Są takie krzywdy, których zapomnieć się nie da.

Koniec października, kiedy zbliża się święto zmarłych, to zwykle zwiększony ruch przy grobach bliskich.

Tymczasem po warszawskich cmentarzach zaczyna grasować zabójca, zręczny i nieuchwytny.

Dwoje obcych sobie ludzi ginie od strzałów z broni snajperskiej, w pobliżu rodzinnych grobów.

Młodsza aspirant Karolina Nowak, przeniesiona do komendy stołecznej z niewielkiego mazurskiego posterunku, wpada na ślad zaskakującego powiązania z przeszłości.

Na wniosek Karoliny do zespołu śledczego włączony zostaje Krzysztof Rozmus, do niedawna znakomicie zapowiadający się historyk z uniwersytetu, obecnie na życiowym zakręcie.

Wspólna wędrówka tropem tajemnic zza grobu zaprowadzi ich w miejsce, gdzie zapomniane tragedie przeplatają się z przerażającą teraźniejszością, a jedynym ponadczasowym uczuciem jest nienawiść.

Obietnica bycia razem. Nierozerwalna więź. Miłość, nadzieja i oddanie.

Autorka międzynarodowych bestsellerów Heather Morris opisuje zapierające dech w piersi zakończenie trylogii zapoczątkowanej Tatuażystą z Auschwitz.

Kiedy są dziewczynkami, Cibi, Magda i Livi obiecują ojcu, że zostaną razem bez względu na wszystko. Wiele lat później, gdy trwa wojna, naziści wywożą szesnastoletnią Livi do Auschwitz. Jej starsza siostra Cibi wyrusza za nią – zamierza ją ochronić lub umrzeć przy niej.

Magda ukrywa się w rodzinnym mieście na Słowacji, ale w końcu zostaje schwytana. W horrorze obozu zagłady trzy piękne siostry spotykają się ponownie. Choć żyją w najgorszym koszmarze, są razem. Składają sobie kolejną obietnicę: że będą żyć.

Ich walka o przetrwanie wyrwie je z piekła Auschwitz, lecz będą musiały przetrwać marsz śmierci przez rozdartą wojną Europę, by ostatecznie trafić do ojczyzny, teraz pod rządami komunistów. Zdeterminowane, żeby zacząć od nowa, wyruszają w kolejną podróż – do Izraela.

Pięknie opowiedziane Trzy siostry ścisną wam serce, zadziwią odwagą i siostrzaną miłością. Dwie z nich mieszkają dziś w Izraelu, otoczone rodziną i przyjaciółmi. Wybrały Heather Morris, aby opowiedziała ich historię.

Drogi czytelniku oddajemy dziś kolejną publikację książkową pt. "Tułacze ślady żołnierza - Sybirak". Znajdziesz w niej wspomnienia tragicznych cierpień Polaków, którzy doznali goryczy zesłania na "Nieludzką Ziemię". Przeżycia ogromu walk o przetrwanie w głodzie, chorobach i upokorzeniach. Tułaczą drogę w szeregach 3 Korpusu Strzelców Karpackich. Dramatyczne powroty do ukochanej ojczyzny.

Oparta na faktach powieść uciekiniera z Auschwitz. Bohatera, którego odwaga uratowała życie dziesiątków tysięcy ludzi. Wiosną 1944 roku, po niemal dwóch latach nieustającego strachu, głodu, bestialskich mordów i nieludzkiego traktowania, dwóch słowackich Żydów uciekło z Auschwitz. Zabrali ze sobą dokumenty - plany obozu, krematoriów i komór gazowych, spisy tysięcy ludzi skazanych na śmierć tylko dlatego, że urodzili się w niewłaściwym kraju lub niewłaściwej rodzinie. Obaj wiedzieli, że bez twardych dowodów nikt nie uwierzy w to piekło na ziemi. Najbardziej przekonująca okazała się etykieta zerwana z kanistra z cyklonem B, początkowo służącego do odkażania baraków i odzieży, później używanego do szybkiej i efektywnej eksterminacji więźniów. Dzięki nim świat po raz pierwszy zyskał niepodważalne dowody na koszmar panujący za pilnie strzeżonym ogrodzeniem z drutu kolczastego. "Ucieczka z Auschwitz" to sfabularyzowane - ale nadal w pełni prawdziwe - wspomnienia Alfréda Wetzlera z lat katorgi. Fragment historii ludzkości, o którym wszyscy chcieliby zapomnieć, ale każdy ma obowiązek pamiętać. Wstrząsające świadectwo zła oraz dowód ludzkiej siły, wiary i niezłomności. [nota wydawcy]

Autor trafił do niewoli niemieckiej podczas chaotycznego odwrotu Armii Czerwonej w 1941 roku. Wraz z 20 tysiącami innych radzieckich żołnierzy został wysłany do Oświęcimia. Rok później żyło zaledwie stu z nich. Jak zaplanowali ucieczkę siedemdziesięciu więźniów? Dlaczego się powiodła? Przerażająca opowieść o codzienności Auschwitz przeplata się z zeznaniami, jakie Pogożew złożył przeciwko oświęcimskim strażnikom przed sądem we Frankfurcie ponad dwadzieścia lat później, w 1967 roku. Szokujące, okrutne i prawdziwe.

Próba uwolnienia gallijskiego księcia pomimo starannie przygotowanego planu zakończyła się katastrofalną porażką i teraz to Will Treaty oraz jego uczennica, Maddie, stali się więźniami w Chateau des Falaises. Niebezpieczny i przebiegły baron Lassigny nie zamierza wypuścić ani ich, ani księcia, traktując aralueńskich zwiadowców jako pionki w swojej intrydze, której celem jest obalenie króla Philippe’a i przejęcie tronu Gallii. Will i Maddie od samego początku planują ucieczkę i powrót do Araluen, ale w tym celu muszą przechytrzyć barona i wydostać się z wieży, w której są przetrzymywani.

Jak się okazuje, mogą liczyć na nieoczekiwaną pomoc przyjaciół, z których jeden ukrywa się znacznie bliżej niż mogliby się spodziewać. Nie zmienia to jednak faktu, że podstępnego barona nie wolno lekceważyć.

Ich życie wisi na włosku, zaś szanse na zwycięstwo w pojedynku z zakutym w zbroję rycerzem albo też na powodzenie nowego ryzykownego planu uratowania księcia wydają się wyjątkowo nikłe.

Od tego jednak są zwiadowcy, aby wykorzystywać swoje niezwykłe umiejętności i chwytać się nawet najbardziej szalonych sposobów, aż uda im się wykonać powierzoną im misję. [lubimyczytac.pl]

Historia trzech ciężarnych Żydówek, więźniarek obozu koncentracyjnego w Auschwitz, którym udało się ukryć swój stan przed oczami oprawców i dzięki temu uniknąć śmierci. Opowieść rozpoczyna się pod koniec II wojny światowej. Trzy nieznające się kobiety zmuszane do niewolniczej pracy w zakładzie zbrojeniowym i ostatecznie umieszczone w masowym transporcie do obozu Mauthausen w Austrii, są pewne, że czeka je śmierć. W trakcie trwającej siedemnaście dni gehenny, pochłaniającej życie tysiąca transportowanych więźniów, kobiety rodzą dzieci. Pomimo katastrofalnych okoliczności, dzięki pomocy współwięźniów, szczodrości mieszkańców mijanych wiosek i paru ludzkim nadzorcom, zarówno matkom, jak i dzieciom udaje się przeżyć do końca wojny. Po wojnie matki z dziećmi rozpoczynają nowe życie w różnych częściach świta. Dopiero podczas obchodów 65. rocznicy wyzwolenia obozu Mauthausen dzieci dowiadują się o sobie wzajemnie i okolicznościach związanych z ich narodzinami – okolicznościami tak niezwykłymi i tak jednoczącymi, że nie sposób nie podzielić się nimi z całym światem.

Tadeusza Kochanowicza, działacza PPS, klęska wrześniowa zastała na Wołyniu. Przy próbie ucieczki do tworzącego się we Francji wojska polskiego został przez władze radzieckie aresztowany i skazany na trzy lata pobytu w północnych łagrach. W książce tej spisuje swe wspomnienia z tego okresu, w którym dzielił los setek tysięcy Polaków wywiezionych w głąb Rosji.

Akcja powieści rozgrywa się w Warszawie, w 1885 roku. Oś intrygi stanowi śledztwo w sprawie śmierci znanego adwokata, którego pewnej listopadowej nocy zamordowano w miejskim burdelu. Sprawę – wraz z sędzią śledczym – prowadzi młody rosyjski policjant, który zaledwie przed kilkoma dniami przyjechał do Warszawy z Petersburga. Policjant podczas wykonywania obowiązków, poznaje córkę zmarłego; mimo początkowej niechęci, między młodymi nawiązuje się nić porozumienia, która z czasem przeradza się w poważne uczucie. Problem tkwi jednak w tym, że panna ma narzeczonego-socjalistę, który czeka w Cytadeli na proces, zaś związki polsko-rosyjskie są w Nadwiślańskim Kraju uznawane niemal za zdradę...

Historia Stanów Zjednoczonych notuje tylko cztery przypadki zabójstwa sędziego federalnego w okresie sprawowania tego urzędu. Morderstwo, którego ofiarami padają sędzia Raymond Fawcett i jego sekretarka, właśnie powiększyło tę statystykę. Śledztwo utyka w martwym punkcie. Malcolm Bannister, prawnik odsiadujący w zakładzie karnym o złagodzonym rygorze wyrok za przestępstwo, w które został wplątany, wyczerpał już wszelkie możliwości apelacji. Zabija czas, pomagając współwięźniom w potyczkach z wymiarem sprawiedliwości, w przygotowywaniu testamentów i wniosków rozwodowych. Marzy o opuszczeniu więzienia i spotkaniu z synem, którego nie widział od pięciu lat. Szansa pojawia się jak grom z jasnego nieba. Malcolm wie, kim jest zabójca sędziego Fawcetta, zna motyw zbrodni. Wykorzysta tę wiedzę, by odzyskać wolność, zmienić wygląd i tożsamość. I przystąpi do realizacji precyzyjnego planu zemsty na tych, którzy fałszywym oskarżeniem zrujnowali mu życie…

Więźniowie KL Auschwitz z powiatu nowosądeckiego to na pierwszy rzut oka suchy rejestr. Historyk zadał sobie trud ustalenia, ilu mieszkańców Sądecczyzny w czasie II wojny światowej było deportowanych do obozu koncentracyjnego w Auschwitz. Oczywiście precyzyjnej odpowiedzi nie ma, ale Grzegorz Olszewski odnalazł w archiwach prawie 2300 nazwisk, których losy da się ustalić. Większość z nich w tym wielu sądeckich Żydów zmarło w Oświęcimiu, ale nie brak i takich, którzy przeżyli piekło obozu. Tak naprawdę jest to księga pamięci. Wstrząsająca księga. Wielu sądeczan odnajdzie w niej swoich przodków. "Niech ten rejestr stoi na straży pamięci, tych którzy trafili do piekła na ziemi (...) w szczególności tych, którzy stamtąd nie wrócili' pisze autor we wstępie. Wartością dodaną wydawnictwa są liczne, w większości niepublikowane fotografie powojennego Nowego Sącza. Nie brak też fotografii obozowych, ale te przeznaczone są tylko dla osób o mocnych nerwach.

Mieszkający w okolicy Lwowa Tolek Klings, polski żołnierz żydowskiego pochodzenia, zostaje wcielony do armii we wrześniu 1939 roku.

W domu zostają ukochana żona Klara i maleńki syn Juliusz. Po klęsce wrześniowej Tolek decyduje się na brawurową ucieczkę z węgierskiego obozu.

Dzięki wyróżniającej go umiejętności bezwzrokowego pisania na maszynie unika śmierci i znajduje pracę w administracji wojskowej.

est znany w armii pod przydomkiem Cudownie Maszynopiszący.

Kiedy trafia do Brygady Strzelców Karpackich, przechodzi cały szlak bojowy, walcząc w Egipcie, Tobruku i we Włoszech.

W armii panuje antysemityzm. Tolek jest dręczony, a współtowarzysze broni nieustannie go szkalują.

Mężczyzna dostaje uszkodzony telegram od Klary kończący się słowami „…kłopoty”. Teraz tylko determinacja, aby wrócić do domu, trzyma go przy życiu.

Leon Silver, zięć Tolka Klingsa, zafascynowany historią teścia, namawia go na spisanie wspomnień.

Wielogodzinne rozmowy o niezwykłym ładunku emocjonalnym, często prowadzone późno w nocy, zaowocowały powstaniem tej poruszającej książki.

Historie ludzi, którzy wyrokami sądów wojskowych zostali skazani na karę śmierci w latach 1944-1961.

Opis gehenny ich przesłuchań, pobytu w celach śmierci.

Reportaże o "kaesach" dopełnia rozmowa z F. J. Schleyenem, hitlerowskim oprawcą skazanym na karę śmierci, który za cenę ocalenia swego życia, podjął się roli cichego mordercy wskazanych przez UB więźniów.

Ich życiorysy przez wiele dziesięcioleci pomijano milczeniem albo fałszowano. Prawdę o ich służbie dla Rzeczpospolitej, a także o tym, jak i z czyich rąk zginęli, najczęściej wykreślał ołówek cenzora. Milczano o białej fladze wywieszonej na Westerplatte w drugim dniu walki, o ostatniej bitwie Armii Krajowej pod Surkontami, o śmierci w czasie strajku głodowego komendanta Okręgu Lubelskiego AK, podstępnie wywiezionego do obozu w ZSRR. Nie wolno było wspominać o miejscu pochowania ostatniego komendanta Narodowych Sił Zbrojnych, zabitego strzałem w tył głowy w więzieniu mokotowskim, i wielu innych sprawach, za którymi kryli się prawdziwi bohaterowie. Ale Wyklęte życiorysy to książka nie tylko o tych odważnych do końca mężczyznach. To także opowieść o wspaniałych kobietach, które przez wiele powojennych lat wbrew decyzjom komunistów prowadziły prywatną wojnę o odnalezienie mężów, ojców lub braci. O uczczenie ich pamięci, o to, by ich nazwiska znalazły się w podręcznikach, na tablicach pamiątkowych i pomnikach. O tym, jak pamiętają „swoich”, ale nie tylko „swoich” bohaterów, o ich nieprawdopodobnym uporze, niepowodzeniach i sukcesach opowiada ta niezwykła książka. Jolanta Drużyńska - dziennikarka związana z rozgłośnią Polskiego Radia w Krakowie, autorka cenionych reportaży i audycji dokumentalnych dotyczących kontrowersyjnych i mało znanych wydarzeń z najnowszej historii. Jej artykuły ukazują się w prasie krajowej i polonijnej. Współpracowała przy pisaniu książki o Piotrze Skrzyneckim pióra Joanny Olczak-Ronikier oraz przy wydaniu albumu Piwnicy pod Baranami. Wraz ze Stanisławem M. Jankowskim była współautorką książki Kolacja z konfidentem. Piwnica pod Baranami w dokumentach SB oraz scenariuszy do kilku filmów dokumentalnych. Stanisław Maria Jankowski - absolwent historii Uniwersytetu Jagiellońskiego, jako publicysta debiutował w 1965 r. Autor kilku tysięcy publikacji w prasie krajowej i zagranicznej, także polonijnej, oraz słuchowisk radiowych i scenariuszy do filmów dokumentalnych dla TVN Historia. Twórca wielu wystaw historyczno-dokumentalnych, eksponowanych m.in. w Nowym Jorku, Londynie, Paryżu, Bostonie, Lwowie i wielu innych miastach. Spod jego pióra wyszło dwadzieścia książek poświęconych poświęconych Armii Krajowej i zbrodni katyńskiej. Wieloletni redaktor „Biuletynu Katyńskiego”, konsultant historyczny filmu Katyń w reżyserii Andrzeja Wajdy.

Książka zawiera spisane i opublikowane zaraz po wojnie relacje autorki z siedmiomiesięcznego pobytu w niemieckim obozie koncentracyjnym dla kobiet w Birkenau w latach 1943-1944. Jest ona nie tylko przejmującym zapisem niewyobrażalnego okrucieństwa, z jakim spotkały się tam więźniarki różnych narodowości, ale i świadectwem postaw usiłujących ocalić resztkę ludzkiej godności w tym nieludzkim miejscu. Ostatnie słowo bowiem nie należy do zła, a cierpienie ma swój sens, jeśli tylko nie będziemy się zamykali w doczesnej perspektywie. „Gdyby przeżycie lagru było ponad siły, toby Bóg tego nie żądał, bo On wie, na ile nas stać… Czyli całe zagadnienie sprowadza się do tego, czy się wierzy, czy nie… W lagrze bardziej niż gdziekolwiek winno być: tak – tak; nie – nie. Bo musimy nie tylko to zło przyjąć i znieść, ale je zwalczyć. Jak?... Jeżeli się uda znosić to, co my znosimy, nie czując nienawiści, nie pragnąc osobistej zemsty, to tym samym zwalczamy lagier”. Napisanie tej książki dla autorki to kwestia obowiązku, a w zasadzie posłannictwa. „Bóg na to pozwolił niektórym ludziom oglądać piekło na ziemi i wrócić, by dali świadectwo prawdzie?”. Dodatkowym zamysłem Z otchłani, było przedstawienie na progu zakończenia II wojny światowej nowych celów wychowawczych. Na ostatniej stronie Z otchłani ( wszystkich wydań ) autorka jasno stwierdza – Wychowywać inaczej ludzi! Dotykamy sedna sprawy, celu właściwego tej książki.

Obietnica złożona na łożu śmierci, rodzinne tajemnice, przerażająca prawda Sylvia i jej rodzina - litewscy emigranci mieszkający w Stanach Zjednoczonych - zawsze żyli w cieniu dziadka. Spoglądał na nich z portretu surowym spojrzeniem. Sam nigdy nie dotarł do Ameryki, zginął w sowieckiej katowni. Nieustannie jednak wspominano o jego odwadze i wojennych dokonaniach - udziale w powstaniu przeciw komunistycznej okupacji, pobycie w niemieckim obozie koncentracyjnym, partyzantce, odmowie emigracji i męczeńskiej śmierci, kiedy Sowieci wrócili na Litwę. Gdy Litwa odzyskała niepodległość, niezłomny "Generał Wicher" - Jonas Noreika dołączył do panteonu bohaterów narodowych. Sprawiedliwości stało się zadość. Czy jednak na pewno? Wszystko zmienia pewna obietnica. Umierająca matka zobowiązuje córkę - doświadczoną pisarkę i dziennikarkę Sylvię Foti - do napisania biografii dziadka. Aby dotrzymać słowa, Sylvia wchodzi na drogę bez odwrotu i rozpoczyna historyczne śledztwo. Skrywana przez lata prawda, którą ujawni, wstrząśnie nie tylko jej rodziną, ale i całą Litwą...(https://lenaczyta.pl/Zbrodnie-mojego-dziadka-p180583)

"Dziś po upływie przeszło pół wieku od tamtych wydarzeń, podziw i szacunek musi budzić postawa tych dowódców i żołnierzy AK, którzy mimo tak beznadziejnego położenia nie poddali się, nie uciekli ze swej ziemi na drugi kraniec Polski, nie wkupili się w łaski nowej władzy zdradą swych ideałów i swych towarzyszy broni, lecz raz jeszcze podnieśli się do walki. Już tylko w imię obrony własnej żołnierskiej godności".