"Niepowstrzymany upływ czasu wymazuje stopniowo z naszej pamięci nazwiska tych "Co na Ojczyzny zew" stanęli, by, wykonać swój święty żołnierski obowiązek. I bez względu na zapatrywania patriotyczne, polityczne czy też jeszcze jakieś inne, a różnie to bywało w okresie powojennym. Pamięć o ich czynie nie może zaginąć. Stąd też pomysł powstania tej listy. Sam tytuł tego opracowania, nawiązuje do codziennej żołnierskiej czynności, jakimi są apele poranne i wieczorne, na których zbiera się obowiązkowo cały stan osobowy danego pułku czy pododdziału. Omawia się na nich wszelkie oczekujące, lub już wykonane zadania, nagradza wyróżnionych, ale również karze za odstępstwa od regulaminu żołnierskiego... Należy jasno powiedzieć, że jego głównym tematem są biogramy żolnierzy września..." - fragmenty Od Autora

(...)W niniejszej książce główny nacisk położony został na omówienie historii aptekarstwa w Nowym Sączu, zaś historie aptek w Starym Sączu, Grybowie, Łącku, Piwnicznej, Żegestowie, Muszynie i Krynicy przedstawione zostały ze względów wydawniczych w formie skróconej. Cenzura czasowa roku 1951 wydaje się z tego samego powodu oczywista - w dniu 9 stycznia przeprowadzona została nacjonalizacja aptek, która przyniosła koniec często wielopokoleniowych, aptekarskich tradycji i całkowicie zmieniła charakter polskiej farmacji. - fragmenty wstępu

Historia Nowego Sącza powstała z materiału studyjnego nad rozległą literaturą przedmiotu, analizy zawartości dokumentów ważnych dla dziejów Nowego Sącza oraz informacji zebranych przez autora w toku realizowanych przez niego badań naukowych. Z jednej strony nawiązuje w treści do wydanego z początkiem XX w. monumentalnego dzieła: ks. Jana Sygańskiego, tj. trzytomowej Historii Nowego Sącza od wstąpienia dynastii Wazów do pierwszego rozbioru Polski (Lwów 1901-1902) z drugiej do opublikowanych pod koniec tego samego stulecia obszernych również trzytomowych, Dziejów miasta Nowego Sącza (Kraków 1992 - 1996). Książka Pana Leszka Migrały jest od tamtych publikacji naukowych dziełem objętościowo mniejszym, ale ze względu na walory merytoryczne i popularyzatorskie przełomowym. Zawiera uporządkowany chronologicznie i zwarty logicznie opis dziejów Nowego Sącza w ciągu ponad 700 lat jego istnienia, od lokacji miasta (1292) do zmian, jakie dokonały się w nim po 1989 r. w wyniku restrukturyzacji gospodarki i przeobrażeń życia społecznego w Polsce. Autor trafnie ukazał rozwój Nowego Sącza i jego społeczności na tle przemian historycznych w naszym kraju. Z tego powodu treść książki uznać trzeba także za opis lokalnej egzemplifikacji zjawisk ogólnopolskich i międzynarodowych - napisał w recenzji prof. zw. dr hab. Tadeusz Aleksander z Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie.

Książka to rzeczowe kompendium historii Starego Sącza – zaznacza burmistrz Jacek Lelek. – Autor podjął się niełatwego zadania – siedem i pół wieku dziejów miasta zawrzeć w niewielkiej publikacji. Ta sztuka się udała, a popularnonaukowy walor tej książki, dopełnia bogata bibliografia, dzięki czemu można dalej kontynuować pasjonującą intelektualną podróż w historię.

Ad perpetuam rei memoriam

Tak zdałoby się zatytułować niniejsze wydawnictwo, które bierze własnie Czytelnik do ręki: Na wieczną rzeczy pamiątkę... Bowiem takimże życzeniem opatrywali piszący pamiętniki, mając nadzieję, że to, co zapisują, pozwoli im po latach korzystać z wspomnien, a potem stanie się pamiątką po ich żywocie.

[...] Czytelnik biorący życzliwie do rąk te antologię pism najróżniejszych pozostałych po Franciszku Wyszkowskim, otrzymuje zbiór jego twórczości, mającej charakter osobisty. Z pewnością nie pisał on tych pamiętników i listów z myślą o późniejszych wydaniu drukiem. To tylko podkreśla autentyczność wypowiedzi zawartych w owych pismach. A że posłużył się w nich piękną polszczyzną, zachował poziom i klasę w korenspondencji z najbliższymi, nieświadom opublikowania tych zapisków, tym bardziej zasługuje na szacunek.

Zaś prócz zwykłego uznania zwraca się nasza - Czytelników - uwaga, gdyż w swojej spuściźnie pozostawił wiele cennych opisów życia ziemiańskiego na styku światów podkarpackiego i sądeckiego. Wydanie pism Franciszka Wyszkowskiego jasno pokazuje, że informacje zawarte w jego barwnych opisach nie tylko są cenne dla osób zainteresowanych herbownymi Ślepowrona, ale także dla tych, którym ciekawe wydają się bogate opisy życia dworskiego, jakie tętniło w przedwojennej, starogalicyjskiej rzeczywistości.

W niniejszym tomie otrzymuje Czytelnik wydanie zupełne pism Franciszka Wyszkowskiego - ziemianina, obserwatora i sprawozdawcy. [...]

- fragmenty wstępu Grzegorza Olszewskiego.

Agnieszka Kosecka - absolwentka filologii polskiej UJ, żona, matka, nauczycielka, czasami poetka. Debiutowała w 2007 roku na łamach czasopisma "List do Pani". Nagrodzona Statuetką Starosty Nowosądeckiego "Srebrne Pióro Sądeckie" dla najlepszego w VI edycji Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego "O Wawrzyn Sądeccyzny" autora nieszkającego za Ziemi Sądeckiej, laureatka Międzynarodowego Konkursu Poetyckiego "Sen o Karpatach", Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego im. Tadeusza Staicha, Wojewódzkiego Konkursu Poetyckiego im. Zosi Smreczyńskiej. Publikowała w Almanachu Poezji Religijnej "A Duch wieje kędy chce", antologiach pokonkursowych i czasopismach. Należy do Limanowskiego Klubu Literackiego. Od dzieciństwa mieszka w Tęgoborzy.

[...]Liryka Agnieszki Koseckiej dobrze wpisuje się w nurt wyznaczony wierszami Kazimiery Iłłakowiczówny, Anny Kamieńskiej i wielu innych poetek wiary. Uderza intymny klimat tekstów, ich "prywatność". W wielu utworach powraca charakterystyczny obraz egzystencjalnego "przycupnięcia" - poczucia własnej znikomości i kruchości a zarazem bezpieczeństwa i schronienia, swoitej zażyłościz Bogiem, który okazuje się w tej poezji przede wszystkim naszym mieszkaniem. W wielu tekstach natrafiamy na ten zniemienny, osobisty, chciałoby się nawet powiedzieć: czuły ton. W poetyckim świecie Agnieszki Koseckiej Bóg jest przede wszystkim Miłosierdziem. Nie dziwi zatem, że sytuacja modlitwy - indywidualnej, głębokiej rozmowy z Bogiem, w której nie brak żarliwości i wzruszeń. Są to modlitwy zakorzeniowe w Biblii i Tradycji Kościoła - w ielu utworach autorka podejmuje zresztą trud dialogu z bohaterami Starego i Nowego Testamentu: z prorokiem Izajaszem, Martą - siostrą Łazarza, z Anną [...]- fragment posłowia Wojciecha Kudyba

Praca jest swoistym „drzewem genealogicznym” mieszkańców wsi Królowa Polska. Źródłem informacji stały się również tablice pamiątkowe zmarłych mieszkańców spoczywających na cmentarzach: w Królowej Polskiej, w Królowej Górnej, w Kamionce Wielkiej, w Mystkowie, w Cieniawie, w Boguszy oraz w Nowym Sączu.

Opracowanie zawiera dzieje poszczególnych warsztatów wodnych od czasów najdawniejszych do chwili zakończenia pracy przy wykorzystaniu napędu wodnego.

Przedstawione badania terenowe, które miały potwierdzić funkcjonowanie obiektów, zweryfikować ich lokalizację, dane właścicieli przyczyniły się do lokalizacji mniejszych obiektów gospodarczych nie ujętych w źródłach drukowanych. Po wnikliwej analizie, opracowanie wszystkich obiektów znajdujących się na terenie objętym badaniem zajęłoby wielle lat. Dlatego niniejsza książka obejmuje obiekty położone w polskiej części doliny Popradu, od Biegonic, poprzez Rytro, Piwniczną, Muszynę do Dubnego, bez prawobrzeżnego dop[ływu Muszynki. Projektem badawczym opbjęto 26 miejscowości, w których działały 22 młyny, w tym jeden pływający, 37 tartaków, 6 foluszów, 3 elektrownie, 21 prądnic oraz papiernię i świdernię w Piwnicznej.

Zanim obrazy Nikifora zawisły w słynnych galeriach sztuki i trafiły do kolekcji muzealnych i prywatnych na całym świecie, przez dziesiątki lat prawie nikt w Krynicy nie zwracał uwagi na ulicznego malarza wędrującego codziennie po uzdrowisku z drewnianą walizeczką mieszczącą jego warsztat. Swoją "przenośną pracownię" rozkładał w miejscach, którędy najczęściej spacerowali turyści i kuracjusze, na deptaku przed Starym Domem Zdrojowym, a zwłaszcza na kamiennym murku przy ul. Pułaskiego, nieopodal wejścia do Nowych Łazienek Mineralnych. Otwierał swoją "galerię", wystawiając na sprzedaż obrazki jako "Pamiątki z Krynicy". Nikifor pozostaje do dziś postacią fascynującą i tajemniczą, gdyż część biografii artysty, szczególnie lata młodości, oparta jest w dużej mierze na przypuszczaniach i owiana legendami. - fragmenty książki

Zbrodnia katyńska, nazywana jest „zbrodnią nad zbrodniami”. Okupanci nie tylko pozbawili Polskę wielu wybitnych postaci, ale również zabronili czcić ich pamięć. Przez wiele lat prawda o tym, co wydarzyło się w katyńskim lesie była ukrywana. Nasz naród pozbawiono możliwości publicznego oddania hołdu zamordowanym i uczczenia ich pamięci. A przecież pamięć o poległych sądeczanach jest częścią naszej tożsamości. W 10. rocznicę katastrofy smoleńskiej i 80-tą rocznicę zbrodni katyńskiej, Jerzy Giza oddaje w ręce czytelników uzupełnioną listę zamordowanych. Lista z 2009 roku, która zawierała 224 nazwiska została uzupełniona o kolejne biogramy. „Nowosądecka lista katyńska” obejmuje zamordowanych sądeczan, a także tych, których życie było powiązane z naszym regionem poprzez naukę, służbę czy zamieszkanie. Jerzy Giza opisuje biogramy poległych w Katyniu (Obóz Kozielsk), Miednoje (Obóz Ostaszków), Charkowie (Obóz Starobielsk) oraz Bykowni (Kijów, Lista Ukraińska). Trzecie wydanie „Nowosądeckiej listy katyńskiej” obejmuje już 256 ofiar, plus jednego zmarłego w obozie. W 1940 roku zginęło 41 sądeczan, 89 mieszkańców regionu sądeckiego oraz 125 osób związanych z Sądecczyzną. Podobnie jak przy poprzednich wydaniach, ofiary upamiętni tablica na ścianie w kościele św. Kazimierza. Jak wspomina autor, badania prowadzone nad zbrodniami ubiegłego wieku, wydania i tablice upamiętniające ofiary, są po to, aby każdego z nich „zawołać po imieniu”. Nawet jeśli ich szczątki wciąż znajdują się poza ojczyzną. Musimy dbać o swoją historię, przypominać to, co się wydarzyło, ponieważ wydarzenia z przeszłości wciąż oddziałują na przyszłość. „Ci, którzy żyją, otrzymali mandat od tych wszystkich, którzy zamilkli na zawsze” – pisze Jerzy Giza we wstępie swej cennej publikacji.

W przewodniku tym czytelnik znajdzie między innymi: historię miasta Nowego Sącza, informacje o zabytkowych budowlach z czasów od średniowiecza do współczesności, wybrane legendy związane z miastem. Do przewodnika dołączony jest plan miasta Nowego Sącza z zaznaczonymi obiektami zabytkowymi.

Na publikację składa się siedem artykułów monograficznych jedenastu autorów, którzy dotarli do wielu nieznanych dotąd dokumentów i miejsc, w poszukiwaniu śladów okrutnych zmagań sprzed stu lat. Szczególnie cenny są nigdy dotychczas niepublikowane relacje świadków tamtych wydarzeń, zaczerpnięte m.in z kronik parafialnych i szkolnych, także przewodnik po miejscach działań wojennych ze szczegółowym opisem walk na terenie Sądecczyzny, ułożony w porządku alfabetycznym. Książka zawiera sporo archiwalnych, niepublikowanych dotąd fotografii, również prasowych z tamtego okresu. Wartościowym dodatkiem są zamieszczone na okładkach wyklejki z mapami, m.in. miejsc i budynków związanych z wydarzeniami I w. św. i pobytem legionistów w Nowym Sączu, czy mapa kwatery wojennej z okresu I w. św. na cmentarzu komunalnym w Nowym Sączu przy ul. Rejtana. To niewątpliwie najpełniejsze kompendium wiedzy o wojennym walcu, który przetoczył się przez Sądecczyznę w listopadzie i grudniu 1914 roku oraz udziale Sądeczan w Wielkiej Wojnie. Tym cenniejsza to pozycja, że jest dziełem miejscowych miłośników dziejów najnowszych, z których nie wszyscy legitymują się wykształceniem historycznym. Dla części z nich to debiut książkowy. - sadeczanin.info

Nie ma większej przyjemności dla turysty niż odkrywanie nowych miejsc, ich badanie, sprawdzanie, smakowanie natury i delikatny powiew ciepłego wiatru. Tak odnalezione przestrzenie zostają we wspomnieniach na całe życie. Nie każde miejsce jednak nadaje się do tego, by tworzyć w umysłach niepowtarzalny urok. Sądecczyzna i okolice Starej Lubovni z pewnością takie są. To nic nie znaczy, że turyści przyjeżdżają tu od dziesiątek lat, a sanatoria mają historię siegającą XVIII stulecia. Zawsze jest coś do odkrycia, co wzbudzi nieogarniony zachwyt i pozwoli choćby na chwilę zapomnieć o wszystkim poza tym jednymjedynym miejscem, które roztacza sę wokół nas. Nawet ci, którzy są tu już któryś raz wciąż odnajdują nowe rzeczy, które kuszą, zachwycają i nie pozwalają o sobie zapomnieć. Bo takie jest właśnie Sądeckie - kraina niezbyt wysokich gór, lasów, sadów, dolin rzecznych i jeziora z małpią wyspą, bo takie są właśnie okolice Starej Lubovni - z zamkami, świadectwami dawnych dziejów, cenną przyrodą, ciszą i spokojem. Tu trzeba przyjechać po wypoczynek i zdrowie. Nigdzie w Europie nie ma takiego bogactwa wód mineralnych i niepowtarzalnego mikroklimatu. - frag. wstępu.

Sądeckie i północna Słowacja są doskonałym miejscem do aktywnego wypoczywania i oderwania się od zgiełku codzienności. O każdej porze roku można spędzać tu urlop z pożytkiem dla zdrowia i urody. Zimą oczywiście kuszą stacje narciarskie o wysokim standardzie, oferujące setki kilometrów tras zjazdowych z zróżnicowanym stopniu trudności. Czekają również przygotowane trasy biegowe. Latem góry zapraszają na wędrowanie piesze, rowerem lub konno. - frag. wstępu.

Specyfiką Sądecczyzny i północnej Słowacji jest folklor i tradycyjna kultura ludowa. Nigdzie indziej przez wieki historii nie ędrowało tyle ludów i tak często nie zmianiały się granice państwa. Tradycje tych ziem stanowią swoistą mieszankę wpływów ze wszystkich stron Europy, a nawet Azji. Osadnictwo wołoskie, najazdy Tatarów, kupcy wegierscy, osadnicy niemieccy, prawosławni, katolicy, grekokatolicy, Żydzi, protestanci, przedstawiciele wielu innych ludów - tygiel, w którym powstała inna niż wszystkie kultura łącząca tradycje i obyczaje w wyjątkową całosć. - frag. wstępu.

Pogranicze polsko-słowackie jest miejscem szczególnym i niepowtarzalnym. Przez stulecia przetaczały się tędy wiatry historii, pozostawiając po sobie świadectwa kultury ludów i narodów różnych stron Europy. Tędy ponad tysiąc lat temu ciągnął szlak kupiecki z południa kontynentu nad Bałtyk. Każdy czuł się tu u siebie i w swoim domu. Świadectwem tej bogatej przeszłości Sądecczyzny i północnej Słowacji są znajdujące się tutaj zabytki. Niezwykłe świątnie różnych chrześcijańskich wyznań, wiekowe warownie obronne, dwory i pałace - to historia Środkowej Europy w pigułce. - frag. wstępu.

Praca jest gruntowym przedstawieniem historii mieszkańców doliny rzeki Poprad – od miasta Poprad przez Kežmarok i Starą Lubovnę na słowackim Spiszu po Muszynę, Piwniczną i Stary Sącz po polskiej stronie, aż do ujścia Popradu do Dunajca. Obejmuje okres od czasów najdawniejszych czasów, które symbolizują kamienne mury niedawno odkryte, przywodzące na myśl, jak twierdzi autor, budowle antycznych Myken po kwiecień tego roku, kiedy praca nad tekstem została zakończona. „Ta historia nie jest pisana z perspektywy orła, a spleciona jest z różnych wątków, spośród których wybraliśmy ciekawsze, naszym zdaniem, czasem zapomniane, ale inspirujące motywy”, napisał autor. [rynek-ksiazki.pl]