Czy szkoła może sprawiać uczniom radość? Czy może dawać satysfakcję nauczycielom? Jak wspierać dziecko w obliczu presji szkolnej? Jak rozwiązywać problemy, które rodzą się w klasie? JESPER JUUL, duński pedagog i terapeuta, twierdzi, że współczesne dzieci żyją pod nadmierną presją szkoły. Szkoła jest najważniejszą częścią ich życia, wokół niej koncentrują się także relacje z rodzicami, co rodzi wiele konfliktów i napięcia we wzajemnych relacjach. Jesper JUUL postuluje radykalną zmianę nastawienia do uczniów: zaufanie zamiast przymusu, prawdziwe relacje zamiast bezosobowych reguł. Jego główną troską jest dobro dzieci, jednak podkreśla, że uczniowie nie będą czuć się w szkole dobrze, jeśli nauczyciele źle się w niej czują.

Książka przeznaczona jest zarówno dla początkującego nauczyciela języka polskiego, jak i dla pedagoga doświadczonego. Stanowi ona niezbędną pomoc w przygotowaniu lekcji z zakresu kształcenia kulturowego, a więc nie tylko literackiego. powinna być wykorzystywana w szkole podstawowej, wiele inspiracji może też znaleźć w niej polonista licealny, a także nauczyciel w szkołach zawodowych.

Siedmiotygodniowy program dyscyplinowania i wychowywania dzieci. Czy przeprowadziłabyś wykład z zakresu fizyki nuklearnej, gdyby ktoś cię o to poprosił? Zapewne nie. Bo nie można nauczyć innych tego, czego się samemu nie umie. Dlaczego więc wymagamy od dzieci posługiwania się umiejętnościami, jakich sami nie posiadamy? Walczymy ze sobą, a potem żądamy od dzieci, aby pokojowo rozwiązywały własne konflikty. A teraz wyobraź sobie, że tylko raz prosisz dziecko, by poszło się umyć, a ono zaraz maszeruje do łazienki! Niniejsza książka pomoże ci zrealizować to marzenie i wiele, wiele innych. Dowiesz się, jak wyjść poza rolę strażnika pilnującego porządku i wyciągającego konsekwencje za nieposłuszeństwo. Odkryjesz, jak stworzyć dom, w którym kwitną zdrowe relacje, a dzieci chętnie i bez przymusu podejmują współpracę. Musisz jednak zacząć od udoskonalenia siebie, bo to samokontrola stanowi klucz do sukcesu. Becky A. Bailey koncentruje się w swojej działalności na wczesnym rozwoju dzieci i edukacji. Autorka wielu artykułów naukowych i książek, a także laureatka Parent's Guide Children's Media Award. Często występuje w radiu i telewizji, a jej inspirujących wykładów każdego roku słucha ponad pięćdziesiąt tysięcy rodziców.

Co się stanie, jeśli nie dasz dziecku klapsa? Dla żadnego rodzica nie jest tajemnicą, że uroczy maluch, którego widok wzrusza dziadków i skłania ciocie do wydawania z siebie nieustających „ochów” i „achów”, potrafi swoim zachowaniem doprowadzać do pasji. Tłumienie złości, krzyku i nieodparta chęć trzaśnięcia drzwiami, by pozostawić krnąbrne dziecko same – to uczucia znane wszystkim rodzicom. Książka "Moje dziecko doprowadza mnie do szału", stanowi kompendium wiedzy o psychicznym rozwoju dziecka oraz skutkach, jakie wywołują w nim reakcje rodziców. Isabelle Filliozat krok po kroku przygląda się kolejnym etapom rozwoju dzieci, tłumacząc w przejrzysty sposób zawiłe różnice między spojrzeniem na świat rodzica, a postrzeganiem otoczenia przez jego pociechę. Dowodzi, że klaps i krzyk wcale nie są najlepszymi sposobami na kształtowanie osobowości małego człowieka.

SPIS TREŚCI Przedmowa Wprowadzenie Część I Ogólne problemy rozwoju myślenia dzieci w wieku przedszkolnym 1. Teoria działania i problemy rozwoju myślenia 2. Właściwości uczenia niezamierzonego 3. Charakterystyka środków i sposobów działalności myślowej 4. O dwóch typach myślenia 5. Zadania i metody badania przed pojęciowych form myślenia Część II Myślenie konkretnouchowe dzieci w wieku przedszkolnym 1. Ogólna charakterystyka myślenia konkretno-ruchowego 2. Właściwości myślenia konkretno-ruchowego w procesie rozwiązywania zadań praktycznych 3. Rola działań praktycznych w myśleniu konkretno-ruchowym 4. Powstawanie i rozwój działań badawczych 5. Kształtowanie uogólnionych sposobów praktycznego badania sytuacji 6. Znaczenie działań wykonawczych w myśleniu konkretno-ruchowym 7 Rozwiązywanie zadań konstrukcyjnych C z ę ś ć III Myślenie konkretno-obrazowe dzieci w wieku przedszkolnym 1. Ogólna charakterystyka myślenia konkretno-obrazowego 2. Charakterystyka przejścia od konkretno-ruchowego do konkretno-obrazowego myślenia 3 Kształtowanie dowolnej aktualizacji wyobrażeń 4. Odtwarzanie w wyobrażeniach zakrytych części obiektu w różnych położeniach w przestrzeni na podstawie części widocznych 5. Kształtowanie umiejętności wyobrażania sobie ukrytego obiektu w różnych położeniach w przestrzeni na podstawie obiektu spostrzeganego 6. Kształtowanie umiejętności wyobrażania sobie obiektów w różnych położeniach w przestrzeni podczas działalności konstrukcyjnej 7. Kształtowanie wzorców operacyjnych 8. Tworzenie obrazu zgodnie z podanymi warunkami 9. Zależność operowania obrazami od ich struktury 10. Kształtowanie wyobrażeń o zmienianiu się i rozwoju przedmiotów i zjawisk 11. Wykorzystanie wyników badań psychologicznych nad rozwojem myślenia do opracowania problemów wychowania umysłowego w przedszkolu Zakończenie Literatura.

Nauczyć dzieci myśleć to najważniejsza rzecz, jaką mogą dla nich zrobić rodzice. Współczesny świat komplikuje się coraz bardziej. Dostęp do informacji, kwalifikacje zawodowe, umiejętności w konkretnych dziedzinach mogą okazać się niewystarczające. Od przyszłych menedżerów i ludzi na odpowiedzialnych stanowiskach wymagać się będzie przede wszystkim zdolności kreowania pomysłów i rozwiązywania trudnych problemów. Krytyczne czy nawet logiczne rozumowanie, wrodzona inteligencja, nie wystarczą - niezbędne będzie myślenie twórcze. Doktor de Bono udowadnia, że poprzez odpowiednie ćwiczenia można kształcić i rozwijać umiejętności " twórczego myślenia", tak że korzystanie z niej staje się prawdziwą przyjemnością.

Książka adresowana w szczególności do młodych rodziców, ale także do dziadków lub innych opiekunów, z którymi coraz częściej zapracowani rodzice dzielą swe obowiązki wychowawcze. Poruszane są w niej bowiem tematy zasadnicze dla dobrego wychowania dziecka. Autorka - pedagog z wieloletnim stażem - dzieli się swym doświadczeniem i proponuje konkretne rozwiązania, które są sprawdzone i przynoszą dobre rezultaty. Autorka celowo nie używa w tej publikacji terminologii pedagogicznej, psychologicznej czy teologicznej - zależy jej bowiem na tym, by każdy rodzic, wychowawca czy opiekun, który będzie szukał rozwiązania konkretnego problemu, od razu znalazł praktyczną wskazówkę przekazaną w prosty, przystępny sposób.

Książka dla studentów psychologii o wpływie zabawek na rozwój dziecka.

Odrzucenie dziecka przez rówieśników powinno być dla rodziców i wychowawców sygnałem ostrzegawczym. Zapowiada bowiem problemy na kolejnych etapach rozwoju dziecka: niedostosowanie społeczne w okresie dorastania, trudności w życiu dorosłym. Książka Marii Deptuły pozwala zrozumieć przyczyny odrzucenia rówieśniczego i jego przejawy. Czytelnik znajdzie w niej analizę działań, jakie można podjąć, by skutecznie pomóc dzieciom odrzucanym przez rówieśników w przedszkolu, szkole, świetlicach środowiskowych czy terapeutycznych. Autorka zwraca uwagę na zapobieganie odrzuceniu, czemu służyć może wczesne wspomaganie rodziców w wypełnianiu ich opiekuńczej i wychowawczej roli, praca z grupą rówieśniczą w przedszkolu i szkole sprzyjająca rozwojowi tolerancji oraz pomaganie dziecku, gdy pojawią się problemy w relacjach z rówieśnikami.

W książce opisano okres szkolny dzieci i rolę nauczycieli w wychowaniu kulturalnym dzieci wiejskich.

Książka składa się z dwóch części: z ciekawego opowiadania i skierowanego do dzieci króciutkiego wykładu o zasadach prawidłowej komunikacji. Opowiadanie pokazuje dzieciom, skąd się bierze złość i do czego jest potrzebna. Wyjaśnia, że czasem jest ona uzasadniona, a czasem nie. Jak to odróżnić? Temu służy druga część książki, która omawia zjawisko złości, uczy, jak nad nią zapanować i wyrażać w taki sposób, który nie krzywdzi nikogo.

Rozdziały: Główne stanowiska teoretyczne dotyczące potrzeb ; Rodzaje potrzeb dzieci w różnych okresach rozwojowych ; Sieroctwo społeczne jako zjawisko ; Potrzeby psychiczne sierot społecznych i ich swoistość ; Dom dziecka jako środowisko zastępcze i kompensacyjne ; Założenia metodologiczne badań ; Wnioski z przeprowadzonych badań.

"Prawo dziecka do szacunku", wydane po raz pierwszy w 1928 r., zawiera deklarację praw dziecka, którą Korczak formułował w ciągu wielu lat obserwacji i poznawania najmłodszych. Odwołując się do niezbywalnych praw kazdego człowieka, Korczak przekonuje "Nie ma dzieci - są ludzie" i żąda szacunku dla dnia dziesiejszego dziecka. Szacunku dla jego niewiedzy i pracy poznania, dla niepowodzeń i łez, dla własności dziecka i jego budżetu. Dziecko ma prawo być tym, kim jest. Mimo że od napisania tej książki minęło ponad 80 lat, zawarte w niej treści sa nadal aktualne, a w kwestii egzekwowania praw dzieci pozostaje ciągle dużo do zrobienia.

"Poszczególni uczniowie umieją zaplanować fragmenty doświadczenia, np. proponując wydzielenie czynnikówbiorących udział w doświadczeniu i określenie ich roli. Innym rodzajem błędów popełnianych przez dzieci jest nieumiejętność odseparowania metody, która prowadzi do udowodnienia sformułowanej tezy od wiedzy z zakresu przyrody. Dzieci nie umieją też samodzielnie sformułować problemu. Jednakże to samo zadanie dane uczniom z możliwością działań konkretnych, komunikowania się z innymi uczniami oraz kierowania ich pracą przez nauczyciela w trakcie rozwiązywania dało rezultaty zdecydowanie korzystniejsze. "