"Tkwię w mojej najgorszej wersji piekła". Znasz ten stan, kiedy twoje życie rozsypuje się na kawałki, a ty desperacko chwytasz się jakichś fragmentów? Wiesz, jak to jest, kiedy twoje serce jest roztrzaskane a ty po prostu nie masz się czego złapać i czujesz totalną samotność, gdy ani miłość, ani rodzina nie dają ci nadziei, gdy tkwisz w swojej najgorszej wersji piekła? Tam jest Savannah, dziewczyna, która próbuje z ruin odbudować swoje życie. Jej matki nie ma, ojciec pije, a brat jest chory. W życiu Savvy brakuje też chłopaka, bo kto by chciał siedzieć z nią w takim bagnie. Savannah musiała zbudować grubą skorupę, żeby jakoś żyć, więc zdaje się, że nie ma do niej dojścia. Wtedy przydarza jej się Cameron, kolega ze szkoły i z totalnie innego świata, który próbuje zburzyć mury wokół niej. Savvy nie chce pozwolić sobie na zaufanie, bo może się okazać, że wszystko, co z takim trudem próbuje trzymać w ryzach, rozleci się z hukiem. Czy chociaż na milimetr wpuści go do swojego życia?

W obecnej rzeczywistości dostrzega się wzrost zachowań dewiacyjnych wśród różnych grup wiekowych, co sprawia, że nie maleje zainteresowanie poszukiwaniem skutecznych sposobów ich eliminowania i zapobiegania. […] W kręgu powyższych, społecznie i pedagogicznie ważnych oraz aktualnych kwestii pozostają zagadnienia resocjalizacji instytucjonalnej młodzieży niedostosowanej społecznie, które są podejmowane przez dra Michała Kranca w niniejszej publikacji. Autor analizuje je pod kątem metodycznym dotyczącym formalno-prawnej organizacji, założeń teoretycznych odnoszących się do poszczególnych obszarów zadaniowych oraz sposobów ich osiągania. […] Na podstawie dokonanych analiz formułuje także postulat o potrzebie modernizowania i reformowania młodzieżowych ośrodków wychowawczych. Wskazania do proponowanych zmian organizacyjno-metodycznych przedstawia w autorskim opracowaniu, tj. Ramowym rozkładzie dnia pracy resocjalizacyjnej w młodzieżowym ośrodku wychowawczym oraz Podstawie programowej wychowania resocjalizacyjnego dla młodzieżowych ośrodków wychowawczych. […] Ponadto należy podkreślić, że książka jest poznawczo wartościowa, wyróżnia ją bowiem praktyczna użyteczność dla potrzeb kształcenia i doskonalenia kadr placówek resocjalizacyjnych”. – z recenzji dr hab. Danuty Kowalczyk, prof. UO

Odkąd poznałem skinów zazdrościłem im przede wszystkim jednego - braku oporów przed daniem komuś "w mordę". Za co? Ot tak, po prostu, że ktoś "jest"... Podchodzisz, walisz kogoś w ryj i już! Długo musiałem się uczyć, aby dojść do takiego stanu. Nie potrafiłem przebywać sam ze sobą... Myślałem o wszystkich złych rzeczach, które robiłem. O bólu, jaki sprawiałem najbliższym, o kolegach, których pobiłem, o sąsiadce, której zwinąłem ostatnie pieniądze. Moja wiara bardziej mi przeszkadzała, niż pomagała. W mojej głowie miałem dwa wyobrażenia ludzi wierzących: po pierwsze - święte cioty, po drugie - męczennicy-masochiści. Skin, który staje się wrażliwym mężem i ojcem. Chuligan, który porzuca życie na ulicy. Metalowiec, który przyjmuje radykalizm Ewangelii. Trzy historie o Miłości, która zwycięża. Przemek KAWA Kawecki - salezjanin pomagający młodym ludziom, szczególnie zagrożonym biedą i patologiami.

Oddana do rąk Czytelników książka jest zbiorem artykułów o charakterze refleksji teoretycznej i doniesień z badań. Ich tematyka koncentruje się wokół zaburzeń w zachowaniu dzieci i młodzieży w kontekście ich uwarunkowań oraz działań zmierzających do ich zapobiegania i ograniczenia. [...]Wiedza ta może wydatnie pomóc w podejmowaniu trafnych decyzji w sprawie działań pomocowych ukierunkowanych na poprawę sytuacji opiekuńczo-wychowawczej i społecznej uczniów nieradzących sobie z wyzwaniami stawianymi przez współczesną szkołę [...] - fragment recenzji. Całość podzielona jest na dwie części. Część pierwsza, zatytułowana Czynniki biologiczne, osobowościowe i społeczne jako predyktory zaburzeń w zachowaniu dzieci i młodzieży, obejmuje osiem tekstów. Jednym z tekstów jest opracowanie Danuty Boreckiej-Biernat poświęcone roli czynników osobowościowych w kształtowaniu strategii zadaniowej i obrony w postaci agresywnego reagowania na trudności oraz unikania konfrontacji z trudnościami przez dorastających. Na część drugą, zatytułowaną Formy pomocy dzieciom i młodzieży w zapobieganiu i redukowaniu zaburzeń w zachowaniu, składają się cztery artykuły. Grażyna Poraj podejmuje refleksję nad planowaniem i realizowaniem działań profilaktycznych oraz interwencyjnych zmierzających do redukowania agresji, poprzedzoną diagnozą czynników odpowiedzialnych za wystąpienie agresji u młodego człowieka. W kolejnym artykule Agata Woźniak-Krakowian i Katarzyna Pieńkowska referują wyniki badań dotyczących przyczyn niskiej frekwencji młodzieży w szkołach ponadpodstawowych i pokazują możliwość ich wykorzystania do odpowiednich działań profilaktycznych, interwencyjnych i terapeutycznych w celu zaradzenia problemowi wagarów i zachęcenia ucznia do uczęszczania na zajęcia szkolne. Małgorzata Zabłocka formułuje podstawowe założenia autorskiego programu przezwyciężania nieśmiałości u dzieci, charakteryzuje specyfikę zajęć inspirowanych tym programem oraz prezentuje jego skuteczność. Część ostatnią kończy tekst Agnieszki i Dariusza Rosińskich, którzy poruszyli kwestię warunków dokonywania diagnozy zaburzeń socjalizacji w środowisku szkolnym z uwzględnieniem płci nauczyciela i ucznia.