Prawdziwa historia wnuczki jednego z największych zbrodniarzy hitlerowskich. To jedno zdarzenie zachwiało całym jej życiem : Jennifer Teege, mając 38 lat, dowiedziała się kim jest naprawdę. Przez przypadek znalazła w bibliotece książkę o swojej matce i dziadku Amonie Gócie. Miliony ludzi znają historię Gótha w "Liście Schindlera" Stevena Spielberga jest brutalnym komendantem obozu koncentracyjnego oraz kompanem "od kieliszka"i rywalem wybawcy Żydów Oskara Schindlera. Góth był odpowiedzialny za śmierć tysięcy osób i powieszony w 1946 r. Jego życiowa towarzyszka i ukochana babcia Jennifer Teege, Ruth Irene, w 1939r, popełniła samobójstwo. Jeenifer jest córką Niemki i Nigeryjczyka. Wychowała się w rodzinie zastępczej. Studiowała w Izraelu. Po swoim odkryciu musiała stawić czoło historii rodzinnej, od której już nigdy nie zdoła uciec. Jak jeszcze kiedyś ma spojrzeć w oczy swoim żydowskim przyjaciołom ? Co powinna powiedzieć własnym dzieciom? Jennifer postanawia zmierzyć się z przeszłością. Spotyka się z matką, której nie wdziała od wielu lat, razem z dziennikarką Nikolą Sellmair bada historię swojej rodziny, odwiedza miejsca związane z tą przeszłością, wyjeżdża do Polski i raz jeszcze do Izraela Krok po kroku, z przerażenia mrocznymi losami rodziny, tworzy historię własnego wyzwolenia.

Oryginalna i nowoczesna w formie pomoc naukowa dla uczniów szkół srednich, zwłaszcza klas maturalnych, dla nauczycieli zaś propozycja pewnego kanonu tekstów, który daje pełny obraz rzeczywistości obozowej i ludzkich zachowań. Książka zawiera wyczerpujący komentarz historycznoliteracki z analizą postaw moralnych.

Gretel Fernsby od wielu dekad mieszka w okazałym apartamencie w reprezentacyjnej dzielnicy Londynu. Pomimo przerażającej przeszłości wiedzie spokojne i wygodne życie.

Nie opowiada o ucieczce z nazistowskich Niemiec.

Nie opowiada o ponurych latach spędzonych z matką w powojennej Francji.

Nie opowiada też o ojcu, komendancie jednego z najbardziej znanych niemieckich obozów zagłady.

A przede wszystkim nie wypowiada imienia swojego brata.

Pewnego dnia do mieszkania na parterze wprowadza się młoda rodzina. Pomimo wspomnień, które przywołuje kilkuletni Henry, pomiędzy nim a Gretel nawiązuje się nić przyjaźni.

Wkrótce potem dochodzi do awantury pomiędzy piękną matką Henry'ego a jego despotycznym ojcem.

Gretel staje na podobnym rozdrożu, na jakim znalazła się dawno temu. Wtedy nie zrobiła nic, teraz, decydując się na uratowanie małego chłopca, ma szansę zmierzyć się z poczuciem winy, żalu i z wyrzutami sumienia.

By to zrobić, konieczne może okazać się ujawnienie tajemnic, które skrywała przez całe życie…

To jedna z najbardziej wpływowych książek w literaturze psychiatrycznej od czasu dzieł Freuda. Frankl, więzień Auschwitz, w głębokim i poruszającym eseju opisuje swoje obozowe doświadczenia, by na ich podstawie odkryć najsilniejszy z ludzkich popędów – dążenie do poszukiwania sensu.

"Doczekać świtu" Marii Horodyskiej to pasjonująca opowieść o wojennej tułaczce młodej kobiety, która po kapitulacji powstania warszawskiego została wywieziona na roboty do Niemiec. Kolejne etapy jej losów w Niemczech to ciężka praca w zakładach Kruppa, długotrwałe leczenie szpitalne po zranieniu przez alianckiego lotnika, a po upadku III Rzeszy udział w organizowaniu polskiego szkolnictwa w Niemczech. Wspomnienia Marii Horodyskiej stanowią cenny materiał dokumentalny, gdyż w memuarystyce lat wojny niewiele mamy relacji traktujących o kształceniu młodzieży polskiej w powojennych Niemczech. Po powrocie do kraju w 1946 roku Autorka podjęła pracę w dziennikarstwie, w którym już przed wojną stawiała pierwsze kroki. Maria Horodyska zmarła 9 IV 1989 r. w Warszawie.

Niemcy, rok 1943. Hans Heigel, oficer rezerwy SS z miasteczka Osnabrück, nie rozumie ani nie wspiera polityki Trzeciej Rzeszy. Jednak z obawy przed represjami wobec rodziny zachowuje swoje poglądy wyłącznie dla siebie. Najważniejsza dla niego jest opieka nad żoną i córeczką Hanne. Odsuwa na bok wartości za cenę spokoju, lecz jak długo uda mu się uciekać przed prawdą o okropnościach wojny? Hans musi stawić czoło rzeczywistości w chwili, gdy spotyka go największa tragedia, jaka może spotkać ojca. Jednocześnie dowiaduje się, że zostanie wysłany do okupowanej Polski, do obozu zagłady Sobibór. Po dotarciu na miejsce nie może już przymykać oczu na potworności, do których dochodzi w obozie. Pewnego dnia wśród więźniów wyselekcjonowanych do komór gazowych spotyka Leę, dziewczynkę łudząco podobną do ukochanej córeczki. Nazista postanawia ocalić żydowską dziewczynkę przed śmiercią. Co dzień wymyśla nowe strategie, szuka sprzymierzeńców wśród więźniów, okłamuje przełożonych, podejmuje straszliwe decyzje, ryzykuje. Wszystko po to, aby nie pozwolić dziewczynce umrzeć. Inspirowana dramatycznymi losami więźniów nazistowskich obozów zagłady powieść o rozdziale historii, którego nie wolno zapomnieć. Czy ludzie są w stanie przezwyciężyć zło i dać się poprowadzić człowieczeństwu? [nota wydawcy]

Wspomnienia obejmują lata drugiej wojny światowej i dotyczą działalności niepodległościowej Autorki na terenie Podhala, a następnie pobytu w więzieniu "Palace" w Zakopanem i obozie koncentracyjnym w Oświęcimiu.

Okrutna prawda kobiecego obozu na Majdanku nie była jeszcze przez nikogo opisywana; dogłębnie znałyśmy ją tylko my, byłe więźniarki. Organizatorzy konkursu na wspomnienia majdankowskie postanowili przerwać tę tamę milczenia i niewiedzy, zachęcając byłych więźniów do pisania i nadsyłania prac. Uległam i ja tym sugestiom i po przełamaniu pewnych wewnętrznych oporów napisałam te wspomnienia. Moje wewnętrzne opory wynikały z tego, że chyba nikt ż nas, byłych więźniów, chętnie nie wraca myślowo do tamtych czasów i tamtych przeżyć Ś a niestety, gdy się już zacznie o nich myśleć, natłok wspomnień jest tak intensywny, że przerwać go nie sposób. A gdy się zacznie pisać, nie można się już od tego oderwać, nie można zahamować coraz nowej fali natrętnych obozowych obrazów, narzucających się z taką mocą, że musi się pisać dalej, aby wyładować z siebie wszystkie myśli, które uparcie nas teraz osaczają Ś i to zaczyna działać jak zły narkotyk. A zatem Ś pisanie o obozie niesie w sobie ogromny ładunek emocjonalny, musi kosztować sporo nerwów, a naviet wewnętrznego niepokoju. My, byli więźniowie, nie możemy sobie bezkarnie pozwolić na przypominanie tamtych lat Ś z tego nie potrafimy się wyzwolić Ś tak jest i tak już pozostanie. To jest właśnie ten nasz, minimalny już teraz, uraz poobozowy, to jest ta nasza, nieznaczna i niedostrzegalna äinność", która jednocześnie czyni z nas pewm-go rodzaju ogromną obozową rodziną, Pisałam zatem, te wspomnienia nie dla rozrywki i z samorzutnej chęci pisarskiej, pisząc je, chciałam W ten sposób spłacić choć część długu wobec losu, któ-i pozwolił przeżyć obóz. Zamierzeniem moim nie był pamiętnik, tylko opis całokształtu majdankowskiej rzeczywistości.

„Trudno sobie wyobrazić, aby kiedykolwiek powstało lepsze dzieło niż znakomita książka Nikolausa Wachsmanna. Oparta na ogromnym zasobie materiałów archiwalnych, stanowi fascynujace, wszechstronne i wiarygodne opracowanie tego ponurego, lecz niezwykle ważnego tematu” - sir Ian Kershaw, autor książek Hitler (3 tomy), Hitler, Niemcy i ostateczne rozwiązanie. „Ta książka to niezwykłe osiągnięcie. Nikolaus Wachsmann napisał pierwszą wyczerpującą historię hitlerowskich obozów koncentracyjnych, omawiając w jednej pracy polityczne podłoże ich powstania, kontekst, w którym rozwijał się potworny system KL, a także jego etapy i aspekty zapisane i zapamiętane przez ofiary. Książka jest niezbędna do głębszego zrozumienia Trzeciej Rzeszy” - Saul Friedländer, autor książki Czas eksterminacji: nazistowskie Niemcy i Żydzi 1939-1945 (zdobywca Nagrody Pulitzera). „Nikolaus Wachsmann napisał znakomite opracowanie historyczne na temat hitlerowskich obozów koncentracyjnych, umiejętnie łącząc dorobek naukowy ostatnich kilkudziesięciu lat z własnymi badaniami. Ukazał zarówno trajektorię, jak i dynamikę zmian, którym podlegał system obozów, a także doświadczenia i działania - jakkolwiek ograniczone - społeczności więziennej. Jest to imponująca i ważna książka” - Christopher R. Browning, autor książki Zwyczajni ludzie: 101. Policyjny Batalion Rezerwy i „ostateczne rozwiązanie” w Polsce. Nikolaus Wachsmann jest profesorem współczesnej historii europejskiej w Birkbeck College na Uniwersytecie Londyńskim, autorem nagrodzonej książki Hitler’s Prisons oraz współredaktorem pracy Concentration Camps in Nazi Germany: The New Histories.

Zbiór opowiadań obozowych, których bohaterem jest kapo - więzień funkcyjny, nadzorujący drużyny robocze. Autor opowiada to co przeżył, widział, zapamiętał z przeszło trzyletniego pobytu w obozach koncentracyjnych. Urodził się w Tarnowie, pochodził z biednej żydowskiej rodziny. Po wojnie zamieszkał w Paryżu gdzie zmarł w 1973 r.

Jesteś kobietą? Jesteś rzeczą. Jesteś martwa. Kobiecość, która kulturowo postrzegana jest jako źródło życia, w rękach nazistów zmieniła się w źródło dehumanizacji totalnej. Kobiety w ciąży, matki małych dzieci i opiekunki osób uznanych za niezdolne do ciężkiej pracy – wszystkie wysyłano bezpośrednio do komór gazowych… A nawet jeśli nie zostały wybrane na śmierć, ich szanse na przetrwanie w obozie były drastycznie niższe, niż mężczyzn. Dzięki zeznaniom tych, które przeżyły nazistowskie ludobójstwo oraz historiom tych, po których zostało tylko wspomnienie, Zoë Waxman nie tylko rekonstruuje horror lat 40., ale też pozwala nam na głębsze zrozumienie go i zmusza nas do ponownego przemyślenia roli płci w historii.

"Lata dzieciństwa" to pierwsza i jedyna praca literacka Jony Oberskiego (ur. w 1938r.) - pracownika naukowego Instytutu Fizyki Jądrowej w Amsterdamie. Jest to mozaika wspomnień małego żydowskiego chłopca, w którego beztroskie dzieciństwo brutalnie wtargnęła wojenna rzeczywistość. Trzy lata - od czwartego do siódmego roku życia - spędził wraz z rodzicami w hitlerowskich obozach koncentracyjnych - Westerbork i Bergen-Belsen. Obozowa codzienność ukazana jest oczami dziecka, które nie rozumiejąc w pełni tragicznych zdarzeń, nie obejmując swą świadomością realiów. Chłopcu udaje się doczekać wyzwolenia, jednak obozowa gehenna odcisnęła na jego psychice niezatarte piętno. Książka ta, wydana w 1978r. w Hadze, spotkała się z entuzjastycznym przyjęciem krytyków i czytelników. Została przetłumaczona na wiele języków europejskich.

Arcydzieło tłumaczone na 52 języki. 5 nominacji do Oscara dla filmu! Pamiętna ekranizacja S. Daldry’ego - Kate Winslet, David Kross i Ralph Fiennes w rolach głównych. Pięć nominacji do Oscara i statuetka, a także Złoty Glob i nagroda Bafty dla Kate Winslet, odtwórczyni Hanny Piętnastoletni Michael Berg poznaje piękną dojrzałą kobietę, w której zakochuje się bez pamięci. Rodzi się między nimi namiętny romans, ale i czuła bliskość, gdy chłopak czyta Hannie na głos książki. Po jakimś czasie Hanna jednak znika niespodziewanie, bez śladu. Już jako student prawa Michael spotyka ją przypadkowo na procesie strażniczek w obozie koncentracyjnym - na ławie oskarżonych. Poznaje mroczną przeszłość ukochanej, ale zaczyna też rozumieć, że Hanna skrywa znacznie dla niej boleśniejszą tajemnicę… Powieść o niezbywalnym prawie człowieka do wolności i godności, o konsekwencjach trudnych wyborów, o etyce w świetle sprawiedliwości - a wszystko to osnute na kanwie żarliwego, burzliwego uczucia.

Wydanie Medalionów kompletne bez skrótów i cięć w treści. W tym wydaniu znajdziesz odpowiedzi na pytania z podręcznika - „pewniak na teście”, czyli wskazanie zagadnień, które zwykle pojawiają się w pytaniach z danej lektury we wszelkich testach sprawdzających wiedzę, a także w podręcznikach i na klasówkach. Zawiera bardzo szczegółowe streszczenie oraz drugie skrócone, ułatwiające szybkie przygotowanie się przed lekcją. Opracowanie zawiera plan wydarzeń, wnikliwie wyjaśnioną problematykę oraz szerokie charakterystyki bohaterów. Historia świata obfituje w wydarzenia wzniosłe i piękne, jak również w takie, o których wszyscy chcielibyśmy zapomnieć, wypełniające najczarniejsze karty historii. To właśnie literatura jest nośnikiem prawdy, nie pozwala zapomnieć o niechcianej i niewygodnej rzeczywistości. Medaliony to miniatury prozatorskie, przekazujące wstrząsające fakty z czasów II wojny światowej. W oszczędny sposób ale nie przebierając w słowach Nałkowska opowiada ustami ofiar, świadków, pokrzywdzonych, ocalonych o historii, która niestety się wydarzyła. To światowej wagi świadectwo ludzkiej krzywdy nikogo nie pozostawi obojętnym.

Historia świata obfituje w wydarzenia wzniosłe i piękne, jak również w takie, o których wszyscy chcielibyśmy zapomnieć, wypełniające najczarniejsze karty historii. To właśnie literatura jest nośnikiem prawdy, nie pozwala zapomnieć o niechcianej i niewygodnej rzeczywistości. Medaliony to miniatury prozatorskie, przekazujące wstrząsające fakty z czasów II wojny światowej. W oszczędny sposób ale nie przebierając w słowach Nałkowska opowiada ustami ofiar, świadków, pokrzywdzonych, ocalonych o historii, która niestety się wydarzyła. To światowej wagi świadectwo ludzkiej krzywdy nikogo nie pozostawi obojętnym. Wydanie Medalionów kompletne bez skrótów i cięć w treści. W tym wydaniu znajdziesz odpowiedzi na pytania z podręcznika - „pewniak na teście”, czyli wskazanie zagadnień, które zwykle pojawiają się w pytaniach z danej lektury we wszelkich testach sprawdzających wiedzę, a także w podręcznikach i na klasówkach. Książka zawiera pełen tekst lektury. Na końcu książki zamieszczono opracowanie, w którym znajduje się bardzo szczegółowe streszczenie oraz drugie skrócone, ułatwiające szybkie przygotowanie się przed lekcją. Opracowanie zawiera ponadto plan wydarzeń, wnikliwie wyjaśnioną problematykę oraz szerokie charakterystyki bohaterów.

Książka "Moje życie pełne cudów" Wendy Holden to poruszająca opowieść o wybitnej klawesynistce, której muzyka dała siłę do przetrwania piekła trzech obozów koncentracyjnych i represji politycznych ze strony komunistycznych władz Czechosłowacji. Czeska żydówka Zuzana Růžičková jako nastolatka wraz z rodziną trafiła do obozów koncentracyjnych w Terezinie, Oświęcimiu i Bergen-Belsen. II wojna światowa najpierw odebrała jej marzenia o studiach we Francji, a później omal nie pozbawiła jej życia. Miała zginąć w komorze gazowej obozu Auschwitz w dniu lądowania aliantów w Normandii, ale przeżyła nie tylko ten obóz, lecz także epidemię w Bergen-Belsen. Jej ręce były w tak fatalnym stanie, że lekarze odradzali jej dalszą karierę muzyczną. Ale muzyka była dla niej wszystkim. Miłością, natchnieniem i talizmanem, który pozwolił jej przetrwać w najtrudniejszych chwilach życia. Gdy w 1948 roku odmówiła wstąpienia do partii komunistycznej, stała się obiektem politycznych represji. Ale znów uratowała ją muzyka. Wbrew wszystkiemu Růžičková została światowej sławy klawesynistką, spełniając swoje największe marzenie. Książka "Moje życie pełne cudów" to opowiedziana brytyjskiej dziennikarce przez samą bohaterkę w ostatnich miesiącach życia niesamowita historia o nadludzkiej sile woli, miłości do muzyki i walce o przetrwanie. Historia wzruszająca i absolutnie ponadczasowa.