Wychowanie w polskich szkołach pozostawia wiele do życzenia. Nawet nauczyciele z wykształceniem wyższym nie radzą sobie z nim najlepiej. Jedną z przyczyn jest brak należytego przygotowania nauczycieli do wykonywania zawodu, a zwłaszcza niemożność wykazania się przez nich rzetelną wiedzą o wychowaniu. Nawet, gdy ją posiadają, nie są skłonni do jej weryfikowania. Towarzyszy temu zazwyczaj poczucie bezradności w rozwiązywaniu trudności wychowawczych. Książka ma dopomóc nauczycielom zapoznać się z pewnym minimum wiedzy o wychowaniu, niezbędnej dla usprawnienia pracy wychowawczej z uczniami. Treści książki mogą dopomóc w rozumieniu tego, jak wielkie znaczenie dla usprawnienia wychowania mogą mieć m.in. kształtowanie przez nauczycieli postaw społeczno-moralnych uczniów, przyswajanie uczniom wartości nadających głębszy sens życiu, podmiotowe traktowanie uczniów, przypominanie o spoczywających na nich obowiązkach, możliwie częste prowadzenie rozmów z uczniami, współpraca nauczycieli z rodzicami, nieustanna kontrola nad własnym postępowaniem pedagogicznym, unikanie wpadania w bezduszną rutynę zawodową.

Prezentowana publikacja przeznaczona jest dla studentów pedagogiki. Ułatwi im ona przygotowanie prac dyplomowych i magisterskich. Stanowi też dobre wyjście do rozumienia i oceniania wartości poznawczej opracowań naukowo-badawczych, z którymi można się spotkać w literaturze pedagogicznej, psychologicznej i socjologicznej. Książka może stanowić też pomoc dla doktorantów i habilitantów, którzy piszą prace z zakresu pedagogiki, jak również dla wszystkich innych osób bliżej zainteresowanych metodologicznymi problemami badań pedagogicznych.

Niniejsza pozycja jest adresowana przede wszystkim do nauczycieli edukacji przedszkolnej i wczesnoszkolnej, terapeutów pedagogicznych, pedagogów szkolnych oraz studentów kierunków pedagogicznych. Ze względu na jej wymiar praktyczny - ciekawe propozycje ćwiczeń, gier i zabaw korekcyjno-kompensacyjnych zawartych w konspektach i scenariuszach zajęć - może być również pomocą dla rodziców, którzy chcą się aktywnie włączyć w oddziaływania profilaktyczno-terapeutyczne wobec własnych pociech.

Już w pierwszym rozdziale Autor pisze o potrzebie prowadzenia badań metateoretycznych i porównawczych wskazując jak wiele wiąże się z tym problemów. Przedstawienie współczesnych teorii i nurtów wychowania rozpoczęte zostało od zaprezentowania dokonań śp. profesora Karola Kotłowskiego, który uczył konfrontowania współczesności z tradycją bez imperatywu zaprzeczania wnoszonym przez alternatywne podejścia do istoty wychowania i kształcenia. W podręczniku znajdziemy obszerne omówienia m.in. pedagogiki filozoficznej, chrześcijańskiej pedagogiki personalno-egzystencjalnej, pedagogik: społeczno-personalistycznej, serca, miłości, Gestalt, autorytarnej, niedyrektywnej, radykalnego humanizmu, emancypacyjnej, międzykulturowej, analityczno-krytycznej, ponowoczesności. Każdą teorię wychowania poprzedza biogram prekursora danej myśli naukowej.

Jakkolwiek filozofia (bo chyba takie określenie jest tu najbardziej na miejscu) Marii Montessori liczy sobie ponad sto lat, zwolennicy jej metody wychowawczej wciąż są przygnębiająco nieliczni, na dodatek rozsiani po wszystkich częściach świata; nic zatem dziwnego, że każda nowa książka montessoriańska urasta do rangi wydarzenia. Tym razem mamy jednak do czynienia z książką niezwykłą. Paul Epstein, wykładowca akademicki i międzynarodowy ekspert, stworzył książkę, w której wskazówki dla młodych pedagogów przeplatają się z wątkami autobiograficznymi, czyniąc refleksje autora jeszcze cenniejszymi. Analizując kolejne elementy obserwacji C.O.R.E. (Connect – kontakt, Obtain – uzyskanie, Reflect – refleksja, Engage – zaangażowanie) i wracając myślami do swych montessoriańskich początków, Epstein buduje portret pedagoga-przewodnika, dla którego edukacja i wychowywanie nie są pracą, lecz misją duchową i sposobem na życie. Portret ten daleki jest jednak od ideału – autor doskonale widzi wszelkie niedogodności, związane z obranym zawodem i nie boi się nazwać ich po imieniu. "Z notatek pedagoga…" stanowi pozycję obowiązkową na liście lektur każdego młodego pedagoga, nie tylko spod znaku Montessori. "Jeśli, będąc z dziećmi, zdołasz choć na chwilę zwolnić, wyciszyć się i naprawdę – ale tak naprawdę – posłuchać, ujrzysz, jak dzieci ujawniają swoje najprawdziwsze „ja”. Wszak nie jesteśmy stworzeni, by zachowywać sekrety...."

Książka przeznaczona jest przede wszystkim dla nauczycieli i terapeutów pracujących z dziećmi z porażeniem mózgowym, z zaburzeniami emocjonalnymi, z zaburzeniami z zakresu motoryki, mowy, myślenia pojęciowego, z upośledzeniem umysłowym w stopniu lekkim, umiarkowanym i niesprawnymi ruchowo. Źródło: www.empik.com

Oddana do rąk Czytelników książka jest zbiorem artykułów o charakterze refleksji teoretycznej i doniesień z badań. Ich tematyka koncentruje się wokół zaburzeń w zachowaniu dzieci i młodzieży w kontekście ich uwarunkowań oraz działań zmierzających do ich zapobiegania i ograniczenia. [...]Wiedza ta może wydatnie pomóc w podejmowaniu trafnych decyzji w sprawie działań pomocowych ukierunkowanych na poprawę sytuacji opiekuńczo-wychowawczej i społecznej uczniów nieradzących sobie z wyzwaniami stawianymi przez współczesną szkołę [...] - fragment recenzji. Całość podzielona jest na dwie części. Część pierwsza, zatytułowana Czynniki biologiczne, osobowościowe i społeczne jako predyktory zaburzeń w zachowaniu dzieci i młodzieży, obejmuje osiem tekstów. Jednym z tekstów jest opracowanie Danuty Boreckiej-Biernat poświęcone roli czynników osobowościowych w kształtowaniu strategii zadaniowej i obrony w postaci agresywnego reagowania na trudności oraz unikania konfrontacji z trudnościami przez dorastających. Na część drugą, zatytułowaną Formy pomocy dzieciom i młodzieży w zapobieganiu i redukowaniu zaburzeń w zachowaniu, składają się cztery artykuły. Grażyna Poraj podejmuje refleksję nad planowaniem i realizowaniem działań profilaktycznych oraz interwencyjnych zmierzających do redukowania agresji, poprzedzoną diagnozą czynników odpowiedzialnych za wystąpienie agresji u młodego człowieka. W kolejnym artykule Agata Woźniak-Krakowian i Katarzyna Pieńkowska referują wyniki badań dotyczących przyczyn niskiej frekwencji młodzieży w szkołach ponadpodstawowych i pokazują możliwość ich wykorzystania do odpowiednich działań profilaktycznych, interwencyjnych i terapeutycznych w celu zaradzenia problemowi wagarów i zachęcenia ucznia do uczęszczania na zajęcia szkolne. Małgorzata Zabłocka formułuje podstawowe założenia autorskiego programu przezwyciężania nieśmiałości u dzieci, charakteryzuje specyfikę zajęć inspirowanych tym programem oraz prezentuje jego skuteczność. Część ostatnią kończy tekst Agnieszki i Dariusza Rosińskich, którzy poruszyli kwestię warunków dokonywania diagnozy zaburzeń socjalizacji w środowisku szkolnym z uwzględnieniem płci nauczyciela i ucznia.