R. Browning, autor książki Zwyczajni ludzie: 101. Policyjny Batalion Rezerwy i „ostateczne rozwiązanie” w Polsce. Nikolaus Wachsmann jest profesorem współczesnej historii europejskiej w Birkbeck College na Uniwersytecie Londyńskim, autorem nagrodzonej książki Hitler’s Prisons oraz współredaktorem pracy Concentration Camps in Nazi Germany: The New Histories.

Jesteś kobietą? Jesteś rzeczą. Jesteś martwa. Kobiecość, która kulturowo postrzegana jest jako źródło życia, w rękach nazistów zmieniła się w źródło dehumanizacji totalnej. Kobiety w ciąży, matki małych dzieci i opiekunki osób uznanych za niezdolne do ciężkiej pracy – wszystkie wysyłano bezpośrednio do komór gazowych… A nawet jeśli nie zostały wybrane na śmierć, ich szanse na przetrwanie w obozie były drastycznie niższe, niż mężczyzn. Dzięki zeznaniom tych, które przeżyły nazistowskie ludobójstwo oraz historiom tych, po których zostało tylko wspomnienie, Zoë Waxman nie tylko rekonstruuje horror lat 40., ale też pozwala nam na głębsze zrozumienie go i zmusza nas do ponownego przemyślenia roli płci w historii.

Sochy na Zamojszczyźnie, 1 czerwca 1943 roku. Wystarczyło parę godzin, by wieś przestała istnieć. Budynki zostały spalone. Mieszkańcy rozstrzelani. Pośród zgliszczy pozostał jeden dom, nieliczni dorośli i kilkoro dzieci. Wśród nich - dziewięcioletnia Terenia Ferenc, matka Anny Janko. Dziewczynka widziała, jak Niemcy mordują jej rodzinę. Nieludzki obraz towarzyszył jej przez lata spędzone w domu dziecka, by nigdy nie dać o sobie zapomnieć…

Wydanie Medalionów kompletne bez skrótów i cięć w treści. W tym wydaniu znajdziesz odpowiedzi na pytania z podręcznika - „pewniak na teście”, czyli wskazanie zagadnień, które zwykle pojawiają się w pytaniach z danej lektury we wszelkich testach sprawdzających wiedzę, a także w podręcznikach i na klasówkach. Zawiera bardzo szczegółowe streszczenie oraz drugie skrócone, ułatwiające szybkie przygotowanie się przed lekcją. Opracowanie zawiera plan wydarzeń, wnikliwie wyjaśnioną problematykę oraz szerokie charakterystyki bohaterów. Historia świata obfituje w wydarzenia wzniosłe i piękne, jak również w takie, o których wszyscy chcielibyśmy zapomnieć, wypełniające najczarniejsze karty historii. To właśnie literatura jest nośnikiem prawdy, nie pozwala zapomnieć o niechcianej i niewygodnej rzeczywistości. Medaliony to miniatury prozatorskie, przekazujące wstrząsające fakty z czasów II wojny światowej. W oszczędny sposób ale nie przebierając w słowach Nałkowska opowiada ustami ofiar, świadków, pokrzywdzonych, ocalonych o historii, która niestety się wydarzyła. To światowej wagi świadectwo ludzkiej krzywdy nikogo nie pozostawi obojętnym.

Historia świata obfituje w wydarzenia wzniosłe i piękne, jak również w takie, o których wszyscy chcielibyśmy zapomnieć, wypełniające najczarniejsze karty historii. To właśnie literatura jest nośnikiem prawdy, nie pozwala zapomnieć o niechcianej i niewygodnej rzeczywistości. Medaliony to miniatury prozatorskie, przekazujące wstrząsające fakty z czasów II wojny światowej. W oszczędny sposób ale nie przebierając w słowach Nałkowska opowiada ustami ofiar, świadków, pokrzywdzonych, ocalonych o historii, która niestety się wydarzyła. To światowej wagi świadectwo ludzkiej krzywdy nikogo nie pozostawi obojętnym. Wydanie Medalionów kompletne bez skrótów i cięć w treści. W tym wydaniu znajdziesz odpowiedzi na pytania z podręcznika - „pewniak na teście”, czyli wskazanie zagadnień, które zwykle pojawiają się w pytaniach z danej lektury we wszelkich testach sprawdzających wiedzę, a także w podręcznikach i na klasówkach. Książka zawiera pełen tekst lektury. Na końcu książki zamieszczono opracowanie, w którym znajduje się bardzo szczegółowe streszczenie oraz drugie skrócone, ułatwiające szybkie przygotowanie się przed lekcją. Opracowanie zawiera ponadto plan wydarzeń, wnikliwie wyjaśnioną problematykę oraz szerokie charakterystyki bohaterów.

Przerażająca historia opętanego szaleństwem pseudonaukowca.

Historia Josefa Mengelego, osławionego anioła śmierci z Auschwitz.

Wydarzenia w tej książce są oparte na faktach.

Prawda bywa bardziej przerażająca od najwymyślniejszej fikcji.

Josef Mengele był nie tylko zbrodniarzem, ale również opętanym szaleństwem pseudo-naukowcem, który więźniów obozów koncentracyjnych wykorzystywał jako żywy materiał do swych chorych badań.

Umyślne zarażanie wirusami, zszywanie tułowi kilku osób, operacje bez znieczulenia i wyrywanie płodów.

To nie upiorne science-fiction, a prawdziwa historia.

Do tego jedynie jej niewielka część.

Ta książka opisuje znacznie więcej.

Będziecie przerażeni tym, do czego zdolny jest człowiek.

Książka "Moje życie pełne cudów" Wendy Holden to poruszająca opowieść o wybitnej klawesynistce, której muzyka dała siłę do przetrwania piekła trzech obozów koncentracyjnych i represji politycznych ze strony komunistycznych władz Czechosłowacji. Czeska żydówka Zuzana Růžičková jako nastolatka wraz z rodziną trafiła do obozów koncentracyjnych w Terezinie, Oświęcimiu i Bergen-Belsen. II wojna światowa najpierw odebrała jej marzenia o studiach we Francji, a później omal nie pozbawiła jej życia. Miała zginąć w komorze gazowej obozu Auschwitz w dniu lądowania aliantów w Normandii, ale przeżyła nie tylko ten obóz, lecz także epidemię w Bergen-Belsen. Jej ręce były w tak fatalnym stanie, że lekarze odradzali jej dalszą karierę muzyczną. Ale muzyka była dla niej wszystkim. Miłością, natchnieniem i talizmanem, który pozwolił jej przetrwać w najtrudniejszych chwilach życia. Gdy w 1948 roku odmówiła wstąpienia do partii komunistycznej, stała się obiektem politycznych represji. Ale znów uratowała ją muzyka. Wbrew wszystkiemu Růžičková została światowej sławy klawesynistką, spełniając swoje największe marzenie. Książka "Moje życie pełne cudów" to opowiedziana brytyjskiej dziennikarce przez samą bohaterkę w ostatnich miesiącach życia niesamowita historia o nadludzkiej sile woli, miłości do muzyki i walce o przetrwanie. Historia wzruszająca i absolutnie ponadczasowa.

Wiosną 1994 roku, kiedy zaczęły się rzezie Tutsich przez Hutu w Rwandzie, Jean Hatzfeld był w Sarajewie. Dziennik "Libération" wysyła go do Stanów Zjednoczonych, by relacjonował mistrzostwa świata w piłce nożnej. W hotelowym pokoju w San Francisco dowiaduje się z telewizji o ludobójstwie w Rwandzie. Później zostaje wysłany do Rwandy, by pisać o ucieczce setek tysięcy Hutu do sąsiednich krajów. Po powrocie do Paryża zastanawia się, dlaczego media tak mało miejsca poświęcają ludziom, którzy ocaleli. W 1997 roku wraca do Rwandy, by wysłuchać tych, którzy przeżyli. Świadectwa trzynastu z nich, pierwszych, którzy zdecydowali się mówić, składają się na książkę Nagość życia. Opowieści z bagien Rwandy. Trzynastu Tutsich opowiada o tym, jak przeżyli, całymi tygodniami nie wychodząc z bagien, leżąc w błocie, kryjąc się pod wielkimi papirusami, a ich lakoniczne, często metaforyczne słowa ocierają się niemal o poezję. Opowiadają o tym, jak ich sąsiedzi Hutu zabijali maczetą ich rodziców, ich dzieci, ich przyjaciół, jednak językiem tak lekkim, że ból wydaje się mniej bolesny, okrucieństwo nie tak okrutne. Mówią też, dlaczego nie rozumieją tego, co się stało, dlaczego tak mało jest w nich nienawiści, w jaki sposób zdołali powrócić do życia, choć stracili wszystko, rodziny, domy, stada, choć dotarli do kresu życia, do "nagości życia", jak mówi jeden z nich. Jean Hatzfeld opisuje ich wioski, rwandyjskie pejzaże, portretuje osoby składające świadectwa: nauczyciel Innocent Rwililiza, wypasający bydło Janvier, szwaczka Jeannette, osoby, z którymi polski czytelnik spotkał się już w trzeciej części rwandyjskiej trylogii Hatzfelda zatytułowanej Strategia antylop.

Krzesimir Dębski, znany kompozytor, przez całe życie żył w cieniu rzezi wołyńskiej. Jego rodzice cudem uratowali się z pogromu, jaki urządzili Ukraińcy z UPA we wsi Kisielin i okolicach, gdzie zginęło okrutną śmiercią kilkudziesięciu Polaków. Relacje świadków tej rzezi, w tym rodziców Krzesimira Dębskiego, są wstrząsającym świadectwem ludobójstwa.

Trzecia część cyklu autora po "Żydach" i "Sowietach". Zychowicz pisze, że Adolf Hitler nie miał nic wspólnego z "prawicą" - był lewicowym radykałem, kiepskim naśladowcą bolszewików. Niemcy przegrali wojnę ze Związkiem Sowieckim przez głupotę narodowych socjalistów. Zamiast wyzwolić Europę Wschodnią spod sowieckiego jarzma, przynieśli jej terror i zniszczenie. Führer nie wydał rozkazu do dokonania Holokaustu. Masowy mord na Żydach był inicjatywą niemieckich biurokratów i oprawców niższego szczebla. Hitler odegrał rolę prowokatora i podżegacza. Poza tym autor pisze o domu publicznym w KL Auschwitz, koszmarze hitlerowskiej eutanazji i zbrodniach obozowych kapo. Spiera się również ze słynnym brytyjskim historykiem skazanym za negowanie Holokaustu - Davidem Irvingiem.

Nocni wędrowcy to reporterskie studium jednego z najbardziej niespokojnych państw na Ziemi ľ Ugandy. Wojciech Jagielski rozpoczyna swoją opowieść w Gulu, gdzie poznaje dzieci-weteranów wojny w kraju Aczolich na prawym brzegu Nilu. Autor przytacza ich wstrząsające opowieści w służbie Armii Bożego Oporu, do której zostały wcielone siłą. Prawie wszystkie z nich zmuszone były zabijać. Niektóre nawet własnych rodziców i rodzeństwo. Jagielski prowadzi nas przez najtrudniejszy okres w dziejach Ugandy ľ czasy rządów dwóch krwawych dyktatorów ľ Miliona Obotego i Idi Amina ľ którzy razem odpowiadają za śmierć niemal miliona ludzi. Odmalowuje również postać, niezwykle kontrowersyjnego, obecnego prezydenta Ugandy ľ Museveniego ľ który z uwielbianego wyzwoliciela powoli staje się typowym afrykańskim satrapą. Nocni wędrowcy są nie tylko o polityce i wojnie. To również zbiorowy portret Ugandyjczyków, którzy zmęczeni niemal trzydziestoma latami wojen, od dwóch dziesięcioleci sukcesywnie odbudowują swój kraj. Trupów było tak wiele, że nie nadążano z ich grzebaniem, zapominając o odprawieniu wszystkich rytuałów i obrzędów, koniecznych przy pochówku.(ů) W rezultacie, na zielonych wzgórzach Luwero pojawiła się nieprzebrana wprost liczba duchów ludzi pomordowanych w wojnach. Nie odprawione w drogę jak trzeba, nie otrzymawszy należytej ofiary, duchy nie wędrowały do krainy zmarłych, lecz nadal pozostawały w świcie żywych, szukając ukojenia a także zemsty. Mściły się ściągając na swoich krzywdzicieli plagi nieszczęścia.(ů) Na prawym brzegu Nilu, w kraju Aczolich wierzono, że właśnie zaniedbanie pogrzebowych rytuałów, zakłócenie właściwego porządku rzeczy i będąca tego wynikiem niezwykła wprost mnogość złych, żądnych zemsty duchów pomordowanych na wojnach ludzi, stała się przyczyną nieszczęść, jakie spadły na ich kraj i całą Ugandę.

Zbrodnia katyńska, nazywana jest „zbrodnią nad zbrodniami”. Okupanci nie tylko pozbawili Polskę wielu wybitnych postaci, ale również zabronili czcić ich pamięć. Przez wiele lat prawda o tym, co wydarzyło się w katyńskim lesie była ukrywana. Nasz naród pozbawiono możliwości publicznego oddania hołdu zamordowanym i uczczenia ich pamięci. A przecież pamięć o poległych sądeczanach jest częścią naszej tożsamości. W 10. rocznicę katastrofy smoleńskiej i 80-tą rocznicę zbrodni katyńskiej, Jerzy Giza oddaje w ręce czytelników uzupełnioną listę zamordowanych. Lista z 2009 roku, która zawierała 224 nazwiska została uzupełniona o kolejne biogramy. „Nowosądecka lista katyńska” obejmuje zamordowanych sądeczan, a także tych, których życie było powiązane z naszym regionem poprzez naukę, służbę czy zamieszkanie. Jerzy Giza opisuje biogramy poległych w Katyniu (Obóz Kozielsk), Miednoje (Obóz Ostaszków), Charkowie (Obóz Starobielsk) oraz Bykowni (Kijów, Lista Ukraińska). Trzecie wydanie „Nowosądeckiej listy katyńskiej” obejmuje już 256 ofiar, plus jednego zmarłego w obozie. W 1940 roku zginęło 41 sądeczan, 89 mieszkańców regionu sądeckiego oraz 125 osób związanych z Sądecczyzną. Podobnie jak przy poprzednich wydaniach, ofiary upamiętni tablica na ścianie w kościele św. Kazimierza. Jak wspomina autor, badania prowadzone nad zbrodniami ubiegłego wieku, wydania i tablice upamiętniające ofiary, są po to, aby każdego z nich „zawołać po imieniu”. Nawet jeśli ich szczątki wciąż znajdują się poza ojczyzną. Musimy dbać o swoją historię, przypominać to, co się wydarzyło, ponieważ wydarzenia z przeszłości wciąż oddziałują na przyszłość. „Ci, którzy żyją, otrzymali mandat od tych wszystkich, którzy zamilkli na zawsze” – pisze Jerzy Giza we wstępie swej cennej publikacji.