“Dziewczyny sprawiedliwe” to poruszająca opowieść o kobietach, które ryzykując życiem swoim i swoich bliskich, postanowiły ratować Żydów przed niechybną zagładą. Kolejny znakomity reportaż Anny Herbich. Jednym z podstawowych założeń ideologii głoszonej przez Adolfa Hitlera była wyższość Aryjczyków, zwłaszcza zaś Niemców, nad innymi rasami czy narodami. Słowian naziści uważali za podludzi, natomiast osobistą nienawiścią do Żydów Hitler zaraził miliony swoich zwolenników. W 1942 roku, dokładnie 20 stycznia w willi przy Großer Wannsee 56/58 w Berlinie odbyło się spotkanie wysokiej rangi urzędników niemieckiej administracji państwowej pod przewodnictwem Reinharda Heydricha. Tematem tego spotkania było ostateczne rozwiązanie kwestii żydowskiej, tym eufemistycznym mianem określono masowe ludobójstwo Żydów, które faktycznie miało już miejsce. Na podbitych przez Niemców terenach Żydów zamykano w gettach, które były następnie systematycznie likwidowane. Miliony ludzi wywieziono do obozów koncentracyjnych, będących faktycznie obozami zagłady. O masowych mordach cyklonem B i śmierci w krematoryjnych piecach napisano już wiele historycznych rozpraw. Natomiast na kartach tej książki autorka oddaje głos tym, którzy starali się ratować Żydów przed zagładą. Poznajcie historię Łucji, która wydostała z murów getta swoją najlepszą przyjaciółkę, Belę. A oto Irena. Jej rodzina pod samym nosem Gestapo ukrywała na strychu trzyosobową, żydowską rodzinę. Ich pomoc nie była powodowana żadną chęcią korzyści. Uważały po prostu, że kto ratuje jedno życie, ratuje cały świat. I nie mogły spokojnie patrzeć na to, jaki los zgotowali Żydom naziści. Wieści o obozach zagłady docierały jeszcze wówczas rzadko - były skąpe i tak przerażająco wręcz niewiarygodne, że umysł wzdragał się przed ich przyjęciem. Ale na ulicach Warszawy, Krakowa i innych miast również rozgrywały się dantejskie sceny. Żydzi ginęli tu codziennie - wśród polskich kobiet były takie, które nie mogły bezczynnie się temu przyglądać. Oto one! “Dziewczyny sprawiedliwe” to poruszająca opowieść o kobietach, które odważyły się ratować ludzi przed niechybną śmiercią. A przecież mogły żyć w miarę spokojnie jako Aryjki, przynajmniej na tyle, na ile pozwalały okupacyjne warunki. Musimy bowiem pamiętać, że na terenach okupowanej Polski Niemcy wprowadzili brutalny terror. Śmierć mogła spotkać tu każdego i w każdej chwili. Łapanki i wywózki stanowiły chleb powszedni, a rozstrzelanym można było zostać jedynie za to, że było się Polakiem. Los Żydów był jeszcze bardziej przerażający. W ich przypadku cały naród poddany został przez nazistów masowej, systematycznej eksterminacji. Jedynie nielicznym udało się przetrwać wojnę. Ci, którzy przeżyli, nierzadko zawdzięczali życie bezinteresownej pomocy innych, często zupełnie obcych ludzi. Wśród nich były też bohaterki tej oto książki. Bohaterki, o których pamięć nigdy nie powinna przeminąć!

Cienie przeszłości, walka o prawdę i miłość, która przetrwa wszystko. Niezagojone rany, największa zagadka i tajemnicze morderstwo. Maksymilian Petrycy w końcu odkrywa, co naprawdę jest w życiu ważne. Ten pozorny spokój nie trwa jednak długo. Nieoczekiwanie w krakowskim domu doktora i jego żony Marii zjawiają się niezapowiedziani goście. Jednym z nich jest tajemniczy Hersz Morgenstern, który przyjechał z Izraela, by opowiedzieć mieszkańcom Krakowa o swoim ocaleniu z Holokaustu. Choć jego podejście do przeszłości wzbudza w słuchaczach sprzeciw, nic nie wskazuje na to, że sprawy potoczą się w tak dramatyczny sposób. Z biegiem czasu okazuje się, że stary Żyd ma więcej sekretów, niż ktokolwiek przypuszczał. Co łączy jego historię z tajemnicą, którą od dawna próbuje wyjaśnić Petrycy? Maksymilian i jego najbliżsi stają przed kolejną próbą. Imię wroga to ostatnia część cieszącej się niezwykłą popularnością sagi. W wyjątkowy sposób przeplatają się w niej skomplikowane rodzinne losy, miłość i wielka, często budząca kontrowersje historia. Jak zakończy się ta trzymająca w napięciu opowieść?

Prezentowane wspomnienia obejmują lata 1939-1945. Autor przedstawia w nich swoją ucieczkę z zagrożonego Krakowa i odyseję po okupowanych terenach Kresów Wschodnich dawnej Rzeczypospolitej (Przemyśl, Lwów, Krzemieniec, Winnica, Berdyczów, Dubno). Historia ta jest pełna dramatycznych zdarzeń, nieprawdopodobnych ocaleń, ucieczek i schronień; jest obrazem zdolności do przetrwania w atmosferze ciągłego osaczenia i zagrożenia śmiercią. To również świadectwo ofiarnej pomocy otrzymywanej ze strony Polaków, Ukraińców, Czechów, a także i Niemców.

Zbiór opowiadań obozowych, których bohaterem jest kapo - więzień funkcyjny, nadzorujący drużyny robocze. Autor opowiada to co przeżył, widział, zapamiętał z przeszło trzyletniego pobytu w obozach koncentracyjnych. Urodził się w Tarnowie, pochodził z biednej żydowskiej rodziny. Po wojnie zamieszkał w Paryżu gdzie zmarł w 1973 r.

Jesteś kobietą? Jesteś rzeczą. Jesteś martwa. Kobiecość, która kulturowo postrzegana jest jako źródło życia, w rękach nazistów zmieniła się w źródło dehumanizacji totalnej. Kobiety w ciąży, matki małych dzieci i opiekunki osób uznanych za niezdolne do ciężkiej pracy – wszystkie wysyłano bezpośrednio do komór gazowych… A nawet jeśli nie zostały wybrane na śmierć, ich szanse na przetrwanie w obozie były drastycznie niższe, niż mężczyzn. Dzięki zeznaniom tych, które przeżyły nazistowskie ludobójstwo oraz historiom tych, po których zostało tylko wspomnienie, Zoë Waxman nie tylko rekonstruuje horror lat 40., ale też pozwala nam na głębsze zrozumienie go i zmusza nas do ponownego przemyślenia roli płci w historii.

Nowe, rozszerzone wydanie porażającej opowieści o eksperymentach medycznych, dokonywanych na kobietach w Auschwitz. Medycyna i fanatyzm rasowy - mało zgłębiany rozdział historii obozu Auschwitz, opowiedziany z perspektywy ofiar. Ta historia nie została dotąd należycie zbadana i opisana. Od kwietnia 1943 roku istniał w Auschwitz blok 10, gdzie dokonywano zbrodniczych eksperymentów medycznych - na około ośmiuset kobietach rzeźnicy nazywający się lekarzami szukali najbardziej skutecznych metod sterylizacji, tak aby po wygranej wojnie uniemożliwić elementom niepożądanym na rozmnażanie. Operacje, naświetlania, toksyczne zastrzyki przeżyło trzysta kobiet. Część z nich opowiedziała autorowi, co im robiono. Kim był niesławny profesor Clauberg, „specjalista” od sterylizacji. Jak działało jego „laboratorium”. Jakie metody stosowali i co „badali” inni pseudo-lekarze. Historia ofiar, katów, sadystycznych „operacji” i codzienności obozu opisana na podstawie badań archiwalnych i rozmów z ofiarami. Lang opowiada, kim były te kobiety, co się z nimi stało, jak radziły sobie w codziennym życiu i z czym po wojnie musiały sobie radzić.

"Od połowy ubiegłego wieku w powszechnej świadomości świata jedyną ofiarą wojny stali się Żydzi. Przeciętny Amerykanin, czy Francuz, czy Niemiec mniema, że II wojna to był Holocaust i tyle. Byli jeszcze jacyś ludzie, którzy Żydów ratowali, reszta jednak, cała wielka wielomilionowa rzesza przyglądała się biernie, albo wręcz w mordzie uczestniczyła. Otoczeni przez mrowie chrześcijańskiej tłuszczy, która czyhała na ich życie i majątek Żydzi ginęli samotnie. Hitler to nie zbrodniarz i morderca ludów, ale wyłącznie zabójca Żydów; podbite narody, Polacy, Serbowie, Rosjanie, czy Białorusini to nie osobne ofiary, ale nieistotny nawóz historii, przypis do wielkiej tragedii Holocaustu. A chrześcijaństwo? Staje się ono wehikułem, za pomocą którego wiele środowisk żydowskich bez oporów i żenady może przypisywać innym winę i opowiadać, że wszyscy mają krew na rękach. Dla polskiej osobnej pamięci, dla polskich ofiar, które ginęły niezależnie od Żydów w ogóle w takim ujęciu nie ma miejsca. W tej książce próbuję powiedzieć jak do tego doszło. Próbuję pokazać w jaki sposób zbrodnie na jednym narodzie, na Żydach, nagle stały się jedynym symbolem uniwersalnego mordu. Dlaczego współczesny Kościół pogodził się z rolą, jaką narzuciła mu religia Holocaustu: praktycznie uznał swoją winę za doprowadzenie do zbrodni, i ogłosił, że będzie zwalczał antysemityzm. Cóż, czasy, kiedy Polacy mogli żyć w naiwnym przekonaniu, że są postrzegani jako współofiary wojny dawno się skończyły. Sakralizacja Holocaustu sprawiła, że dokonał się nowy podział ról." - Paweł Lisicki

Zaskakująca kontynuacja jednego z największych bestsellerów ostatnich lat.

Ryfka ma jeden cel - przetrwać. W swojej kryjówce pielęgnuje na wpół przytomnego Jakuba Szapirę, który niczym nie przypomina niegdysiejszego postrachu stolicy. Kobieta nocami wychodzi na gruzowisko, którym po polskim powstaniu stała się Warszawa. Zdobywa pożywienie, obmyśla plan dalszej ucieczki, pieniądze wymienia na coś znacznie cenniejszego - na broń. Jej oczy widzą upadek dawnego „królestwa” Szapiry, jej nozdrza rozpoznają zapach porzuconych resztek jedzenia, jak i trupi odór, a do jej uszu dochodzą coraz to nowe pogłoski. Podobno pod ruinami byłego getta żyje nieomal mityczny Ares, krwią podpisujący swoje nazistowskie ofiary… Dawid, syn Szapiry, przeżył wywózkę z Umschlagplatz. O losie ojca niewiele wie, bo też mało go on obchodzi. W ukryciu wspomina dawne czasy i przedwojenną potęgę Jakuba. Spotkał w życiu wielu złych ludzi, ale nikt nie jawi mu się gorszym niż Jakub Szapiro… Opowieść Ryfki i historia Dawida układają się w zaskakującą kontynuację Króla, jednego z największych bestsellerów ostatnich lat. Chwytająca za gardło opowieść o wojnie oraz bezkompromisowe spojrzenie na oprawców i ofiary. Żydzi, Polacy i Niemcy.

I to najtrudniejsze wyzwanie… pozostać człowiekiem.

"Lata dzieciństwa" to pierwsza i jedyna praca literacka Jony Oberskiego (ur. w 1938r.) - pracownika naukowego Instytutu Fizyki Jądrowej w Amsterdamie. Jest to mozaika wspomnień małego żydowskiego chłopca, w którego beztroskie dzieciństwo brutalnie wtargnęła wojenna rzeczywistość. Trzy lata - od czwartego do siódmego roku życia - spędził wraz z rodzicami w hitlerowskich obozach koncentracyjnych - Westerbork i Bergen-Belsen. Obozowa codzienność ukazana jest oczami dziecka, które nie rozumiejąc w pełni tragicznych zdarzeń, nie obejmując swą świadomością realiów. Chłopcu udaje się doczekać wyzwolenia, jednak obozowa gehenna odcisnęła na jego psychice niezatarte piętno. Książka ta, wydana w 1978r. w Hadze, spotkała się z entuzjastycznym przyjęciem krytyków i czytelników. Została przetłumaczona na wiele języków europejskich.

Wydanie Medalionów kompletne bez skrótów i cięć w treści. W tym wydaniu znajdziesz odpowiedzi na pytania z podręcznika - „pewniak na teście”, czyli wskazanie zagadnień, które zwykle pojawiają się w pytaniach z danej lektury we wszelkich testach sprawdzających wiedzę, a także w podręcznikach i na klasówkach. Zawiera bardzo szczegółowe streszczenie oraz drugie skrócone, ułatwiające szybkie przygotowanie się przed lekcją. Opracowanie zawiera plan wydarzeń, wnikliwie wyjaśnioną problematykę oraz szerokie charakterystyki bohaterów. Historia świata obfituje w wydarzenia wzniosłe i piękne, jak również w takie, o których wszyscy chcielibyśmy zapomnieć, wypełniające najczarniejsze karty historii. To właśnie literatura jest nośnikiem prawdy, nie pozwala zapomnieć o niechcianej i niewygodnej rzeczywistości. Medaliony to miniatury prozatorskie, przekazujące wstrząsające fakty z czasów II wojny światowej. W oszczędny sposób ale nie przebierając w słowach Nałkowska opowiada ustami ofiar, świadków, pokrzywdzonych, ocalonych o historii, która niestety się wydarzyła. To światowej wagi świadectwo ludzkiej krzywdy nikogo nie pozostawi obojętnym.

Historia świata obfituje w wydarzenia wzniosłe i piękne, jak również w takie, o których wszyscy chcielibyśmy zapomnieć, wypełniające najczarniejsze karty historii. To właśnie literatura jest nośnikiem prawdy, nie pozwala zapomnieć o niechcianej i niewygodnej rzeczywistości. Medaliony to miniatury prozatorskie, przekazujące wstrząsające fakty z czasów II wojny światowej. W oszczędny sposób ale nie przebierając w słowach Nałkowska opowiada ustami ofiar, świadków, pokrzywdzonych, ocalonych o historii, która niestety się wydarzyła. To światowej wagi świadectwo ludzkiej krzywdy nikogo nie pozostawi obojętnym. Wydanie Medalionów kompletne bez skrótów i cięć w treści. W tym wydaniu znajdziesz odpowiedzi na pytania z podręcznika - „pewniak na teście”, czyli wskazanie zagadnień, które zwykle pojawiają się w pytaniach z danej lektury we wszelkich testach sprawdzających wiedzę, a także w podręcznikach i na klasówkach. Książka zawiera pełen tekst lektury. Na końcu książki zamieszczono opracowanie, w którym znajduje się bardzo szczegółowe streszczenie oraz drugie skrócone, ułatwiające szybkie przygotowanie się przed lekcją. Opracowanie zawiera ponadto plan wydarzeń, wnikliwie wyjaśnioną problematykę oraz szerokie charakterystyki bohaterów.

Jakub Kania, były prokurator IPN, otrzymuje od Instytutu Pamięci Jad Waszem w Jerozolimie zlecenie odnalezienia miejsca pochówku holenderskich Żydów zamordowanych w niewielkim obozie koncentracyjnym na Górze św. Anny. Szybko odkrywa, że zwierzchnik obozu, generał SS Albrecht Schmelt uruchomił tam własny, głęboko utajniony biznes: szlifiernię diamentów, która przerabiała materiał przewożony przez holenderskich Żydów wyciąganych z transportu do Oświęcimia. Zarówno Kania jak i Instytut nie mają pojęcia, że za zleceniem poszukiwania grobów stoi czyjaś żądza zapanowania nad światowym rynkiem diamentów, a gra toczy się o “miejsce i imię” (po hebrajsku Jad Waszem) nie tylko więźniów z obozu, ale też ciągle aktywnych wyznawców faszyzmu i zwykłych ludzi, którzy stanęli na drodze diamentowego szlaku.

Ta historia jest prawdziwa - gdyby wyszła spod pióra pisarza, z pewnością krytykowano by go za zbyt wybujałą wyobraźnię. To jedna z najbardziej poruszających i niezwykłych, prawdziwych opowieści o miłości. Polski więzień polityczny, żydowska dziewczyna, szaleńcza miłość i obóz w Auschwitz w 1944 roku. Edward Galiński i Mala Zimetbaum, wykształcona, błyskotliwa młoda kobieta, pełniąca w obozie rolę tłumaczki, zakochali się w sobie i dokonali niemożliwego. Uciekli z Auschwitz, by chociaż przez chwilę cieszyć się swoją miłością na wolności. Dlaczego jest to dziś historia prawie zapomniana? Czy dlatego, że nie znalazła szczęśliwego zakończenia? Włoska dziennikarka, Francesca Paci przywraca w swojej książce pamięć o dwojgu niezwykłych ludziach i ich heroicznej miłości, która okazała się warta śmierci. [wydawca]

Książka "Moje życie pełne cudów" Wendy Holden to poruszająca opowieść o wybitnej klawesynistce, której muzyka dała siłę do przetrwania piekła trzech obozów koncentracyjnych i represji politycznych ze strony komunistycznych władz Czechosłowacji. Czeska żydówka Zuzana Růžičková jako nastolatka wraz z rodziną trafiła do obozów koncentracyjnych w Terezinie, Oświęcimiu i Bergen-Belsen. II wojna światowa najpierw odebrała jej marzenia o studiach we Francji, a później omal nie pozbawiła jej życia. Miała zginąć w komorze gazowej obozu Auschwitz w dniu lądowania aliantów w Normandii, ale przeżyła nie tylko ten obóz, lecz także epidemię w Bergen-Belsen. Jej ręce były w tak fatalnym stanie, że lekarze odradzali jej dalszą karierę muzyczną. Ale muzyka była dla niej wszystkim. Miłością, natchnieniem i talizmanem, który pozwolił jej przetrwać w najtrudniejszych chwilach życia. Gdy w 1948 roku odmówiła wstąpienia do partii komunistycznej, stała się obiektem politycznych represji. Ale znów uratowała ją muzyka. Wbrew wszystkiemu Růžičková została światowej sławy klawesynistką, spełniając swoje największe marzenie. Książka "Moje życie pełne cudów" to opowiedziana brytyjskiej dziennikarce przez samą bohaterkę w ostatnich miesiącach życia niesamowita historia o nadludzkiej sile woli, miłości do muzyki i walce o przetrwanie. Historia wzruszająca i absolutnie ponadczasowa.

Gustav, skromny tapicer polskiego pochodzenia, i jego nastoletni syn Fritz byli Żydami. W Austrii w przededniu wojny nie było gorszego przewinienia. W 1939 roku, rozdzieleni z rodziną, trafiają do obozu w Buchenwaldzie. Tam każdego dnia znoszą głód, katorżniczą pracę i najgorsze ludzkie okrucieństwa. Ale mają siebie. Niezwykła więź daje ojcu i synowi siłę, by przetrwać. Kiedy więc Gustav trafia na listę do Auschwitz, Fritz wie, że to wyrok śmierci. Podejmuje heroiczną decyzję: sam zgłasza się do obozu. Napisana na podstawie sekretnego dziennika Gustava Kleinmanna, opowiedziana z niezwykłą wrażliwością prawdziwa historia podróży w głąb piekła nazistowskich obozów, heroicznej walki o przetrwanie i niewiarygodnego ocalenia. Opowieść o miłości, która daje odwagę, by zejść do piekła. I siłę, by to piekło przetrwać. (Z okładki).

Obóz śmierci w Chełmnie nad Nerem był pierwszym niemieckim ośrodkiem masowej zagłady Żydów w utworzonej przez hitlerowców jednostce administracyjnej tzw. Kraju Warty. Uruchomiono go już w grudniu 1941 roku.

Kto ratuje jedno życie, ratuje cały świat.

"Tam każda sekunda to była śmierć" – mówi dziś Sprawiedliwy wśród Narodów Świata, jeden z bohaterów książki.

Dwadzieścia rozmów. Kilkadziesiąt uratowanych istnień. Prawdziwe wspomnienia, ludzkie emocje i opowieści ostatnich żyjących uczestników tamtych wydarzeń. Nieraz trudno uwierzyć, że te historie wydarzyły się naprawdę. Helena Goldstein zostaje Marią Bożek. Koleżanka ze szkolnej ławki pomaga jej wydostać się z krakowskiego getta, ukrywa na strychu kamienicy, organizuje wyjazd do Warszawy. I dzieli się z nią własną tożsamością. Władysław Misiuna pracuje w królikarni przy nazistowskim obozie. Jedzenie, które dostaje od nazistów, zamiast dla królików trafia do ludzi… Józef Walaszczyk przyjmuje do zarządzanej przez siebie fabryki trzydziestu Żydów. By ich ocalić, musi negocjować z Niemcami. Po wojnie nazwą go polskim Schindlerem. Jeszcze kilkanaście lat temu przeprowadzenie tych rozmów byłoby niemożliwe. Bohaterowie długo dojrzewali do opowiedzenia światu o tym, co przeżyli i jak wiele ryzykowali, by ratować życie: krewnych i przyjaciół, ale także nieznajomych, przypadkowo spotkanych ludzi. O tym, co robili, często nie wiedzieli nawet ich najbliżsi. Dziś szczególnie potrzebujemy takich opowieści – pełnych życzliwości, solidarności i bezinteresowności. Opowieści, które powinniśmy szanować i dbać, by nie były instrumentalnie wykorzystywane w naszych doraźnych sporach. Niezwykła książka przedstawiająca wspomnienia Polaków obdarzonych tytułem Sprawiedliwych wśród Narodów Świata. Bohaterowie opowiadają historie swoje i ludzi, którym pomogli.