Niniejsza książka to szeroka perspektywa postrzegania dziecka 6-letniego jako potencjalnego ucznia szkoły podstawowej, któremu rzeczywistość kreuje los bardziej lub mniej odpowiadający osobistym preferencjom. W wyniku kontrowersji zogniskowanych wokół reformy oświaty, a w niej wcześniejszego rozpoczynania edukacji już przez dzieci 6-letnie, akcentuje się w niej holistyczny ogląd dziecka. Przedstawione możliwości i ograniczenia w rozwoju poszczególnych sfer dają możliwość antycypacji obrazu funkcjonowania tego dziecka w szkolnej rzeczywistości, co wyznacza się jego gotowością edukacyjną. Jednak gotowość szkolna dziecka to nie tylko jego dojrzałość biologiczna, ale też gotowość szkoły przejawiająca się w wielu aspektach jej instytucjonalnej i zadaniowej działalności. To współbrzmienie obu podmiotów edukacyjnych zmagań gwarantujących małemu dziecku osiąganie szkolnych efektów. Warunkiem poznania dziecka i jego całościowego oglądu są działania diagnostyczne, których szeroki wachlarz prezentowany jest kandydatom na nauczycieli, jak i nauczycielom czynnie pracującym. Bogata oferta narzędzi badawczych pozwala na koncentrowanie się na tych obszarach rozwoju sześciolatka, które stanowią istotę jego gotowości do podejmowania zadań szkolnych. W kompetencjach diagnostycznych nauczyciela mieści się też możliwość jego działań pomocowych aktywizujących gorzej funkcjonujące sfery, wyróżnione podczas diagnozy. Tak więc studenci, nauczyciele, jak też i rodzice, którym zależy na dobru dziecka, mając bogate źródło wiedzy dotyczącej gotowości szkolnej dziecka, przekraczającego próg szkoły, mogą wzbogacić swój zasób wiedzy o te elementy, które jako aktualne, wydają się ważne i niezbędne w ich wyposażeniu.

"...książka Marioli Jąder porusza ważną problematykę współczesnej edukacji dziecka. Aktualnie zachodzącym przemianom społecznym i edekacyjnym towarzyszy troska o efekty edukacyjne i ich zgodność z warunkami rzeczywistości społecznej i wymaganiami edukacyjnym..." Bożena Muchacka

W poradniku autorka przedstawia problemy, które mogą być przeoczone, a są ważne dla ogólnego rozwoju dziecka, szczególnie dla rozwoju jego mowy. Wyjaśnia i sygnalizuje, kiedy rodzice powinni szukać pomocy u specjalisty i na jakie objawy należy zwrócić szczególną uwagę. Praca ta oraz zamieszczone w niej tzw. logoporady są nowym ujęciem tematyki wczesnego rozwoju. mgr Grażyna Sklarzyk, logopeda, specjalista neurologopeda Książka ta może się stać logopedycznym vademecum dla osób sprawujących opiekę nad dzieckiem rozwijającym i doskonalącym swoją mowę. Twórczy charakter tego poradnika pokazuje, że osoby dorosłe wnikliwie obserwujące dziecko mogą już w pierwszych latach jego życia podejmować, w formie miłej zabawy, działania sprzyjające prawidłowemu funkcjonowaniu artykulatorów, przeciwdziałające jąkaniu wczesnodziecięcemu, służące wydłużeniu fazy oddechu, sprzyjające ukształtowaniu prawidłowego zgryzu. Autorka uświadamia, jak istotna jest rola słownego i emocjonalnego kontaktu z dzieckiem, które dzięki zabawom logopedycznym może uniknąć wielu rozczarowań i szkolnych niepowodzeń. Zaletą publikacji, oprócz jej praktycznego aspektu, jest komunikatywny język. dr Grażyna Pietruszewska-Kobiela

Sprawność aparatu oddechowego i aparatu artykulacyjnego ma ogromny wpływ na prawidłową mowę dzieci. Ćwiczenia doskonalące i rozwijające motorykę narządów artykulacyjnych oraz kształtujące prawidłowy tor oddechowy stanowią podstawową część terapii logopedycznej. Pozwalają na świadome kierowanie ruchami narządów artykulacyjnych, usprawniają mięsień języka, wargi, podniebienie miękkie i żuchwę. Dzięki nim dziecko rozróżnia wdech i wydech, poszerza pojemność płuc i wzmacnia mięśnie oddechowe. Ćwiczenia zamieszczone w książeczce mogą również być podstawą zajęć przeprowadzanych w ramach profilaktyki logopedycznej. Przeznaczone są dla dzieci w wieku przedszkolnym, mogą być wykorzystywane przez logopedów, nauczycieli oraz rodziców do samodzielnej pracy w domu. Wszystkie zadania powinny być wykonywane dokładnie, powoli, każde z nich powtarzamy z dzieckiem co najmniej pięciokrotnie. Rolą dorosłego jest pokazanie poprawnie wykonanego ćwiczenia i zachęcenie dziecka do wspólnej pracy.

W książce zaprezentowano scenariusze wykorzystujące elementy Gimnastyki Mózgu (wg Dennisonów) - bazowego programu w ramach Kinezjologii Edukacyjnej. Propozycje w nich zawarte adresowane skierowane są do nauczycieli edukacji przedszkolnej i wczesnoszkolnej. Proste i możliwe do wykonania w każdych warunkach ćwiczenia, mogą być zastosowane jako: relaksujące, w przerwie między zajęciami, wyciszające po zajęciach, koncentrujące przed wysiłkiem, usprawniające przed czynnościami pisania, czytania, zapamiętywania. Scenariusze mogą być wykorzystane do pracy z dziećmi 6-7-letnimi. Zawierają one zestaw ćwiczeń nakierowanych na konkretny cel, taki jak: rozwijanie umiejętności samodzielnego uczenia się i koncentracji, wspomaganie uważnego słuchania i jasnego wypowiadania się, doskonalenie umiejętności czytania, pisania i rysowania, rozwijanie umiejętności matematycznych oraz kształtowanie postaw twórczych. W scenariuszach znalazły także zastosowanie techniki twórczego myślenia według Edwarda Nęcki. Połączenie ćwiczeń z zakresu Kinezjologii Edukacyjnej i technik twórczego myślenia przynosi zaskakujące rezultaty w pracy z małymi dziećmi.

Kwestionariusz ten może być wykorzystywany do diagnozy logopedycznej dzieci przedszkolnych i szkolnych. Składa się z obrazków, których nazwy zawierają samogłoski i spółgłoski w trzech pozycjach, w których mogą pojawić się w wyrazie: w nagłosie, śródgłosie i wygłosie. Głoski występujące w nazwach obrazków ułożone są w kolejności zgodnej z tym jak pojawiają się w rozwoju mowy dziecka. Uwzględnia spółgłoski wargowe, wargowo-zębowe, przedniojęzykowo-zębowe, przedniojęzykowo-dziąsłowe, środkowojęzykowe, tylnojęzykowe oraz samogłoski podstawowe + ą, ę. Do kwestionariusza dołączona jest karta badania mowy, której kolejność zapisu głosek jest zgodna z kolejnością pojawiających się wyrazów.

Opracowany kwestionariusz diagnozy jest efektem wieloletniej pracy reedukacyjno-terapeutycznej w szkole integracyjnej. Kwestionariusz diagnozy jest podzielony na 9 części, związanych z konkretnymi zaburzeniami. Każda część składa się z podpunktów, które umożliwiają dokładne rozpoznanie problemu. Części kwestionariusza dotyczą najistotniejszych zagadnień koniecznych do właściwego zdiagnozowania zaburzenia przed rozpoczęciem pracy terapeutyczno-reedukacyjnej. Do każdej części zamieszczono szczegółowy instruktaż i odpowiednie narzędzia badawcze.

W obecnej rzeczywistości dostrzega się wzrost zachowań dewiacyjnych wśród różnych grup wiekowych, co sprawia, że nie maleje zainteresowanie poszukiwaniem skutecznych sposobów ich eliminowania i zapobiegania. […] W kręgu powyższych, społecznie i pedagogicznie ważnych oraz aktualnych kwestii pozostają zagadnienia resocjalizacji instytucjonalnej młodzieży niedostosowanej społecznie, które są podejmowane przez dra Michała Kranca w niniejszej publikacji. Autor analizuje je pod kątem metodycznym dotyczącym formalno-prawnej organizacji, założeń teoretycznych odnoszących się do poszczególnych obszarów zadaniowych oraz sposobów ich osiągania. […] Na podstawie dokonanych analiz formułuje także postulat o potrzebie modernizowania i reformowania młodzieżowych ośrodków wychowawczych. Wskazania do proponowanych zmian organizacyjno-metodycznych przedstawia w autorskim opracowaniu, tj. Ramowym rozkładzie dnia pracy resocjalizacyjnej w młodzieżowym ośrodku wychowawczym oraz Podstawie programowej wychowania resocjalizacyjnego dla młodzieżowych ośrodków wychowawczych. […] Ponadto należy podkreślić, że książka jest poznawczo wartościowa, wyróżnia ją bowiem praktyczna użyteczność dla potrzeb kształcenia i doskonalenia kadr placówek resocjalizacyjnych”. – z recenzji dr hab. Danuty Kowalczyk, prof. UO

Motywacyjna rola dramy w glottodydaktyce to próba nowego spojrzenia na proces uczenia się języka angielskiego perspektywy psychopedagogicznej, a także inną analizę motywacji wewnętrznej, która jest przedmiotem wielu publikacji czysto psychologicznych. Prowadząc badania nad motywacją wewnętrzną, w książce tej uwzględniono również taką właściwość jak poczucie kontroli jednostki oraz typ osobowości ucznia. Książka jest próbą odpowiedzi na pytanie: jak stymulować motywację do nauki języka obcego, jak rozbudzić rzeczywiste zainteresowanie językiem obcym. Drama będąca głównym zagadnieniem niniejszej pozycji wydaje się odpowiedzią na postawione pytania. Drama to niekonwencjonalny, twórczy sposób nauki poprzez aktywną identyfikację z wyobrażonymi rolami i sytuacjami. Drama to metoda nauczanie, która uwzględnia wiedzę o uczącym się, procesie uczenia się oraz rzeczywistości społecznej, w jakiej żyjemy. Nauka języka obcego to proces interakcji i komunikacji pomiędzy nauczycielem a uczniem, będący odbiciem zróżnicowanych stanów emocjonalnych i intelektualnych wobec konkretnych sytuacji. Wiele osób niechętnie konwersuje w języku obcym, bo brak wiedzy i świadomość popełnionych błędów wprawiają je w zakłopotanie. Zaletą dramy jest to, że nadaje ona sytuacji dynamiczne, interpersonalne tło, które wymaga od uczestnika natychmiastowej odpowiedzi. Uczestnicząc w niej, uczniowie często zapominają o brakach językowych, przełamują lęk i optymalnie wykorzystują posiadane wiadomości. Niniejsza książka to próba twórczego spojrzenia na proces uczenia się języków obcych oraz propozycje praktycznych rozwiązań pedagogiczno-metodycznych.

W prezentowanej książce przede wszystkim postarano się uzasadnić tezę, iż współczesna działalność resocjalizacyjna nie powinna być tym, czym jest w chwili obecnej, a więc „narzucaniem” określonych postaw i zachowań na drodze instytucjonalnego, zalegalizowanego administracyjnie przymusu, zakamuflowanego pod pojęciem oddziaływań resocjalizacyjnych. Książka przeznaczona jest dla szerokiego grona czytelników: od studentów nauk społecznych (pedagogiki, prawa, psychologii, socjologii, pracy socjalnej) poczynając poprzez przedstawicieli wymiaru sprawiedliwości (sędziów, kuratorów sądowych, wychowawców zakładów poprawczych i schronisk dla nieletnich, wychowawców w zakładach karnych i aresztach śledczych), pracowników resortu edukacji (pedagogów i psychologów szkolnych, wychowawców placówekwychowawczych, specjalnych, socjoterapeutycznych i resocjalizacyjnych), działaczy i wolontariuszy z organizacji pozarządowych, na pracownikach szeroko rozumianego sektora pomocy społecznej kończąc (pracownicy socjalni, wychowawcy w placówkach socjalizacyjnych, zakładach opiekuńczo-wychowawczych, asystenci rodziny itp.). Przedstawiona pozycja wydawnicza jest próbą przybliżenia uwikłanego w spory teoretyczne i aksjologiczne oblicza współczesnej polskiej pedagogiki resocjalizacyjnej. Przede wszystkim jednak ma za zadanie uporządkowanie jej przestrzeni merytorycznej i wskazanie, w jakim kierunku należy podążać, aby przezwyciężyć kryzys zmiany i osiągać bardziej realne sukcesy resocjalizacyjne.

Publikacja jest próbą przedstawienia zarówno zagadnień teoretycznych dotyczących wybranych aspektów współczesnej wiedzy o rodzinie z uwzględnieniem perspektywy systemowej, jak i ilustracją badań praktycznych nad systemami rodzinnymi. Zmieniający się charakter dzisiejszych rodzin, dostrzeganie konieczności stosowania przez rodziny różnych metod radzenia sobie ze stresem generowanym także przez kulturowo-ekonomiczne przemiany, obligują do przedstawienia wiedzy pokazującej określone prawidłowości dotyczące kreowania się funkcjonalnych i dysfunkcjonalnych systemów i podsystemów rodzinnych. Książkę rozpoczyna rozdział, w którym rodzina jest traktowana jako system w procesie ciągłego rozwoju, dlatego w tym kontekście zdefiniowano podstawowe cechy rodziny. W drugim rozdziale omówiono badania nad uwarunkowaniami jakości małżeńskiej. Kolejny rozdział zawiera zagadnienia teoretyczne jak i empiryczne związane z rozwojem dzieci i młodzieży w systemie rodzinnym, natomiast w czwartym rozdziale przedstawiono materiał dotyczący poglądów młodzieży akademickiej na temat małżeństwa.

[...] mów dziecku, że jest dobre, że może, że potrafi [...] - zachęcał Janusz Korczak. Proces uczenia się małego dziecka, w tym również dziecka o specjalnych potrzebach edukacyjnych, polega na dążeniu do wiedzy, rozwijaniu umiejętności i gromadzeniu doświadczeń. Każde dziecko musi mieć określone miejsce w społeczeństwie, swoje prawa i obowiązki, w tym prawo do rozwoju, który dorośli powinni wspomagać.

Teatrzyk lalek stanowi pewien specyficzny rodzaj codziennej zabawy w przedszkolu waldorfowskim.

„Teksty z ćwiczeniami...” to zeszyt zawierający krótkie teksty narracyjne i ćwiczenia. Treść utworów odpowiada zainteresowaniom młodszych dzieci szkolnych (chociaż mogą też być wykorzystywane w pracy terapeutycznej z dziećmi starszymi 4-6 kl.). Teksty są opowieściami o dzieciach, zwierzętach, przedmiotach, które mają ludzkie uczucia. Pod każdym tekstem znajdują się propozycje ćwiczeń – frazy, zadania, ćwiczenia słownikowe oraz pytania do opowiadań. Zaletą tej książki jest to, że zadania są zawsze związane z prezentowaną historią oraz znajdują się w niej ćwiczenia i zadania dodatkowo wyjaśniające problemy, zjawiska. Materiał może być wykorzystany w sposób pisemny, ustny (w zależności od celu zajęć i predyspozycji uczniów, pacjentów). Opowieści i ćwiczenia mają motywować dzieci do wypowiedzi o samym sobie i świecie; rozwijają myślenie; język, bogacą słownictwo; zachęcają do opowiadania; mobilizują do koncentracji na zadaniu; skłaniają dziecko do rozmowy z dorosłym. Opowieści, teksty będą szczególnie przydatne logopedom do utrwalania głosek: s, z, c, ? , š, ž, č, ? , ś, ź, ć, ?', r . W zeszycie znajdują się polecenia zapraszające dziecko do rysowania. Może ono skorzystać też z gotowej malowanki. Książka może być wykorzystana podczas zajęć grupowych, indywidualnych, przez logopedów, nauczycieli ( oraz samych rodziców chcących rozwijać umiejętności językowe i narracyjne dzieci).

Książka przeznaczona jest przede wszystkim dla nauczycieli i terapeutów pracujących z dziećmi z porażeniem mózgowym, z zaburzeniami emocjonalnymi, z zaburzeniami z zakresu motoryki, mowy, myślenia pojęciowego, z upośledzeniem umysłowym w stopniu lekkim, umiarkowanym i niesprawnymi ruchowo. Źródło: www.empik.com